Modica
Modica
Comune di Modica | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 36°44′N 14°46′E / 36.733°N 14.767°E | |
| Država |  Italija
|
| regija | Sicilija |
| provincija | Ragusa |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Antonino Buscema |
| Površina | |
| - Ukupna | 290 km² [1] |
| Visina | 296 [1] |
| Stanovništvo (2008.) | |
| - Grad | 54 332 [1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 97015 |
| Pozivni broj | 0932 |
| Službena stranica www.comune.palazzoloacreide | |
| Karta | |
  Modica | |
Modica (sicilijanski: Muòrica, latinski: Mutica, Motyca) je grad u talijanskoj provinciji Ragusa, u regiji Sicilija od 54 332 stanovnika.[1]
Modica je zajedno sa još 7 gradova iz regije Val di Noto (Caltagirone, Noto, Palazzolo Acreide, Ragusa, Scicli, Catania i Militello in Val di Catania) uvršten 2002. na UNESCO- vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi, kao izvrstan primjer dobro očuvanih kasnobarkonih gradova iz 18. vijeka.[2]
Modica leži na jugoistoku Sicilije, u unutrašnjosti u brdima masiva Monti Iblei na nadmorskoj visini 296 m.[1]
Historijski centar grada podijeljen je na gornji (Modica Alta) i donji grad (Modica Bassa). Oni se uzdižu iznad kanjona riječica Ianni Mauru i Pozzo dei Pruni (sada natkrivenih), koji nešto niže formiraju rijeku Fiumara di Modica. Njen kanjon danas premošćuje vijadukt autoputa Catania - Ragusa. Nakon katastrofalnih poplava 1902. tok rijeke je reguliran, pa je u njezinoj kotlini podignut novi dio grada. U davnoj prošlosti u strmim liticama kanjona postojali su brojni pećinski stanovi, uklesani u mekom vapnencu.[1]
Modica je udaljena oko 20 km jugoistočno od Raguse.
Modica je bila drevno sikulsko naselje koje su grčki kolonisti zvali Μότυκα (Motika). Nju su osvojili Rimljani za vrijeme Prvog punskog rata - 241., zajedno s cijelom Sicilijom. Za rimskih vremena prvo je bila civitas decumana (naselje podčinjenih), a kasnije civitas stipendiaria.[1]
Za vrijeme vladavine normanskog kralja Roger II. u prvoj polovici 12. vijeka, Modica je postala sjedište grofovije, i kao takva imala je političku važnost i za aragonskih vladara u 14. vijeku.[1] Nakon tog postala je feud dinastije Chiaromonte, a nakon njih Cabrera; a od 1480. - 1755. Henríquez-Cabrera.[1]
Modica je prestala biti feudalni posjed 1816. iste godine je postala administrativni centar distrikta u Intendaturi Sirakuza, kako je tad Sicilija bila podjeljena. A od 1860. do 1926. bila je sjedište okruga.
| Kasnobarokni gradovi regije Val di Noto | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Italija | |
| Registriran: | 2002. (26. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | i, ii, iv, v |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Historijski centar Modice ima još i danas izgled kakav je bio u 18. vijeku.
Najveće atrakcije Modice su barokna katedrala San Giorgio obnovljena nakon potresa 1693. i crkve San Pietro, San Francesco di Paola (koja ima očuvanu gotičku sakristiju) i Chiesa del Carmine.
Pored sakralnih grad ima puno svjetovnih objekata; Castello dei Conti, Palazo Mercedari (u kojoj je danas muzej i biblioteka) i Teatro Garibaldi
Modica je centar plodnog poljoprivrednog kraja u kom se uzgaja duhan, masline, agrumi, grožđe i bademi. Uzgajaju se i goveda i svinje.[1]
Modica ima i nešto prehrambene industrije u kojoj se proizvodi ulje, vino, slatkiši i konzerve. Pored tog ima i pogona strojarske i drvne industrije.[1]
-
-
Kupola San Giorgia -
-
Palača Tedeschi
- Službene stranice grada Arhivirano 2012-05-09 na Wayback Machine-u (it)
- Modica na portalu Trecani enciclopedia Italiana (it)
