İçeriğe atla

24 Themis

Vikipedi, özgür ansiklopedi
24 Themis
24 Themis'in ışık eğrisi inversiyonlarına dayalı olarak oluşturulan üç boyutlu modeli.
Keşif
KeşfedenAnnibale de Gasparis
Keşif tarihi5 Nisan 1853
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(24) Themis
Adın kaynağı
Themis
Alternatif adlandırma
1947 BA; 1955 OH
Ana kuşak (Themis)
SıfatlarThemistian[1]
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 23 Temmuz 2010 (JD 2455400.5)
Günöte529,4 Gm (3,539 AU)
Günberi406,8 Gm (2,719 AU)
468,1 Gm (3,129 AU)
Dış merkezlik0,1310
2021 g (5,54 y)
146,6°
Eğiklik0,7595°
35,99°
107,7°
Fiziksel özellikler
C/B[2] (B-V=0,68)
7,08[2]
Boyutlarc/a = 0,76±0,08[3]
Ortalama çap
208±3 km[3]
198±20 km[4]
Kütle(6,2±2,9)×1018 kg[3]
(11,3±4,3)×1018 kg[4]
2,3×1019 kg[5][6]
Ortalama yoğunluk
1,31±0,62 g/cm3[3]
2,78±1,35 g/cm3[4]
Ekvatoral yerçekimi
0,15+0,08
-0,07
 m/s2
[4]
Ekvatoral kurtulma hızı
87+15
-20
 m/s
[4]
0,34892 g (8 sa 23 d)[2]
0,060 (hesaplanan)[3]
0,067[2]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Themis (küçük gezegen tanımı: 24 Themis) asteroit kuşağındaki en büyük asteroitlerden biridir. Aynı zamanda Themis ailesinin en büyük üyesidir. Annibale de Gasparis tarafından 5 Nisan 1853 tarihinde keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde doğa yasası ve ilahi adaletin (düzenin) kişileşmiş hali olan Themis'ten almıştır.

Keşif ve gözlemler

[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Themis, 5 Nisan 1853'te Napolili Annibale de Gasparis tarafından keşfedilmiş, fakat ismi İtalyan gök bilimci Angelo Secchi tarafından verilmiştir. Adını Yunan adalet tanrıçası Themis'ten almıştır.[7] Themis'in yörüngesindeki kütleçekimsel tedirginlikler 1875 gibi erken bir tarihte Jüpiter'in kütlesini hesaplamak için kullanılmıştır.[8]

24 Themis, 24 Aralık 1975'te 2296 Kugultinov ile minimum 0,016 AU (2,4×10^6 km) mesafeyle yakın bir karşılaşma yaşadı. Themis'in çekim gücü nedeniyle Kugultinov'un yörüngesinde meydana gelen bozulma analiz edilerek, Themis'in kütlesinin yaklaşık 2,89×10-11 güneş kütlesi (9,62×10-6 Dünya kütlesi) olduğu belirlenmiştir.[9]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer gök cisimlerindeki su varlığı:

  1. ^ Astronomy now, Volume 22 (2008)
  2. ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 24 Themis". 17 Mart 2010. 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2010. 
  3. ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  4. ^ a b c d e Baer, James; Steven R. Chesley (25 Haziran 1999). "Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris". Celest. Mech. Dyn. Astron. Springer Science+Business Media B.V. 2007. 100 (2008): 27-42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8. 
  5. ^ Michalak, G. (2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2): 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731. 
  6. ^ (Themis'in Kütlesi 0,12 / Ceres'in Kütlesi 4,75) × Ceres'in Kütlesi 9,43×1020 = 2,38×1019
  7. ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of minor planet names (5. bas.). Springer. s. 17. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  8. ^ "Our Astronomical Column" (PDF). Nature. 13 (316): 48. 18 Kasım 1875. Bibcode:1875Natur..13...47.. doi:10.1038/013047d0. 
  9. ^ García, A. López; Medvedev, Yu. D.; Fernández, J. A. Moraño (1997). "Using Close Encounters of Minor Planets for the Improvement of their Masses". Dynamics and Astrometry of Natural and Artificial Celestial Bodies. Poznań, Poland: Kluwer Academic Publishers. ss. 199-204. ISBN 978-0-7923-4574-9. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy