próżnia
próżnia (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. przestrzeń, w której nie ma cząsteczek obdarzonych masą (pomijając cząstki wirtualne); zob. też próżnia w Wikipedii
- (1.2) techn. stan bardzo niskiego ciśnienia
- (1.3) pusta przestrzeń[1]
- (1.4) przen. stan braku lub niedoboru czegoś w jakiejś sferze życia i działalności człowieka[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik próżnia próżnie dopełniacz próżni próżni celownik próżni próżniom biernik próżnię próżnie narzędnik próżnią próżniami miejscownik próżni próżniach wołacz próżnio próżnie
- przykłady:
- (1.1) Astronauci wychodzą w próżnię w celu przeprowadzenia napraw lub zamontowania aparatury zbyt delikatnej, aby zadanie to mogły wykonać roboty[2].
- (1.3) Poruszał się po ringu statycznie, często odbierał ciosy, a jego własne uderzenia zwykle trafiały w próżnię[2].
- (1.4) Coraz więcej pacjentów uskarża się na poczucie bezsensu i życiowej próżni[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) próżnia absolutna • próżnia doskonała
- (1.4) egzystencjalna / życiowa próżnia • polityczna / prawna próżnia • swoista próżnia • nie znosić próżni • działać w próżni • wypełnić próżnię
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. próżność ż, próżniak m, próżniaczka ż, próżniactwo n, próżnowanie n, opróżnianie n, opróżnienie n, wypróżnianie n, wypróżnienie n, próżnica ż
- czas. opróżniać ndk., opróżnić dk., wypróżniać ndk., wypróżnić dk., próżnować ndk.
- przym. próżniowy, próżny, próżniacki, próżniaczy
- przysł. próżniowo
- związki frazeologiczne:
- zawisnąć w próżni • mówić w próżnię / pisać w próżnię • padać w próżnię / trafiać w próżnię
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vacuum
- arabski: (1.1) فراغ
- azerski: (1.1) vakuum
- baskijski: (1.1) huts
- białoruski: (1.1) вакуум m (vakuum); (1.2) вакуум m (vakuum); (1.4) вакуум m (vakuum)
- bułgarski: (1.1) вакуум m (vakuum)
- chorwacki: (1.1) vakuum n
- czeski: (1.1) vakuum n
- esperanto: (1.1) vakuo
- francuski: (1.1) vide m; (1.2) vacuum m
- hiszpański: (1.1) vacío m; (1.2) vacío m
- japoński: (1.1) 真空(しんくう)
- jidysz: (1.1) וואַקוּום m (wakuum)
- kaszubski: (1.1) pustosc ż; (1.3) wiodropusti rum
- kataloński: (1.1) buit
- łaciński: (1.1) vacuum n
- niemiecki: (1.1) Vakuum n
- nowogrecki: (1.1) κενό n; (1.2) κενό n
- perski: (1.1) خلأ
- portugalski: (1.1) vácuo m
- rosyjski: (1.1) вакуум m; (1.2) вакуум m; (1.4) вакуум m
- rumuński: (1.1) vacuum n
- słowacki: (1.1) vákuum n
- ukraiński: (1.1) вакуум m (vakuum); (1.2) вакуум m (vakuum)
- węgierski: (1.1) vákuum
- włoski: (1.1) vuoto m
- źródła:
