nadajnik
nadajnik (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie zamieniające doprowadzone doń informacje na fale elektromagnetyczne i przesyłające je dalej do odbiornika
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) środ. więz. donosiciel[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nadajnik nadajniki dopełniacz nadajnika nadajników celownik nadajnikowi nadajnikom biernik nadajnik nadajniki narzędnik nadajnikiem nadajnikami miejscownik nadajniku nadajnikach wołacz nadajniku nadajniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) aparat nadawczy, stacja nadawcza, transmiter, transmitter
- (2.1) kabel, kapusta, kapuś
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadanie n, nadawanie n, nadawca mos
- czas. nadać dk., nadawać ndk.
- przym. nadajniczy, nadajnikowy, nadany, nadawczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: donosiciel
- angielski: (1.1) transmitter
- francuski: (1.1) émetteur m
- hiszpański: (1.1) emisor m
- kaszubski: (1.1) nadajnik m, nadôwnik m
- niemiecki: (1.1) Sender m
- nowogrecki: (1.1) πομπός m
- włoski: (1.1) trasmettitore m
- źródła:
- ↑ Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.
nadajnik (język kaszubski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nadôwnik, stacjô nadawczô
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadôwnik m
- przym. nadajnikòwi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: