2025-02-24
Onvoltooid toekomstige tijd: verhaal 13 tot 18

Binnenkort komt mijn boek Onvoltooid toekomstige tijd uit. Daarin vind je 42 kortverhalen van me terug. In afwachting van de publicatie schrijf ik zeven blogposts waarin ik telkens een korte toelichting geef bij zes verhalen. Vorige week woensdag en vrijdag kwamen de eerste twaalf verhalen aan de beurt.

Tijd voor verhaal 13 tot 18:

[Geen SFFH] Ik schreef De tranen van Cyrano in de context van de Godijn Wedstrijd Louterend Vuur (2022). Ik stuurde twee verhalen in die allebei de gelijknamige bundel haalden. Met Zelfhulpgroep voor pyromanen behaalde ik de zesde plaats, maar dat vond ik zelf niet zo'n goed verhaal. De tranen van Cyrano eindigde op de tiende plaats. De inspiratie voor dit verhaal haalde ik uit mijn eigen jeugd. Toen ik op de middelbare school zat, had ik geen lief, maar ik werd wel 'ingehuurd' door vrienden om in hun plaats liefdesbrieven te schrijven en van romantische tekeningen te voorzien. Ik heb dit alles een beetje aangedikt en in een verhaal gegoten.
[Horror] Ik schreef Hoe ik zijn ouders leerde kennen oorspronkelijk in het Engels, als inzending voor de Australische Furious Fiction wedstrijd. Ik behaalde er een longlist nominatie mee. Ik vertaalde het verhaal naar het Nederlands en stuurde het in voor de wedstrijd 'Bij ons in de familie', georganiseerd door Stichting Cascade en Bibliotheek AanZet. Ik won er de eerste plaats mee. De jury schreef: De inzending van Bruno Lowagie met als titel ‘Hoe ik zijn ouders leerde kennen’ is verrassend en vol ongemak. Een verhaal dat schuurt en onder je huid gaat zitten, inclusief Quentin Tarantino dialoog.
[Horror] Zo vader, zo zoon was mijn inzending voor de wedstrijd 'De nacht' van schrijvenonline.org. Het behaalde geen nominatie. Het is eerder een huiselijk tafereeltje over het resultaat van horror, dan dat het een echt horrorverhaal is.
[Horror] Er ligt een demon in mijn bed is wel echt als een horrorverhaal geschreven. Ik wilde het insturen voor de LetterRijn wedstrijd met als thema 'Dwaling'. Die wedstrijd ging helaas niet door. Ik schreef het in de periode waarin Finn Audenaert de bundel 'Bang voor spoken?' aan het samenstellen was voor Poespa Produkties. Ik heb me toen tijdelijk 'gespecialiseerd' in horror. Dit verhaal kwam echter niet in aanmerking voor Finns bundel aangezien er geen spook in voorkwam. Het centrale thema is 'bezeten zijn door een demon' en wat daar de gevolgen van zijn, ook als je er, zoals het hoofdpersonage, niet in gelooft.
[Horror] Een plaksnor voor het leven is dan weer een totaal ander soort horror, want ik verwerkte er ook flink wat humor in. Ik stuurde dit verhaal in voor Ganymedes 24 en ik moet toegeven dat ik teleurgesteld was toen ik merkte dat het de selectie niet haalde. Ron is verloofd met Jasper. Hun verlovingsfeest werd georganiseerd door Thea, die getrouwd is met Vera. Op dat feest kwam iemand op de proppen met een dwaas 'Raad het getal'-spelletje, dat gewonnen werd door Ron. De prijs, een plaksnor voor het leven, is helaas niet zo onschuldig als de titel klinkt.
[Geen SFFH] Ik schreef Dood van een buurtwinkel oorspronkelijk in het Engels. Redacteur Finn Audenaert vond dat het perfect in mijn bundel zou passen als ik het naar het Nederlands zou vertalen. Dat heb ik dan maar gedaan. Jack erfde de buurtwinkel van zijn veel te vroeg gestorven vader. Hubert gaat er elke dag een Pebble-vitamine kopen. De vitamines zijn al lang uit de handel gehaald omdat ze schadelijk zijn voor de gezondheid, maar Jacks vader wist een voorraad in te slaan om aan de behoefte van Hubert te voldoen. Op een dag is echter ook die voorraad uitgeput en dat is een groot probleem voor Hubert. Tussen de regels door heb ik er wat nostalgie proberen in te stoppen naar de tijd dat je nog echt bij een buurtwinkel terecht kon, waar je persoonlijk, vaak zelfs door de eigenaar, geholpen werd.