Дармон
Даво (ар. دوا ) — он чи беморро бо он муолиҷа мекунанд, дору, дармон; даво кардан табобат кардан, муолиҷа намудан;
- маҷ. чора, илоҷ; ба дарде даво шудан ҳоҷати касеро баровардан, сабаби бартараф шудани мушкил ё камбуди касе гардидан; давои қурут оби ҷӯш.
Таърих
[вироиш | вироиши манбаъ]
Ҷузъ, асри XVI. то милод.
Аллакай дар замонҳои қадим одамон кӯшиш мекарданд, ки ҷони худро бо истифода аз моддаҳои гуногуни табиии шифобахш наҷот диҳанд. Аксар вақт инҳо иқтибосҳои растанӣ буданд, аммо доруҳо низ истифода мешуданд, ки аз гӯшти хом, хамиртуруш ва наҷосати ҳайвонот ба даст оварда мешуданд.
Ҳамчунин нигаред
[вироиш | вироиши манбаъ]Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиётҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]- ГОСТ Р 57688-2017. Лекарственные средства для медицинского применения. Изучение стабильности биотехнологических/биологических лекарственных препаратов // М.: Стандартинформ, 2019. (электронный текст документа на сайте АО «Кодекс»).
- ГОСТ Р 52682-2006. Средства лекарственные для ветеринарного применения. Термины и определения // М.: Стандартинформ, 2007. (электронный текст документа на сайте АО «Кодекс»).
- Лекарства // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |