Mangan
Mangan nyaéta unsur kimia dina tabél périodik anu miboga lambang Mn sarta nomor atom 25.[1] Mangan kaasup unsur pangbadagna anu kakandung di jero kerak marcapada.[2] Bijih mangan utama nyaéta pirolusit jeung psilomelan, anu miboga komposisi oksida jeung kawangun dina kalian sédiménter jeung résidu.[2] Mangan miboga warna abu-abu wesi ku gurilap métalik nepi ka submétalik, teuasna 2 – 6, beurat jenis 4,8, massif, reniform, botriodal, stalaktit, sarta sakapeung mah strukturna fibrous jeung radial.[2]
Kalian mangan bisa kajadian dina sawatara tipeu, siga kalian hidrotermal, kalian sedimenter, kalian anu ngasosiasi jeung aliran lava handapeun laut, kalian métamorfosa, kalian laterit jeung akumulasi résidu.[2] Kurang leuwih 90% mangan di sakuliah dunya dipaké pikeun tujuan métalurgi, nyaéta pikeun untuk prosés produksi beusi-baja, sedengkeun pamakéan mangan pikeun tujuan non-métalurgi di antarana pikeun produksi bateré garing, keramik jeung gelas, kimia, jeung sajabana.[2] Poténsi cadangan bijih mangan di Indonésia lumayan badag, tapi nyangkaruk di sawatara lokasi anu sumebar di sakuliah Indonésia.[2] Poténsi éta nyangkaruk di Pulo Sumatera, Kapuloan Riau, Pulo Jawa, Pulo Kalimantan, Pulo Sulawesi, Nusa Tenggara, Maluku, jeung Papua.[2]
Rujukan
[édit | édit sumber]
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |