Alarico I
  | |
| Nome orixinal | (la) Alaricus (got) Alareiks |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 365 ↔ 370 Peuce Island (sen valor) |
| Morte | decembro de 410 Cosenza (Imperio Romano de Occidente) |
| Lugar de sepultura | Busento (en)  |
| Magister militum per Illyricum | |
| valor descoñecido – | |
| Magister militum Prisco Átalo | |
| 409 – 410 | |
| Rei dos visigodos | |
| 395 – decembro de 410 ← Atanarico – Ataúlfo → | |
| Dux Visigodos | |
| 391 – 410 | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Arrianismo visigodo, relixión na Roma antiga e Gothic paganism (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca, líder militar |
| Outro | |
| Título | Rei dos visigodos (395–410) |
| Familia | Baltingos |
| Cónxuxe | Anonyma |
| Fillos | Pelagia |
| Pais | Atanarico Alavivo Rocestes (disputado) e valor descoñecido |
| Parentes | Teodorico I, rei visigodo, xenro Ataúlfo, irmán da esposa |
| Descrito pola fonte | Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Encyclopædia Britannica |
  | |
Alarico I (en gótico, *𐌰𐌻𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃, Alhareiks -rei de todos-;[1] en latín: Alaricus), nado na illa de Peuce (no delta do Danubio) no ano 370 e finado en Cosenza no ano 410, foi un caudillo tervingo da dinastía baltinga, que se converteu en rei dos visigodos (395-410). Era fillo do caudillo visigodo Rocestes ou Rocesthes[2] e irmán (ou sobriño) de Afarid.[3]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Foi o primeiro líder xermánico en tomar a cidade de Roma, no famoso saqueo de Roma en 410.[4] O saqueo foi resultado do fracaso das negociacións entre Alarico e o Imperio na tentativa de obter un posto de mando para si mesmo no exército romano.
No século IV era común que o Imperio Romano utilizase dos bárbaros como tropas auxiliares, nas súas campañas militares. Estas tropas oriúndas de pobos foederati, sometidas ao mando dos xenerais romanos. Alarico era un líder dun grupo de soldados e serviu baixo o emperador Teodosio I o Grande até a morte deste en 395.
O Imperio entón foi dividido entre os sucesores de Teodosio: o Imperio Romano do Oriente con Arcadio, e o Imperio Romano do Occidente con Honorio. Non tendo atendido seu desexo dun posto no exército romano, Alarico rebelouse e promoveu tres cercos a Roma, o último dos cales culminou co saqueo os días 25, 26 e 27 de agosto de 410.[5] Nunha posición de forza, Alarico continuou a súa marcha cara ao sur co fin de pasar a África, pero faleceu en Cosenza de forma repentina.
Segundo unha lenda aparecida tres séculos máis tarde, enterraríase baixo a cama do río Busento, en Cosenza, Calabria: desvíase o río e cávase a súa tumba, entérrase o seu corpo cun importante tesouro, matan aos escravos que cavaran a tumba enterrándoos con el para gardar o segredo, o río logo recobre o seu curso.
Aínda que se fala del como o primeiro dos reis visigodos, foi máis ben un caudillo militar e nunca chegou a pisar a Península Ibérica. A liña de reis godos empeza propiamente co seu sucesor, primo e cuñado, Ataúlfo, que, casado con Gala Placidia en 414, atopou a morte na cidade de Barcino en 415. Con todo, o certo é que aínda que o Reino visigodo de Tolosa como estado federado de Roma (418-476) estaba asentado na Aquitania secunda, polo que a súa política e intervencións militares quedaban lonxe de Hispania, as intervencións de Teodorico I o Grande (418-453) en Hispania van ser numerosas, xa sexa como pobo federado de Roma ou por iniciativa propia. A pesar de todo, só tras a derrota visigoda na batalla de Vouillé e o período chamado interregnum visigodo (507-549), terá lugar o nacemento do Reino visigodo de Toledo, onde seu pobo estabeleceuse após súa morte.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Harder 1986, pp. 10–11
- ↑ Settipan (1993), Táboa 1
- ↑ Biografías y vidas - Alarico I
- ↑ Maier (1986), p. 128
- ↑ http://www.livrariagalileu.com.br/home/detalhe.asp?id_livro=146363&buscape Arquivado 05 de xaneiro de 2012 en Wayback Machine. Libro do autor KULIKOWSKI, Michael
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Alarico I  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Maier, Franz Georg (1986). Las transfomaciones del mundo mediterráneo. Siglos III-VIII (en castelán). México: Siglo XXI. ISBN 968-23-0887-9.
- Harder, Kelsie B. (1986). Names and their varieties: a collection of essays in onomastics (en inglés). Lanham, MA: University Press of America. ISBN 9780819152329.
- Settipani, Christian; Kerrebrouck, Patrick van (1993). La préhistoire des Capétiens: 481-987 (Vol. 1 : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens) (en francés). Villeneuve d'Ascq: P. Van Kerrebrouck. ISBN 9782950150936.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]| Predecesor: Fritixerno |
Caudillo dos Tervingos 387-395 |
Sucesor: non tivo |
| Predecesor: Atanarico |
Rei dos visigodos 395 – 410 |
Sucesor: Ataúlfo |
| Control de autoridades |
|
|---|
|
Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |