Clausius-Mossotti eşitliği

Elektromanyetizmada Clausius-Mossotti eşitliği, bir malzemenin bağıl geçirgenliğini o malzemeyi oluşturan atom veya moleküllerin kutuplanabilirliği ile ilişkilendirir. İsmini Ottaviano-Fabrizio Mossotti ve Rudolf Clausius'lerden almaktadır. Eşitlik,

${\frac {\varepsilon _{\mathrm {r} }-1}{\varepsilon _{\mathrm {r} }+2}}={\frac {N\alpha }{3\varepsilon _{0}}}$

şeklinde yazılabilir. Bu formülde,

• $\varepsilon _{r}=\epsilon /\epsilon _{0}$ ortamın bağıl geçirgenliğini,
• $\varepsilon _{0}$ is the yalıtkanlık sabitini,
• $N$ molekül yoğunluğunu (kübik metre başına düşen molekül sayısını) ve
• $\alpha$ ise malzemenin moleküler kutuplanabilirliğini (SI birimi: C·m²/V) ifade eder.

Homojen olmayan malzemeler için formül,

${\frac {\varepsilon _{\mathrm {r} }-1}{\varepsilon _{\mathrm {r} }+2}}=\sum _{i}{\frac {N_{i}\alpha _{i}}{3\varepsilon _{0}}}$

şeklinde ifade edilebilir. CGS birim sistemi için yazıldığında ise moleküler kutuplabilirlik $\alpha '=\alpha /(4\pi \varepsilon _{0})$ (m³) şeklinde normalize edilerek yazılır. Eşitliğin kırılma indisi için uyarlanmış hali ise Lorentz-Lorenz eşitliği olarak bilinmektedir:

${\frac {n^{2}-1}{n^{2}+2}}={\frac {4\pi }{3}}N\alpha _{\mathrm {m} }{\mbox{ (CGS birimleri)}}$

Bu eşitlik, Ludvig Lorenz ile Hendrik Lorentz tarafından bağımsız olarak 1869 ve 1878 yıllarında türetilmiştir.

Ayrıca bakınız

• Beer-Lambert yasası