woensdag

Nederlandexe

Sostantivo

woensdag c (pl.: woensdagen)

1. mèrcore

Pronunsa

IPA: /ˈʋunz.dɑx/

Etimołozia

dal germ. *Wōdanas dag, che vołe dire "jorno/dì de Odino", so el modèƚo de lat. dies Mercurii (par asociasion de ƚa divinità xermànega Odino co ƚa divinità latina Mercurio); atestà in anl. cofà *wuodenesdag e in mnl. cofà woensdach.

Notasion

• woensdag so Glosbe.it
• woensdag so Etymologiebank.nl