தாஸ்கென்ட் அகாதிர்

தாஸ்கென்ட் அகாதிர் ( Tasguent agadir) மொராக்கோவின் அம்ஸ்ரோ கிராமத்திற்கு மேலே அமைந்துள்ள கி.பி.1200 மற்றும் 1500 க்கு இடையில் கட்டப்பட்ட ஒரு பலப்படுத்தப்பட்ட பலப்படுத்தப்பட்ட தானியக் குதிராகும். இது 19 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு களஞ்சியமாக பயன்படுத்தப்படுவதை நிறுத்தியது. ஆனால் 20 ஆம் நூற்றாண்டில் அட்லசு மலைத்தொடரின் சிறந்த பாதுகாக்கப்பட்ட அகாதிர்களில் ஒன்றாக அறியப்பட்டது.

வரலாறு

கட்டுமானம் மற்றும் பயன்பாடு

தாஸ்கென்ட் அகாதிர் பல நூற்றாண்டுகளாக கட்டப்பட்டது. சுற்றுச் சுவர் அநேகமாக மிக சமீபத்தில் கட்டப்பட்டிருக்கலாம். மிகப் பழமையான சுவர்களின் வயது 500 முதல் 800 ஆண்டுகள் வரை இருக்கும் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.^[1]

அகாதிரின் முக்கியப் பணி பயிர்களுக்கு (மற்றும் ஒருவேளை குடியிருப்பாளர்களுக்கு) தாக்குதல்களிலிருந்து அடைக்கலம் அளிப்பதாகும். தாஸ்குவன்ட் அகாதிர் பல தளங்களில் பரவியுள்ள தனிப்பட்ட அறைகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் உள்ளடக்கங்கள் மர உருளைகளால் ஆனது. காலனித்துவ காலத்துடன் இணைந்த அமைதி மற்றும் உணவு நிலைமையின் முன்னேற்றத்துடன் பிராந்தியத்தின் பெரும்பாலான அகாதிரிகளைப் போலவே இதுவும் தனது செயல்பாட்டை இழந்தது. தெற்கு மொராக்கோவில் உள்ள பிற அடோப் கட்டுமானங்களைப் போலல்லாமல் (டிக்ரெம்கள் மற்றும் கஸ்பாஹ்கள்) பயனற்றதாகிவிட்டன. 19 மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் தாஸ்குவன்ட் அகாதிர் பல்வேறு நோக்கங்களுக்காக மக்களால் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம்.^[1]

சுற்றுலா

1950 ஆம் ஆண்டில், சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய மொராக்கோவில் சுற்றுலா தொடங்கியபோது, தாஸ்குவன்ட் அகாதிர் மட்டுமே அட்லசு மலைத்தொடரில் பதிவுசெய்யப்பட்ட ஆர்வமுள்ள ஒரே இடமாகும்.^[2]

2000 ஆம் ஆண்டில், அம்டௌடி அகாதிரில் உள்ள தாஸ்குவன்ட் மற்றும் இட் ஆயிசா, மொராக்கோவில் அகாதிரின் இரண்டு முக்கிய எடுத்துக்காட்டுகளாகக் கருதப்படுகின்றன.^[2]

இருப்பினும், அகாதிர்களில் சுற்றுலாவின் வளர்ச்சி முக்கியமான சமூகப் பிரச்சினைகளை உருவாக்கியது. அகாதிரிகள் நீண்ட காலமாக, அவற்றின் தற்காப்பு செயல்பாட்டிற்கு அப்பால், உள்ளூர் பழங்குடியினரின் முக்கிய வாழ்க்கை மையமாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அந்த கோட்டைகள் சுற்றுலாவுக்கு ஏற்றவாறு மாற்றப்படும்போது இந்த சமூக மற்றும் ஆன்மீக செயல்பாட்டை இழக்க நேரிடும். சுற்றுலாவிலிருந்து பெரும்பாலும் பிரிக்க முடியாத கணிசமான முதலீடு இல்லாமல் அவற்றின் விரைவான சீரழிவுக்கு வழிவகுக்கிறது.^[3]^[4]

உட்புற அமைப்பு

அகாதிரின் முன்புறம் அநேகமாக நெருக்கடி காலங்களில் கால்நடைகளுக்கு இடமளிக்க பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். இந்தக் கட்டிடம் ஒரு பாறை அடித்தளத்தில் கட்டப்பட்டுள்ளது மற்றும் ஒரு தற்காப்பு சுவரால் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளது. தனிப்பட்ட களஞ்சியங்கள் (சில நேரங்களில் "தொட்டிகள்" அல்லது "அறைகள்" என்று அழைக்கப்படுகின்றன) மூன்று முதல் ஆறு மாடிகளில் அருகருகே வரிசையாகவும், ஒன்றுக்கு மேல் ஒன்றாக வரிசையாகவும் உள்ளன. மேல் தளங்களில் உள்ள அறைகளை கல் படிகள் மூலம் அணுகலாம். ஒவ்வொரு சேமிப்பு அறையும் ஒரு மர கதவால் மூடப்பட்டுள்ளது. பெரும்பாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. அறைகள் கற்கள் மூலம் ஒன்றுக்கொன்று பிரிக்கப்படுகின்றன .^[4]