kierownica
kierownica (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mot. element służący do zmiany kierunku jazdy pojazdu; zob. też kierownica samochodu w Wikipedii
- (1.2) kolej. element rozjazdu torowego; zob. też kierownica (tor kolejowy) w Wikipedii
- (1.3) mat. pewna szczególna prosta związana z każdą krzywą stożkową
- (1.4) inform. kontroler gier komputerowych w kształcie kierownicy (1.1); zob. też kierownica (kontroler) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kierownica kierownice dopełniacz kierownicy kierownic celownik kierownicy kierownicom biernik kierownicę kierownice narzędnik kierownicą kierownicami miejscownik kierownicy kierownicach wołacz kierownico kierownice
- przykłady:
- (1.1) Angielskie samochody mają kierownicę po prawej stronie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stracić panowanie nad kierownicą • blokada kierownicy • wspomaganie kierownicy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kierowca m, kierowanie n, kierownik m, kierowniczka ż, kierownictwo n
- czas. kierować ndk., pokierować dk., skierować dk.
- przym. kierowniczy
- przysł. kierowniczo
- związki frazeologiczne:
- mistrz kierownicy
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też kierownica w Wikipedii
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) timon m
- angielski: (1.1) steering wheel (w samochodzie), handlebar (w rowerze); (1.3) directrix
- arabski: (1.1) عجلة القيادة ż, egip. arab. عجلة
- baskijski: (1.1) bolante (w samochodzie), eskuleku (w rowerze, motocyklu)
- bośniacki: (1.1) volan m
- bułgarski: (1.1) кормило n
- czeski: (1.1) volant m
- duński: (1.1) rat n
- esperanto: (1.1) stirilo, stirrado, rzad. kondukilo
- francuski: (1.1) samochodowa: volant m, będąca prętem: guidon m; (1.2) contre-rail m
- hiszpański: (1.1) volante m, (u roweru, motocykla) manillar m; (1.2) raíl de retención m; (1.3) directriz ż; (1.4) volante m
- kabowerdeński: (1.1) avulánti
- kaszubski: (1.1) czer m
- łotewski: (1.1) stūre ż
- niemiecki: (1.1) Steuer n, Lenkrad n
- nowogrecki: (1.1) τιμόνι n; (1.2) αντιτροχιά ż
- rosyjski: (1.1) руль m
- słowacki: (1.1) volant m
- ukraiński: (1.1) кермо n, руль m
- węgierski: (1.1) kormány, kormánykerék, volán
- włoski: (1.1) sterzo m
- źródła: