łącznik

łącznik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈwɔ̃n͇t͡ʃʲɲik], AS: [u̯õṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący

(1.2) jęz. dywiz, najkrótszy znak pisarski stosowany przy dzieleniu lub łączeniu wyrazów

(1.3) astronautyka: przedział rakiety, który nie zawiera elementów układu napędowego

(1.4) muz. element muzyczny, w którym fragment utworu zawiera przejście pomiędzy kolejnymi częściami tego utworu

(1.5) techn. element, który łączy inne części

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) wojsk. żołnierz, którego zadaniem jest przenoszenie meldunków, rozkazów i utrzymywanie kontaktu między placówkami wojskowymi

(2.2) sport. piłkarz napastnik, zajmujący pozycję pomiędzy skrzydłowym i środkowym ataku

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łącznik	łączniki
dopełniacz	łącznika	łączników
celownik	łącznikowi	łącznikom
biernik	łącznik	łączniki
narzędnik	łącznikiem	łącznikami
miejscownik	łączniku	łącznikach
wołacz	łączniku	łączniki

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łącznik	łącznicy
dopełniacz	łącznika	łączników
celownik	łącznikowi	łącznikom
biernik	łącznika	łączników
narzędnik	łącznikiem	łącznikami
miejscownik	łączniku	łącznikach
wołacz	łączniku	łącznicy
depr. M. i W. lm: (te) łączniki

przykłady:

(1.1) W języku polskim łącznikiem może być dowolna forma czasowników „być”, „bywać”, „stać się”, „zostać” oraz partykuły „to”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spójka, kopula, copula

(1.4) wiązanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. połączenie n, łączność ż, złączka ż

forma żeńska łączniczka ż

czas. przyłączyć, łączyć ndk., połączyć dk.

przym. łącznikowy, łączny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. copula

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) copula; (1.2) hyphen
• bośniacki: (1.1) pomoćni glagoli
• bułgarski: (2.1) свръзка ż
• chorwacki: (1.1) pomoćni glagoli
• duński: (1.1) kopula n
• fiński: (1.1) kopula
• francuski: (1.1) copule ż
• hiszpański: (1.1) cópula ż
• ido: (1.1) kopulo
• niemiecki: (1.1) Bindestrich m, Hyphen n; (2.1) Melder m
• nowogrecki: (1.1) συνδετικό ρήμα n
• turecki: (1.1) koşaç
• włoski: (1.1) copula ż; (1.2) lineetta ż; (2.1) ufficiale di collegamento m

źródła: