Hücresel olmayan yaşam
Aselüler yaşam olarak da bilinen hücresel olmayan yaşam, yaşam döngüsünün en azından bir kısmında hücresel bir yapı olmadan var olan yaşamdır.[1] Tarihsel olarak, çoğu yaşam tanımı bir organizmanın bir veya daha fazla hücreden oluşması gerektiğini varsaymıştır,[2] ancak bazıları için bu, artık gerekli görülmemektedir ve modern kriterler diğer yapısal düzenlemelere dayanan yaşam biçimlerine izin vermektedir.[3][4][5]
Hücresel olmayan yaşam için birincil adaylar virüslerdir. Bazı biyologlar virüsleri organizma olarak kabul ederken, diğerleri kabul etmezler. Birincil itirazları, bilinen hiçbir virüsün otonom üreme yeteneğine sahip olmamasıdır; kendilerini kopyalamak için diğer hücrelere ihtiyaçları vardır.[1][6][7][8][9]
Hücresel olmayan yaşam olarak virüsler
[değiştir | kaynağı değiştir]−4500 — – — – −4000 — – — – −3500 — – — – −3000 — – — – −2500 — – — – −2000 — – — – −1500 — – — – −1000 — – — – −500 — – — – 0 — |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Virüslerin doğası, patojen olarak keşfedilmelerinin ardından uzun yıllar boyunca belirsizliğini korumuştur. İlk başta zehir veya toksin, daha sonra da "bulaşıcı proteinler" olarak tanımlandılar, ancak mikrobiyolojideki ilerlemelerle birlikte genetik materyale, tanımlanmış bir yapıya ve kendilerini oluşturan parçalardan kendiliğinden bir araya gelme yeteneğine sahip oldukları anlaşıldı. Bu durum, virüslerin temelde organik mi yoksa inorganik mi - çok küçük biyolojik organizmalar mı yoksa çok büyük biyokimyasal moleküller mi - olarak görülmeleri gerektiği konusunda kapsamlı tartışmalara yol açmıştır. 1950'lerden bu yana birçok bilim insanı virüsleri kimya ve yaşam arasındaki sınırda, canlı ve cansız arasındaki gri bir alanda var olan varlıklar olarak düşünmüştür.[6][7][10]
Viral replikasyon ve kendi kendine birleşme, hücrelerin ve virüslerin, bencil genetik bilginin RNA dünyasındaki üreticilere parazitlik yaptığı bir replikatör havuzu olarak, hayatta kalmak için iki strateji olarak, çevresel koşullara yanıt olarak kazanılmış veya kendi kendine bir araya gelen organik moleküller olarak başlamış olabileceği hipotezlerine daha fazla güven kazandırdığı için yaşamın kökeni çalışmaları üzerinde etkileri vardır.[11][12][13]
Viroidler
[değiştir | kaynağı değiştir]Viroidler biyologlar tarafından bilinen en küçük bulaşıcı patojenlerdir ve protein kılıfları olmaksızın yalnızca kısa dairesel, tek sarmallı RNA ipliklerinden oluşurlar. Çoğunlukla bitki patojenleridir ve bazıları ticari öneme sahip hayvan patojenleridir. Viroid genomlarının boyutu son derece küçük olup 246 ila 467 nükleobaz arasında değişmektedir. Buna karşılık, kendi başlarına enfeksiyona neden olabilen bilinen en küçük virüslerin genomu yaklaşık 2.000 nükleobaz boyutundadır. Viroidler, yeni bir biyolojik alt-viral patojenler aleminin bilinen ilk temsilcileridir.[14][15]
Viroid RNA herhangi bir protein için kodlama yapmaz.[16] Çoğaltma mekanizması, normalde DNA'dan mesajcı RNA senteziyle ilişkili bir konak hücre enzimi olan RNA polimeraz II'yi ele geçirir ve bunun yerine viroidin RNA'sını bir şablon olarak kullanarak yeni RNA'nın "yuvarlanan daire" sentezini katalize eder. Bazı viroidler ribozimdir ve daha büyük replikasyon ara ürünlerinden birim boyutlu genomların kendi kendine bölünmesine ve bağlanmasına izin veren katalitik özelliklere sahiptir.[17]
Viroidler bitki virolojisinin ötesinde bir önem kazanmıştır çünkü kökenlerinin olası bir açıklaması, DNA veya proteinin evriminden önceki varsayımsal, eski ve hücresel olmayan bir RNA dünyasından "yaşayan kalıntıları" temsil etmeleridir.[18][19] Bu görüş ilk olarak 1980'lerde ortaya atılmış[18] ve 2010'larda yaşamın cansız maddeden evrimleşmesindeki (abiyogenez) önemli ara adımları açıklamak için yeniden popülerlik kazanmıştır.[20][21]
Obeliskler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ocak 2024'te, obelisk adı verilen viroid benzeri, ancak farklı, RNA tabanlı elementlerin olası keşfi duyuruldu. Obeliskler, insan mikrobiyomunun sekans veri tabanlarında bulundu ve muhtemelen bağırsak bakterilerinde barındırılıyor. Bunlar, oblin adı verilen iki farklı proteini ve RNA'larının öngörülen çubuk benzeri ikincil yapısını kodlamaları bakımından viroidlerden farklıdır.[22][23]
Taksonomi
[değiştir | kaynağı değiştir]Yaşamın taksonomik üst alemlerini tartışırken, "Acytota" ve "Aphanobionta" terimleri zaman zaman viral bir alemin veya üst alemin adı olarak kullanılır. Buna karşılık gelen hücresel yaşam adı Cytota olacaktır. Hücresel olmayan organizmalar ve hücresel yaşam, yaşamın en üst düzey iki alt bölümü olacak ve yaşam bir bütün olarak organizmalar, Naturae, Biota veya Vitae olarak bilinecektir.[24] Cytota taksonu kendi içinde üç üst düzey alt bölüm, Bacteria, Archaea ve Eukarya üst alemlerini içerecektir.[kaynak belirtilmeli]
İlk evrensel ortak ata (FUCA), LUCA'nın, kardeş soylarının ve şu anda yaşayan her hücrenin en eski atası olduğu için taksonomide önerilen hücresel olmayan yaşam formuna bir örnektir.[25]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "What is Non-Cellular Life?". Wise Geek. Conjecture Corporation. 2009. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2009.
- ^ "The 7 Characteristics of Life". infohost.nmt.edu. 19 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ Benner, Steven A. (26 Ocak 2017). "Defining Life". Astrobiology. 10 (10). ss. 1021-1030. Bibcode:2010AsBio..10.1021B. doi:10.1089/ast.2010.0524. ISSN 1531-1074. PMC 3005285 $2. PMID 21162682.
- ^ Trifonov, Edward (2012). "Definition of Life: Navigation through Uncertainties" (PDF). Journal of Biomolecular Structure & Dynamics. 29 (4). ss. 647-650. doi:10.1080/073911012010525017. PMID 22208269. 27 Ocak 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017 – JBSD vasıtasıyla.
- ^ Ma, Wentao (26 Eylül 2016). "The essence of life". Biology Direct. 11 (1). s. 49. doi:10.1186/s13062-016-0150-5. ISSN 1745-6150. PMC 5037589 $2. PMID 27671203.
- ^ a b Villarreal, Luis P. (December 2004). "Are Viruses Alive?". Scientific American. 291 (6). ss. 100-105. Bibcode:2004SciAm.291f.100V. doi:10.1038/scientificamerican1204-100. PMID 15597986. 22 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2013.
- ^ a b Forterre, Patrick (3 Mart 2010). "Defining Life: The Virus Viewpoint". Orig Life Evol Biosph. 40 (2). ss. 151-160. Bibcode:2010OLEB...40..151F. doi:10.1007/s11084-010-9194-1. PMC 2837877 $2. PMID 20198436.
- ^ Luketa, Stefan (2012). "New views on the megaclassification of life" (PDF). Protistology. 7 (4). ss. 218-237. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Ekim 2016.
- ^ Greenspan, Neil (28 Ocak 2013). "Are Viruses Alive?". The Evolution & Medicine Review. 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2016.
- ^ Lwoff, A. (1 Ocak 1957). "The Concept of Virus". Microbiology. 17 (2). ss. 239-253. doi:10.1099/00221287-17-2-239. PMID 13481308.
- ^ Koonin EV; Senkevich TG; Dolja VV (2006). "The ancient Virus World and evolution of cells". Biol. Direct. Cilt 1. s. 29. doi:10.1186/1745-6150-1-29. PMC 1594570 $2. PMID 16984643.
- ^ Vlassov AV; Kazakov SA; Johnston BH; Landweber LF (August 2005). "The RNA world on ice: a new scenario for the emergence of RNA information". J. Mol. Evol. 61 (2). ss. 264-73. Bibcode:2005JMolE..61..264V. doi:10.1007/s00239-004-0362-7. PMID 16044244.
- ^ Nussinov, Mark D.; Vladimir A. Otroshchenkob; Salvatore Santoli (1997). "Emerging Concepts of Self-organization and the Living State". Biosystems. 42 (2–3). ss. 111-118. doi:10.1016/S0303-2647(96)01699-1. PMID 9184757.
- ^ Diener TO (August 1971). "Potato spindle tuber "virus". IV. A replicating, low molecular weight RNA". Virology. 45 (2). ss. 411-28. doi:10.1016/0042-6822(71)90342-4. PMID 5095900.
- ^ "ARS Research Timeline – Tracking the Elusive Viroid". 2 Mart 2006. 6 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2007.
- ^ Tsagris, E. M.; Martínez De Alba, A. E.; Gozmanova, M; Kalantidis, K (2008). "Viroids". Cellular Microbiology. 10 (11). ss. 2168-79. doi:10.1111/j.1462-5822.2008.01231.x. PMID 18764915.
- ^ Daròs, J. A.; Elena, S. F.; Flores, R (2006). "Viroids: An Ariadne's thread into the RNA labyrinth". EMBO Reports. 7 (6). ss. 593-8. doi:10.1038/sj.embor.7400706. PMC 1479586 $2. PMID 16741503.
- ^ a b Diener, T. O. (1989). "Circular RNAs: Relics of precellular evolution?". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 86 (23). ss. 9370-4. Bibcode:1989PNAS...86.9370D. doi:10.1073/pnas.86.23.9370. PMC 298497 $2. PMID 2480600.
- ^ Villarreal, Luis P. (2005). Viruses and the evolution of life. Washington, D.C.: ASM Press. s. 31. ISBN 1-55581-309-7.
- ^ Flores, R; Gago-Zachert, S; Serra, P; Sanjuán, R; Elena, S. F. (2014). "Viroids: Survivors from the RNA world?" (PDF). Annual Review of Microbiology. Cilt 68. ss. 395-414. doi:10.1146/annurev-micro-091313-103416. hdl:10261/107724. PMID 25002087. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Aralık 2018.
- ^ Zimmer, Carl (25 Eylül 2014). "A Tiny Emissary From the Ancient Past". The New York Times. 27 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2014.
- ^ Sidik, Saima (29 Ocak 2024). "'Wildly weird' RNA bits discovered infesting the microbes in our guts". Nature. doi:10.1038/d41586-024-00266-7. 30 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2024.
- ^ Pennisi, Elizabeth (26 Ocak 2024). "'It's insane': New viruslike entities found in human gut microbes". Science. doi:10.1126/science.znxt3dk. 30 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2024.
- ^ Witzany, G (2016). "Crucial steps to life: From chemical reactions to code using agents". Biosystems. Cilt 140. ss. 49-57. Bibcode:2016BiSys.140...49W. doi:10.1016/j.biosystems.2015.12.007. PMID 26723230. 26 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2019.
- ^ Prosdocimi, Francisco; José, Marco V.; de Farias, Sávio Torres (2019), Pontarotti, Pierre (Ed.), "The First Universal Common Ancestor (FUCA) as the Earliest Ancestor of LUCA's (Last UCA) Lineage", Evolution, Origin of Life, Concepts and Methods (İngilizce), Cham: Springer International Publishing, ss. 43-54, doi:10.1007/978-3-030-30363-1_3, ISBN 978-3-030-30363-1, 8 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 2 Kasım 2023