fak

fak (język polski)

fak (1.1)

wymowa:

IPA: [fak], AS: [fak]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. grub. obraźliwy gest wyciągniętego środkowego palca; zob. też środkowy palec (gest) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fak	faki
dopełniacz	faka	faków
celownik	fakowi	fakom
biernik	faka	faki
narzędnik	fakiem	fakami
miejscownik	faku	fakach
wołacz	faku	faki

przykłady:

(1.1) Obok przemknęła nowa sportowa beemka, której kierowca pokazał mu faka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pokazać faka

synonimy:

(1.1) środkowy palec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. fuck, jako skrócenie frazy ang. fuck you → pierdol się

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

fak (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) przegroda

(1.2) specjalność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. fako, fakaro, fakisto, fakulo, fakvorto, faklingvo, trabfakaĵo

przym. faka, trabfaka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: