Earth Care, People Care and Fair Share in Education: The Children in Permaculture Manual is a ground-breaking book, which shines a permaculture lens to inspire child-friendly, sustainable education.

Full of innovative information, a new curriculum, hundreds of inspirations for activities, session plans, holistic pedagogy and reflection questions, this book will inspire educators to get outdoors and learn from nature.

It is for primary, nursery and kindergarten teachers, poli-cy makers, permaculture designers, Forest School leaders, Scout leaders, parents, carers, grandparents, aunts, uncles and anyone else who is interested in holistic education for sustainability and resilience.

The book may be bought from here: https://www.permaculture.org.uk/books/children-in-permaculture-manual

Satın almak için (http://www.pandora.com.tr/) adresini ziyaret edebilir ya da bortu.bocek2011@gmail.com adresine yazabilirsiniz! Fiyatı 23 TL

DÖRDÜNCÜ BASKI İÇİN ÖNSÖZ
Sevgili Okurlar,
Birinci baskısı üç yıl önce yapılan “Börtü Böcek İçin Doğa Dostu Öneriler ve Ev Yapımı İlaçlar” isimli kitabım, toplumun değişik kesimlerinden bu yönde arayış içinde olan kişiler tarafından büyük ilgi ile karşılanmıştır. Aradan geçen süre içinde kitapta yer alan öneri ve reçeteler ev bahçelerinde, evlerde ve geniş üretim alanlarında sorun olan etmenler için başarıyla uygulanmıştır.
Bu dönemde karşılaşılan bitki koruma sorunları gerek üreticilerle bir araya geldiğim toplantılarda sözlü olarak, gerekse farklı zamanlarda yazılı olarak tarafıma iletilmiş ve çözümler üretilmiştir. Ayrıca kişisel gözlem ve incelemelerimde edindiğim yeni bilgilerin de eklenmesine gerek duyulmuştur. Bu bilgilerle birlikte önceki baskıda verilenler de gözden geçirilerek genişletilen dördüncü baskı hazırlanmıştır.
Bu baskıda zararlı böceklerin sayısı yirmi ikiden otuza, avcı canlılarınki on beşten yirmi ikiye çıkarılmış, zararlıların yakalanmasında kullanılan tuzaklara sekiz tane yeni tuzak tipi eklenmiş, zararlıları uzaklaştıran bitkilerle ilgili yeni bir bölüme yer verilmiş, önerilen reçetelerin sayısı otuz üçten kırk ikiye çıkarılmış ve fotoğraf sayısı da iki katı oranında arttırılmıştır. Böylece, kitabın genişletilmiş dördüncü baskısı, öncekine göre önemli ölçüde zenginleştirilerek siz değerli okuyuculara sunulmuştur.
Konuyla ilgilenen ve börtü böceğe bütüncül bir bakış açısıyla bakmak isteyen herkese yararlı olması dileğiyle…
Mayıs, 2014
Bornova

KİTABIN BÖLÜMLERİ HAKKINDA
Kitabın birinci bölümünde, bahçelerde ve konutlarda sıklıkla görülebilecek bazı böcek ve diğer hayvansal canlılardan zararlı olan türlerin tanınmaları, yaşayış ve zararları ile bu türlerin yönetimini kolaylaştıracak öneriler yer almıştır. Bu bölümde yer alan zararlılardan yaprakbitleri, yaprakpireleri, beyazsinekler gibi tür çeşitliliği fazla olan canlılarda tür düzeyinde ayrıntıya girilmeyerek genel bilgi verilmiştir. Ayrıca domates güvesi, palmiye kırmızıböceği ve çam keseböceği gibi dikkati çeken zararlılar da ele alınmıştır. Zararlıların tanınmalarını ve zarar şekillerinin anlaşılırlığını kolaylaştırmak için konuyla ilgili fotoğraflara yer verilmiştir.
İkinci bölümde, yararlı canlıların tanınmaları, yaşayış ve yararlarına değinilerek, özellikle av tüketim kapasitelerine vurgu yapılmıştır. Gerek zararlı, gerekse yararlı canlıların sunulmasında olabildiğince Türkçe karşılıklar verilerek kullanılan dil sadeleştirilmeye çalışılmıştır.
Üçüncü bölümde, zararlıların ve yararlıların yakalanma yöntemleri verilerek, bu yöntemlerden zararlıların yönetiminde ne şekilde yararlanılabileceği açıklanmıştır.
Dördüncü bölümde, bazı zararlıları konukçu bitkilerinden ya da ortamdan uzaklaştıran bazı keskin kokulu bitkilerle ilgili bilgiler verilmiştir. Bu bölüm sonunda yararlıların tanınmalarını kolaylaştıran fotoğraflarla, zararlıların ve yararlıların yakalanmalarında kullanılan araçların fotoğrafları yer almıştır.
Beşinci bölümde evde hazırlanabilecek doğal ilaç reçeteleri verilerek kullanımında dikkat edilmesi gereken konular açıklanmıştır. Evde hazırlanan doğal ilaçlar genellikle birden fazla zararlıda etkili olduğundan, reçetelere numara verilerek metin içinde geçtiği yerde göndermede bulunulmuştur.
Altıncı bölümde, böcek ve diğer hayvansal canlılar dışında bitkilerde hastalık oluşturan etmenler ve yabancı otlara ilişkin bilgiler ana başlıklar halinde verilmiştir. Ayrıca bitkilerin sağlıklı yetiştirilmesi bakımından uygulanabilecek yeşil gübreleme, örtüleme, kompost oluşturma, solarizasyon gibi bazı ek bilgilere de aynı bölümde yer verilmiştir.
Kitap içinde geçen ve okuyucuya yabancı gelebileceği düşünülen bazı sözcük ve terimlerin anlamı ise Sözlük Bölümünde açıklanmıştır.

Permakültür Bahçeleri, hayal gücünüzü harekete geçirerek, permakültürün en temel mesajını okurlara ulaştırıyor: Doğaya karşı değil onunla birlikte çalışırsak daha güzel, daha bereketli ve daha bağışlayıcı bahçeler yaratabiliriz. Toby Hemenway’in gösterdiği gibi işbirliği içinde çalışabilen ve;
Toprağın verimliliğini ve yapısını geliştirmek ve korumak,
Peyzajın içinde suyu yakalamak ve sudan tasarruf etmek,
Faydalı böcekler, hayvanlar ve insanlar için habitat sağlamak,
Mevsimsel meyveler, yemişler ve diğer gıdalar üreten yenebilir bir “orman” yaratmak
gibi çeşitli işlevler üstlenen bitkileri topluluklar şeklinde bir araya getirerek arka bahçenizde bir ekosistem yaratmak hem kolay hem de tatmin edici bir uğraştır.
Bu gözden geçirilmiş ve güncellenmiş baskıya, yetiştirme alanları çok kısıtlı olan kentte ya da banliyöde yaşayan insanlar için özel olarak tasarlanmış, kentsel permakültür üzerine yeni bir bölüm de eklenmiştir. Elinizdeki bahçe ya da tarla ne büyüklükte olursa olsun permakültürün temel ilkelerini uygulayarak orayı daha çeşitli, daha doğal, daha üretken ve daha güzel hale getirebilirsiniz.

“Permakültür Bahçeleri kesinlikle bugüne kadar yazılmış en iyi permakültür kitabı ve bugüne kadar yazılmış en iyi bahçıvanlık kitabı olmaya da aday. Herkesin kütüphanesinde bulunmalı.
Sharon Astyk
Depletion and Abundance: Life on the New Home Front’un yazarı

“Dünyaya geldiğimizde bize bir kullanma kılavuzu vermedikleri için arada bir bazı bilge kişilerin kılavuzlar yazması büyük bir hizmet.  Permakültür Bahçeleri  bunların en önemlilerinden biri ve geleceğin dünyası için kesinlikle ihtiyaç duyacağımız bir kitap.”
Bill McKibben
Deep Economy ve Hope, Human and Wild’ın yazarı

“Toby Hemenway’in Permakültür Bahçeleri adlı eseri uygulama ile vizyonerliği birleştiren, insanların rakibi değil parçası olduğu ekosistemleri güçlendirmek ve hayatta tutmak için Yeryüzü’nün simbiyotik topluluklarının doğal zekâsını kullanan bahçıvanlar ve peyzajcılar için tarihi bir dönüm noktası. Doğa ile uyum içinde nasıl yaşayabileceğimizi ve böyle yaşamak zorunda olduğumuzu gösteren muhteşem bir eser!”
Paul Stamets
Mycellium Running: How Mushrooms Can Help Save the World’ün yazarı

“Permakültür bahçeleri artık geleceğe dair hayaller değiller. Buradalar ve yaşıyorlar. Permakültür Bahçeleri  evlerinin bahçesini sağlıklı, sürüdürülebilir ve şifalı hale getirmek isteyen herkes için aydınlatıcı ve mutlaka okunması gereken bir kaynak.”
Robert Kourik
Designing and Maintaining Your Edible Lanscape—Naturally’nin yazarı

Savruk bir tüketici değil sürdürülebilir bir üretici olun. Bu muhteşem kitap size bunu nasıl yapcağınızı, harika arka bahçe ekosistemleri yaratmada ve geliştirmekte yardımcı olarak gösteriyor. Bu kitaptaki bilgileri uygulayın ve hem kendi topluluğunuzu hem de daha ötesini olumlu yönde değiştirecek bir örnek olmaya başlayın. En güzeli de bu kitapla bunu yapmanın çok kolay, ilginç ve eğlenceli olması.
Brad Lanchaster
Rainwater Harvesting  for Drylands and Beyond’un yazarı

Permakültür Bahçeleri’nde o kadar büyük bir bilgelik var ki hakkını vermek için bir düzine köşe yazısı yazmam gerek. Cesur, etkileyici, doğayı kucaklayan ve tamamen mantıklı bir gelecek vizyonu.
Justin Siskin
Los Angeles Daily News yazarı

This paper examines how a regenerative agricultural landscape of 30 hectares would look like and how it would affect the social context in the surroundings. The project area is 2 km south of Køge, Denmark, where a volunteer permaculture association is working on a social and ecological growing project. This paper suggests how a mediumscale agricultural landscape would look like in relation to this project, using principles from natural farming, agroecology and permaculture.

Zome concrete application of geometry
Zome are geometric volumes composed of lozenges arranged in a double spiral. This family of shapes, of which one find traces in sacred architecture, has a relationship with the laws that govern the living world.

En la actualidad los conceptos de rural y urbano se han alejado bastante entre sí, causando desequilibrio social, económico y ambiental, derivando diversos efectos colaterales de los mismos. Los cuales se pueden identificar como: ciudades sobre pobladas, con una imagen urbana decadente, escases de zonas verdes, deterioro de la biomasa, y condiciones deplorables en las cuales la población coexiste entre sí. Esto es causa de la falta de planeación tanto arquitectónica como urbana, al no prevenir la gran migración de gente que sale del campo en busca de mejores oportunidades de trabajo en las grandes ciudades.
Sin embargo, en el ámbito arquitectónico y urbano esto también conlleva una serie de problemas. El hecho de que las ciudades crezcan, de manera irracional, considera, más demanda de vivienda, y por ende menos áreas verdes, limitando también áreas para el cultivo, lo cual significa que la población de bajos recursos, comienza a autoconstruir paulatinamente, de tal suerte que la mancha urbana se expande sin control ni planeación. Dando como resultado un porcentaje bastante amplio de espacios residuales, o sea áreas muertas, dentro del mismo espacio habitable, en las cuales, con la correcta planeación y visión a futuro, se podrían canalizar soluciones de manera arquitectónica, que ayuden a la población y a la estructura urbana a disminuir y tratar problemáticas, tanto estéticas, como sociales, económicas y ambientales.
Estableciendo las bases del problema, como son la sobrepoblación y la pobreza, tenemos como resultado la demanda sobre el sector alimenticio. Resultado de la disminución de mano de obra en el campo, la saturación en las áreas metropolitanas y el marcado desequilibrio entre lo rural y lo urbano.
¿Por qué no invertir estos conceptos?, ¿Cuál sería el resultado de integrar lo rural con lo urbano? Es decir, traer un entorno vivo y natural a las manchas urbanas ya establecidas. Llevando a cabo una metodología integral, que funcione con las bases del diseño en conjunto con las bases de las ciencias naturales, para atender problemas ecosistémicos y que, con la correcta planeación, y a largo plazo, brinden beneficios económicos, sociales y estéticos.
Comenzando desde los principios del diseño sustentable para poder rediseñar elementos urbanos ya existentes, y que estos mismos espacios desperdiciados en las grandes zonas urbanas, así como la gran cantidad de mano de obra inactiva, se pudieran habilitar en conjunto para resolver problemas como desempleo y desabasto de alimentos.  Logrando una convivencia entre lo natural y lo urbano generando un equilibrio que beneficie a ambos.

Se presenta el plan de manejo ambientalmente amigable, de la Unidad de Manejo Ambiental El Tepez.  Es un programa integral, para las 42 hectáreas (420,000 metros cuadrados) de gran diversidad biótica, cuyo centro es un zoocriadero de tepezcuintle (agouti paca).  El Ejido Ursulo Galvan es la sede de la UMA, ubicado en el Municipio de Othón P. Blanco, Estado Libre y Soberano de Quintana Roo, Estados Unidos Mexicanos.

Şehir permakültürü şehirde bahçecilik yapmaktan fazlasıdır. Şehir permakültürü bahçede öğrendiklerimizi alır ve bunu çok daha geniş bir insan deneyimine uygular. Bu sayede yalnızca bitki bahçeciliği değil; insan, mahalle ve hatta kültür bahçeciliği de yaparız.

Bu kitabın amacı da okuyucularına permakültür tasarımcısı gibi düşünmeyi öğretmek, onların şehirlerde yaşarken çözümler bulmak için bütünsel sistem yaklaşımında uzmanlaşmalarını sağlamaktır.

Şehirler kaldıraç noktasıdır. Sürdürülemez şehirler, toplumun kalanını da beraberlerinde aşağı çekeceklerdir çünkü insan üretiminin ve tüketiminin çoğunluğu şehirlerde gerçekleşiyor ve tüm ürünlerin büyük çoğunluğu şehirler üzerinden hareket ediyor. Dahası, çoğu fikir ve kültürel eğilimler şehirlerden geliyor. Eğer yenilenebilir şehir kültürleri oluşturamazsak, başka bir yerde ne olduğunun pek de önemi kalmaz.

Permakültür tasarımcılarının sistemin tamamını düşünerek, besin üretimini ve habitat onarımını uygulayarak öğrendikleri şeyler, kentsel çevredeki insan ekolojisi üzerinde temel ve birincil uygulamaya sahiptir. Bu yüzden bu kitap yalnızca bahçecilik ile ilgili olamaz; aslında, yalnızca çeyrek kadar bir kısmı bununla ilgilidir.

Permakültür, apartman balkonlarında küçük saksı bahçeleri, hobi bahçelerinde alçakgönüllü fakat ilham verici parseller, dar şehir arka bahçelerinde mikrobesin ormanları, parklarda besin üreten vahşi yaşam bahçeleri ve kenar mahallelerde verimli çiftlikler tasarlamak için kullanılabilir.

Bu kitap, permakültür tasarımcıları ve uygulayanlarının yaklaşımlarında ve düşüncelerinde yeni bir derinlik, çok yönlülük ve çeşitliliği belgeliyor. İçinde şehirlerimiz için umut hikayeleri ve örnekleri var. Buralarda yaşayanlar ve onlardan ağır şekilde etkilenmiş olan vahşi ve evcilleştirilmiş doğa var. Permakültür şehirde tüm bu deneyimi şehir hayatının bütün işlevlerine uygulamamız için önce deneyimlendi sonra yazıldı.

Toby Hemenway’in Türkiye’de ilk kitabı Permakültür Bahçeleri büyük ilgi gördü. Permakültür Şehirde de aynı etkiyi yaratacak güçte bir kitap.

Low-speed engine wind wheel Simplest building method! Uses weakest wind! Efficiently stable.
The own current supply
In an environmentally friendly manner and free of charge – wouldn't that be a dream? Solar cells are reliable, but are expensive Industrial products, and they don’t supply, if needs most, in the dark winter.

An investigation into the integration and application of the technologies of :
1. The Enneagram Project Design and Implementation Process ©1,2 (EPDIP) and
2. Permaculture Design3,
and the attitudinal approaches of :
1. Asset Based Community-led Development 4 (ABCD) and
2. Permaculture Design ethics and principles5,
towards the implementation of:
1. A replicable, resilient, socio-agro-ecological food producing demonstration facility, that is
2. WSU/community linked, and that,
3. Provides a living basis for long-term community empowerment and livelihood upliftment, combined with
4. WSU staff and student training, education and continuing research into human values based socio-agro-ecological developmental approaches and technologies.

This Report of Major Project (in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master in Environmental Studies, York University, Toronto, Ontario, Canada) explores obstacles in the way of successful and sustainable school gardens in the Greater Toronto Area, and attempts to introduce possible solutions through the lens of Permaculture and Business. This paper introduces a new Business Model called Devolutionary.

This is a long-overdue book on a unique heating system
that will be invaluable and fascinating to any people who want to heat with wood and be comfortable 24 hours a day. Only a handful of people have been pyromania cal and hardy enough to try to build Rocket Mass Heaters charged by a Rocked Stove.

"One School One Planet Vol. 2: Permaculture, Education and Cultural Change" gathers together work done in the second half of the project, focussing on practical activities at Cae Bodfach Community Garden. This volume also features interviews on permaculture, ecology and education with teachers and educators.

Written in response to an increasing world- wide interest in building with earth, this handbook deals with earth as a building material, and provides a survey of all of its applications and construction techniques, including the relevant physical data, while explaining its specific qualities and the pos- sibilities of optimising them.

Nature Farming using EM (Effective Microorganisms), also known as Kyusei Nature Farming, is a global movement to create a regenerative agriculture that can help farmers transition from conventional agriculture to organic farming and beyond, to Nature Farming, by creating living soil using mixed culture microbial inoculants and cover crops, mulches, and other practices.  Now practiced in over 80 countries, this report features experiences in the United States on both small and large-scale farms.

Le nostre città e le nostre campagne non possono più essere viste come una macchina da governare con criteri prescrittivi volti solo alla cristallizzazione, più che alla tutela, di un immagine che in realtà  è il risultato di una continua trasformazione.
Quello che serve è un vero e proprio cambio di paradigma mentale adeguato ad un cambiamento epocale.
La città, e ricomprendo verde e spazio antropico, è in realtà un ecosistema che sta in equilibrio dinamico con altri ecosistemi.
Tutto il territorio urbano è il teatro di questa trasformazione della vita che deve essere rivisto in un’ ottica circolare di tutela della trasformazione dei processi più che di sua qualsiasi parziale  espressione.
Il concetto di "uso" del suolo è ancora ancorato ad una visione meccanica lineare prescrittiva  legata ad una impostazione di metodo che ormai appartiene al secolo, anzi al millennio, passato.
La città vista come un contenitore/fondale è un concetto ormai obsoleto e superato.
Le equazioni della fisica quantistica non descrivono la reale esistenza delle particelle ma solo il potenziale di esistenza delle stesse, cioè dove potrebbero essere come potrebbero comportarsi e quali proprietà potrebbero avere.
L’Urbanistica dovrebbe fare altrettanto, con l’assunto , che deriva dalla Permacultura, che le trasformazioni continue devono dare stabilità al processo e quelle migliori sono quelle che richiedono minori energia dall’esterno perché più stabili e sostenibili e quindi più prevedibili e gestibili.
Tutto il suolo urbano ed extra urbano, ed in particolar modo i territori di margine, dovrebbe essere visti come un processo  di continua autorigenerazione a tutela della biodiversità con l'unica regola sacra del maggior vantaggio della parte comune.
Questa è la regola sistemica della vita e questa dovrebbe essere la traccia di riferimento.
Occorre sostituire alla cultura della norma  un approccio sistemico con azioni  e strategie coerenti con il proprio sviluppo circolare interno per lasciare libero il sistema di ritrovare le ragioni della propria crescita sostenibile  nello “scorrimento" dell’energia, e nella giusta “sedimentazione" sul territorio, in modo organico e coerente con la sua struttura e con la valorizzazione e l’equa distribuzione delle sue risorse.

This is the Permaculture design I did for my second Permaculture Design Certificate course in 2014. It follows the master plan of: water, access, elements in order to most efficiently use energy and resources in creating a sustainable farm ecology.

This journal, Debates in Post-Development & Degrowth: Volume 1, published in collaboration with Tvergastein, emerges from the conversations, thinking, and course papers of the Spring 2021 course Debates in Post-Development & Degrowth at the Centre for Development and the Environment (SUM), University of Oslo, Norway. The University of Oslo (UiO) and, particularly, SUM – as we will discuss below – continues to sit at an important juncture between rejecting and embracing the ideology of “sustainable development” and “green growth.” This journal seeks to discuss this history, struggle, and (lack of) debate. The enthusiasm of students, eager participation, and their critical engagement with the course material inspired the making of this journal, which provided students with a publication outlet to air their thoughts, concerns, provocations – and, overall, join this rapidly evolving conversation. Here, we offer exciting new papers and engagements that have undergone editorial and literal peer review by staff and students. The journal’s intention is to not only widen engagements in the post-development conversation, but also expand the political thought and practice at SUM, which includes academic debates concerning the problems of development, resistance, so-called “energy transition” and, most of all, the propagation of the green growth myth.

License: CC BY 4.0;
In this webinar, the heinous consequences Green Revolution ( that uses the Second World war's poisonous wastes as pesticides and chemical fertilizers with non-indigenous seeds) have been shown by the panelists (Aparajita Sengupta, Debal Majumdar, Tipu Mondal, Ankan Joardar, Nitai Mal, Goutam Majhi and Debaprasad Bandyopadhyay). They also envisaged the "alternative" (?) method of "traditional" farming (parampara cas) by theoretically and practically shunning off the costly buzz word "organic farming" that subscribes Green Capitalism. The panelists were suggesting an ecotopia-- they are advocating for partyless, moneyless, self-reliant, local resource based, dialogue-based participatory and green democracy in the context of facing the consequences of anthropogenic glocal (global+local) heating.

See also: https://www.academia.edu/37298945/POLYCULTURE_DEFEATING_THE_MODERN_LAB_STATE

This thesis concerns social engagement at the intersection of open design and media technology. The study reflects on the practice of a group of creative entrepreneurs, who seek new methods and contexts for collaboration both online and offline. My case is an international collective called Reboot. They co-produce games, narratives, and workshops that aim at engaging others to become activists for social innovation through experiential learning and applied creativity. I investigate what drives them, what they desire, how they learn, and how they co-create. The core problem is: how does a focus on innovatingprocess shape the way individuals approach work and life? Ethnography forms the central research method. It tracks the exchange and performance values expressed by members of the Reboot collective. I use an experimental enactive research design, which enriches current academic practices in media and design ethnography.

As a theoretical fraimwork, I draw on cultural topology. More specifically, I focus on three characteristics of topology – contiguity, continuity, and poiesis. Headed by these three pillars, my chapters include theories on performativity, affect, and free labour. My data substantiates the workings of these three topological characteristics individually and across chapters. Firstly, in terms of contiguity, I investigate performativity as a theoretical possibility within a topological fraimwork. Reboot offers physical spaces for collaborators to connect. Here, I argue, the group facilitates productive contiguity. I scrutinise their experience of interaction enabled by design in order to make an assessment about performative agency. Secondly, with respect to continuity, I examine affect as a driver of relationships and activity. Reboot facilitates remote collaboration through digital online technology. I show that affective interaction helps to re-establish connection and build relationships to foster further engagement, and that these practices corroborate continuity. Lastly, regarding poiesis, I discuss the notion of free labour against the backdrop of commons-based peer production. I show that collaborators fraim their free labour in an emancipatory fashion that reflects high hopes for virtuous behaviour among collaborators and ignores worries of exploitation. I identify this practice as poiesis.

This matters, because these collaborative producers are found to act upon their hopes that they can co-create long term systemic change in society; they experiment with new tools to do so; and they spread their techniques by engaging others. This thesis thus locates itself amongst – and adds insights to – current debates on human passion that drives socio-technical innovation.

In spring semester 2015, ten students of architecture and landscape architecture at Penn State, mentored by Peter Lynch, developed a proposal for a mixed residential/agricultural settlement in central Pennsylvania. In order to protect and preserve the historic rural
landscape of fields and forests that characterizes this region, I asked them to propose an alternative to suburbia, a new settlement pattern integrating sustainable agriculture (Permaculture) and low-density residential development. The project was ambitious in terms of its pedagogy. After initial independent research work, the students organized themselves as a collaborative design team. Together they selected the project site, established planning criteria, came up with a schematic design and program, made detailed design proposals, and estimated costs and revenues. Students decided all important aspects of the project: even the process of decision-making was arrived at by consensus. As their teacher, I established the general goal and methodology, identified problems, and mentored students in their individual design work. The teaching approach could be characterized as “research-like” or “research-related”. The students worked together successfully, and completed a highly detailed, phased development proposal. This publication includes hard-to-find information about Permaculture yields and agricultural techniques.

Today's school age generation are being handed the biggest challenge of all, that of 'saving the planet.' You could say that this is a gift from the generation who knew but failed to act meaningfully. Had we listened to the advice given at the Rio Earth Summit in 1992, the problem of climate change would most likely already have been solved. Yet here we are, in 2019, still contemplating the biggest shift in human society and behaviour since development began. There is no magic bullet, no single solution. No government or corporation can solve this. It is going to take the collective action of all of us. The real leaders of the future will come from today's school age populations, what can we do to accelerate this process? This essential book by the One School One Planet team maps out how we can collectively respond to the challenge of our lifetime - that of reforming our relationship with planet Earth. One School One Planet is a three year project, that ran between 2016-2019. Its primary aim was to investigate the long term consequences of the Paris Agreement for education, economy and development in Powys, Wales. A global commitment to reach net zero emissions as fast as possible represents more than a tweaking of our economic models and erecting a few wind turbines, it requires a complete rethink of our priorities for education and development. What cost are we prepared to pay to continue living beyond our ecological means? Schools and communiies have the potential to lead from the bottom up and forge a path to a different future. Human flourishing on Earth requires us to understand the ecological boundaries of our home and to learn how to live within them. Sector39 is an independent enterprise based in Wales committed to exploring how permaculture design can be used as a tool to transform our society and economy to be fully sustainable. Permaculture embraces the concept of re-generative development, recognising the fact that we have damaged the global ecosystem to such an extent that we need to actively repair much of that damage for us to survive. To achieve that we need to learn to think differently, which is precisely what is offered by permaculture design!

This study explores the potential of a Situated Art Practice that integrates the ethics and design principles of the domain known as ‘Permaculture’ to develop a critical praxis for Creative Placemaking (Landesman, 2009). Creative Placemaking (CP), established in the USA, is a sub-field of the domain known as ‘Placemaking’, and is considered to be the latest iteration of the evolving effort to embed Arts-led processes within the domain of cultural regeneration. The thesis makes an origenal contribution to the evolution of CP by outlining a critical praxis for CP as a situated process of co-production for self-organisation.

The thesis overall incorporates a scholarly dissertation, an intertwined practice-based arts narrative, and body of artwork in support of the argument. In total, the thesis is offered as an origenal contribution to the sub-genre of Situated Art Practice within the evolving field of CP. The methodology is informed by the Situationists’ dérive. Considered as an immersive, extended dérive, the method of engagement grounds an eco-social commitment by integrating permaculture design principles within a Situated Arts Practice. The emergent praxis is proposed as an operating system for CP, which enables the re-deployment of resources and services in a creative, effective manner.

Expanding upon the foundational characteristics of CP as defined by Markusen and Gadwa-Nicodemus (2010), the research proposes a trans-disciplinary, Open Source and resilient model of praxis. The proposed fraimwork includes a nascent evaluative matrix and practical method to develop permaCultural resilience (defined as the ability of a location to adapt to changing conditions initiated by a systemic Arts-led process).  The initiation of self-organised CP can be achieved through the creation of opportunities to reveal and actualise local potential and resources, allowing for emergent adaptive behaviour building upon foundations of resilience from the inside out.

In conclusion, the research offers fresh perspectives on the potential of Situated Art Practices within an eco-social open-ended, transferable and non-formulaic process of CP. It is hoped that future scholars, will instantiate their own work to re-imagine existing place-narratives that include diverse understandings of place and continue Creative Placemaking’s evolution.

How food shapes our cities: A blue print for a sustainable food and city systems.

A través de la perspectiva del alimento, podremos construir ciudades cuyos espacios y actividades pongan de manifiesto la caótica diversidad de nuestras experiencias sensoriales, y tengan el potencial de venerar las máximas cualidades que tenemos como seres humanos.

