Kwas arsenawy
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
H3AsO3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
As(OH)3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
125,94 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kwas arsenawy (nazwa Stocka: kwas arsenowy(III)), H3AsO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych, w którym arsen występuje na III stopniu utlenienia. Jest produktem hydrolizy tritlenku diarsenu, As2O3. Kwas arsenawy występuje w roztworach wodnych i nie został wyodrębniony jako czysty związek. Jak wszystkie związki arsenu, jest trujący.
Kwas arsenawy jest kwasem słabym. Z zasadami tworzy sole, arseniny, zawierające, w zależności od stechiometrii, aniony [H2AsO3]−, [HAsO3]2− lub [AsO3]3−. Na widmie 1H NMR daje jeden sygnał, co wskazuje, że w przeciwieństwie do swojego analogu, H3PO3, nie ma tendencji do tworzenia tautomeru z ugrupowaniem H–As=O.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b związki arsenu z wyjątkiem wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- N.N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the elements. Oxford: Butterworth-Heinemann, 1997. ISBN 978-0-7506-3365-9.
- Pradyot Patnaik: Handbook of inorganic chemicals. New York: McGraw-Hill, 2003. ISBN 978-0-07-049439-8.
- Encyclopedia of Inorganic Chemistry. R. Bruce King (red.). Chichester: John Wiley & Sons, 1994.
- Arsenic trioxide. [dostęp 2006-01-09].