จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ | |
---|---|
จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงค์ | |
โลแธร์ที่ 1 | |
ราชวงศ์ | กาโรแล็งฌีย็อง |
ครองราชย์ | จักรพรรดิ: ค.ศ. 817 - ค.ศ. 855 กษัตริย์อิตาลี: ค.ศ. 818 - ค.ศ. 855 กษัตริย์แฟรงเคียกลาง: ค.ศ. 840 - ค.ศ. 855 |
พระมเหสี | Ermengarde of Tours |
ประสูติ | ค.ศ. 795 |
สวรรคต | 29 กันยายน ค.ศ. 855 |
จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ |
จักรพรรดิโลทาร์ที่ 1[1]แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ฝรั่งเศส: Lothaire, เยอรมัน: Lothar, อิตาลี: Lotario, อังกฤษ: Lothair I) (ค.ศ. 795 – 29 กันยายน ค.ศ. 855) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอิตาลี ระหว่างปี ค.ศ. 818 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855 เและเป็นจักรพรรดิโรมันระหว่างปี ค.ศ. 817 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855 และเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงก์ระหว่าง ปี ค.ศ. 840 จนกระทั่งปี ค.ศ. 855
จักรพรรดิโลทาร์เป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาจากราชวงศ์กาโรแล็งฌีย็องและพระราชินีแอร์เมนการ์ดแห่งเฮสเบย์ (Ermengarde of Hesbaye) พระธิดาของอิงเกอร์มัน ดยุคแห่งเฮสเบย์ โลทาร์ทรงนำพระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ยพระเชษฐาและลุดวิกชาวเยอรมันในการปฏิวัติต่อต้านพระราชบิดาของพระองค์เองหลายครั้งในการประท้วงในการที่ทรงพยายามแต่งตั้งให้คาร์ลพระเศียรล้านพระอนุชาต่างพระมารดาขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแฟรงก์คู่กับพระองค์ เมื่อจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาเสด็จสวรรคตชาร์ลส์และหลุยส์ก็หันไปเป็นพันธมิตรกันในการต่อต้านโลทาร์ในสงครามกลางเมืองสามครั้งระหว่างปี ค.ศ. 840 จนถึงปี ค.ศ. 843) การต่อสู้ระหว่างพี่น้องกันเองนำไปสู่การแบ่งแยกจักรวรรดิแฟรงก์อันยิ่งใหญ่ที่ก่อตั้งขึ้นโดยจักรพรรดิชาร์เลอมาญพระอัยกาออกเป็นสามส่วน ซึ่งเป็นการวางรากฐานในการวิวัฒนาการของฝรั่งเศสและเยอรมันต่อมา
ชีวประวัติ
[แก้]โลแธร์เป็นพระโอรสคนโตของจักรพรรดิหลุยส์ที่ 1 ผู้ศรัทธา และเป็นพระนัดดาของชาร์เลอมาญ โลแธร์ถูกแต่งตั้งเป็นกษัตริย์แห่งบาวาเรียหลังหลุยส์สืบทอดตำแหน่งต่อจากชาร์เลอมาญในปี ค.ศ. 814 และในปี ค.ศ. 817 พระองค์ถูกแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิร่วม ภายใต้ ออร์ดินาติโอ อิมเปรี พระราชกฤษฏีกาที่ออกโดยหลุยส์ผู้ศรัทธาในปี ค.ศ. 817 เพื่อสร้างความเป็นหนึ่งเดียวให้กับจักรวรรดิหลังการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ พระอนุชาของโลแธร์ เปแป็งกับหลุยส์ชาวเยอรมัน ได้รับอาณาจักรเป็นของตนเอง คือ อากีแตนกับบาวาเรีย แต่ยังคงอยู่ภายใต้อำนาจทั่วไปของโลแธร์
พระองค์เป็นผู้ปกครองในอิตาลีตั้งแต่ปี ค.ศ. 822 และได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิโดยพระสันตะปาปาปาสคาลในปี ค.ศ. 823 พระองค์ออก กองสติตูติโอ โรมานา เพื่อยืนยันว่าพระมหากษัตริย์ของจักรวรรดิมีอำนาจเหนือโรมและเรียกร้องให้พระสันตะปาปาถวายคำปฏิญาณแห่งความจงรักภักดี ในปี ค.ศ. 829 เมื่อหลุยส์ที่ 1 ที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของพระมเหสีคนที่สอง จูดิธ แก้ไข ออร์ดินาติโอ อิมปิรี ใหม่เพื่อมอบพื้นที่บางส่วนของจักรวรรดิที่ก่อนหน้านั้นเคยมอบให้โลแธร์ให้พระโอรสที่มีกับจูดิธ ชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้าน โลแธร์ถอยห่างออกจากการบริหารปกครองจักรวรรดิ พระองค์ก่อการปฏิวัติและบีบบังคับให้แต่ตั้งตนกลับมาเป็นจักรพรรดิร่วมอีกครั้งในปี ค.ศ. 830 แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งอีกครั้ง
ในปี ค.ศ. 833 ความไม่พอใจในการปกครองของหลุยส์ที่ 1 ผู้ศรัทธาทำให้พระโอรสสามคนของพระองค์ก่อการปฏิวัติ นำโดยโลแธร์ และโลแธร์เป็นฝ่ายปลดหลุยส์ออกจากตำแหน่งบ้าง ทว่าหลุยส์ได้อำนาจกลับคืนมาในปีต่อมา และการปกครองของโลแธร์ถูกกำจัดอยู่แค่ในอิตาลี
เมื่อเปแป็งสิ้นพระชนม์ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 838 หลุยส์ที่ 1 ได้ทำการแบ่งจักรวรรดิใหม่อีกครั้ง นอกจากบาวาเรียกับพื้นที่รอบๆ ที่ตกเป็นของหลุยส์ชาวเยอรมัน จักรวรรดิถูกแบ่งให้กับโลแธร์กับชาร์ลส์ที่ 2 ผู้ศีรษะล้าน โดยที่โลแธร์ได้ส่วนแบ่งทางตะวันออกและมีตำแหน่งเป็นจักรพรรดิ แต่ไม่มีอำนาจเหนือเจ้าชายคนอื่นที่ได้รับส่วนแบ่งตาม ออร์ดินาติโอ อิมปิรี ในปี ค.ศ. 817
เมื่อหลุยส์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 840 โลแธร์อ้างสิทธิ์ชอบธรรมภายใต้ ออร์ดินาติโอ ในปี ค.ศ. 817 อีกครั้ง แต่พระอนุชาของพระองค์ หลุยส์กับชาร์ลส์ ปราบพระองค์ได้ที่สมรภูมิฟงเตอนัวในปี ค.ศ. 841 ตามสนธิสัญญาแวร์เดิง โลแธร์ได้ปกครองอาณาจักรตอนกลางของดินแดนของชาวแฟรงก์ ตั้งแต่ทะเลเหนือจนถึงอิตาลี ขณะที่หลุยส์ได้รับดินแดนทางตะวันออก ส่วนชาร์ลส์ได้รับอาณาเขตทางตะวันตก ตำแหน่งจักรพรรดิตกเป็นของโลแธร์
หลังยกการบริหารปกครองอิตาลีให้พระโอรสคนโต หลุยส์ที่ 2 ในช่วงต้นปี ค.ศ. 844 โลแธร์แบ่งอาณาจักรให้หลุยส์กับพระโอรสอีกสองคน โลแธร์กับชาร์ลส์ ในปี ค.ศ. 855 แล้วสละราชบัลลังก์ไปเป็นพระ
พระโอรส
[แก้]พระองค์มีพระโอรสสามคนกับพระมเหสี เอียร์เมนการ์ดแห่งทัวร์ส์
- หลุยส์ที่ 2 (ค.ศ. 825–875) กษัตริย์แห่งอิตาลี และจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่มีความรัก
- โลแธร์ที่ 2 (ค.ศ. 835–869) กษัตริย์แห่งโลธาริงเกีย
- ชาร์ลส์ (ค.ศ. 845–863) กษัตริย์แห่งโพรว็องซ์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 424
แหล่งข้อมูล
[แก้]https://www.britannica.com/biography/Lothar-I