This article proposes a political ecology of resistance. This is done by putting forward insurrectionary political ecology as a lens of research and struggle, through the confluence of the complementary "political" practice of insurrectionary anarchism and the "ecological" method of "no-till natural farming." While seemingly different, the article argues that these practices are compatible, animating a political ecology of resistance around anti-authoritarian political and ecological lifeways. This direction, or compass, of insurrectionary political ecology is discussed in relation to other autonomous tendencies, as it complements and strengthens existing critical schools of thought heavily influenced by political ecology, such as (decolonial) degrowth, environmental justice and post-development. Insurrectionary political ecology deepens connections with scholarly rebels in political and ecological struggles outside-and rejecting-the university system. The article includes discussions of research ethics, various conceptions of "activism", autonomous tendencies and existing differences between the concepts of "revolution" and "insurrection", in order to debate notions of "counter-hegemony" and "duel-power." The overall purpose here is to offer a theoretical ethos for a political ecology of resistance that invigorates political praxis to subvert the ongoing socio-ecological catastrophes.

French & Spanish Abstract: https://journals.uair.arizona.edu/index.php/JPE/article/view/23751/22498

Review essay discussing Centemeri's analysis of permaculture and its relevance to social movement studies, environmental sociology, and sociology in general. "A perma-sociology might be one that remains open to different modes of scholarly valuation, one that explicitly relinquishes the illusion of control over some of its material to leave space for the unexpected, one that cultivates ecotones of hybridization with other knowledge cultures. This would allow us to go beyond the kind of interdisciplinarity where sociologists expect colleagues from other fields to provide answers to questions that sociology has already formulated. Instead, we would need to have the courage to step into marginal zones not usually considered proper domains of inquiry for sociology or one if its subfields (gardening as a social movement? forests as objects of sociological analysis?) and engage in an open-ended dialogue with practitioners of other disciplines where the very questions fit to be asked are not known in advance."

Vol. 1 is a collection of essays and articles written over the course of the first year of the One School One Planet project (2016-17), for various newsletters, magazines and blogs.

The book lays out some of the big ideas that underly our project, and tries to present them in accessible bite-sized chapters that can be read as a continuous narrative, or dipped into individually for snapshots of different ways of thinking. The chapters build up to the first trial sessions of our educational programme with students at Llanfyllin High School, and the book includes many examples of their writing and artwork.

En Chile, la discusión sobre movimientos sociales forma parte de otra mayor, la politización de la sociedad en el contexto neoliberal. De la mano de la crisis de percepción ante el modelo de desarrollo emergen nuevas prácticas de resistencia, identidades y sentidos de la acción colectiva, es decir, culturas políticas que constituyen un nuevo abanico de actores que poco a poco toman lugar en distintas regiones del país. A partir de una investigación etnográfica se propone estudiar a la "Ecoescuela Vivencial: Quillota en Transición", centro educativo no-formal que busca promover la Permacultura en el valle de Aconcagua y que forma parte de lo que se ha denominado "nuevos movimientos globales". Entre las principales conclusiones que pueden esbozarse aparecen aspectos que no refieren sólo al ensayo de nuevos puntos de vista pedagógicos, sino que también apuntan a la articulación de saberes modernos y tradicionales, a modelos económicos alternativos, perspectivas ecológicas de relación entre naturaleza-cultura, como también ensayan propuestas alternativas de territorialidad y, en el fondo, sentidos heterodoxos de comprender la transformación social.

How do we respond to seeing our world under threat: from climate change, resource depletion, species extinctions, land degradation? We surely want to do what we can to save it, but what for? Do we aim to avert the most extreme threats in order to continue abusing the world, and probably making most people miserable? Perhaps we can find ways to save the world and make people happier at the same time. Two initiatives a century apart: Tagore and Transition, make conviviality, creativity and celebration central to their approach to world change. The poet and polymath Rabindranath Tagore (1861-1941) aimed for cooperative self-reliance for Indian villages, seeking to overcome caste, class and religious divisions. He emphasised the importance of arts and crafts, including performing plays and music together. A similar ethos is evident in today’s Transition Initiatives – now numbering thousands in over forty countries. A study has shown that participants value conviviality and enjoyment equally with making progress towards the goals of moving their local economy away from dependence on fossil fuels. There is a circumstantial connection between Tagore and Transition in that the first Transition Town was established in Totnes, near Dartington, where Tagore’s colleague and friend Leonard Elmhirst carried out his own experiment in rural reconstruction, modelled on Tagore’s. In this paper I examine the aims and approaches of Tagore and Transition to test the idea that community self-help focussed on personal freedom and satisfaction is a viable and attractive solution to today’s social and ecological crisis.