Konstantyn VII van Bisantium
| Konstantyn VII | |
|---|---|
| Keiser van die Bisantynse Ryk | |
 ’n Muntstuk wat Konstantyn en sy ma, Zoe, uitbeeld.
| |
| Bewind | 913–920 (onder regent) 945–959 |
| Volle naam | Konstantyn Porphyrogennetos |
| Dinastie | Masedoniese |
| Gebore | 2 September 905 |
| Oorlede | 9 November 959 |
| Voorganger | Alexander |
| Opvolger | Romanos I Romanos II |
| Eggenote | Helena Lekapene |
| Kinders | Romanos II Theodora |
| Vader | Leo die Wyse |
| Moeder | Zoe Karbonopsina |
Konstantyn VII of Konstantyn Porphyrogennetos (Grieks: Κωνσταντῖνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος; 2 September 905 – 9 November 959) was die vierde Bisantynse keiser van die Masedoniese Dinastie en het van 913 tot 959 regeer. Hy was die seun van keiser Leo die Wyse en sy vierde vrou, Zoe Karbonopsina.
Die grootste deel van sy bewind was onder ’n regentskap, van 913 tot 919 dié van sy ma, Zoe, en van 920 tot 945 het hy die troon gedeel met Romanos Lekapenos, met wie se dogter hy getrou het, en dié se seuns. Konstantyn VII is die beste bekend vir sy vier boeke, De Administrando Imperio, De Ceremoniis, De Thematibus en Vita Basilii.
Die naam Porphyrogennetos beteken "in die purper" of "koninklik geborene" en verwys na die Purper Kamer van die paleis waar die wettige kinders van regerende keisers gewoonlik gebore is en wat met porfier versier was. Konstantyn is ook hier gebore, al is sy ma eers ná sy geboorte met Leo getroud. Die naam het hom egter in staat gestel om sy posisie as wettige erfgenaam te beklemtoon, in teenstelling met die ander wat in sy tyd aanspraak op die troon gemaak het. Seuns wat gebore is terwyl ’n keiser regeer het, het voorkeur geniet bo ouer seuns wat nie "in die purpur" gebore is nie.
Bewind
[wysig | wysig bron]
Konstantyn was net twee jaar oud toe sy pa op 15 Mei 908 sterf en sy oom, Alexander, keiser word. Ná Alexander se dood in 913 het hy op sewe jaar keiser geword onder die regentskap van die patriarg van Konstantinopel, Nicholas Mystikos.
Sy regent was verplig om vrede te maak met Simeon I van Bulgarye, wat hy teen sy sin as Bulgaarse keiser erken het. Weens dié ongewilde stap is die patrarg uit die regentskap gedwing deur Konstantyn se ma, Zoe.
Sy het nie veel beter gevaar nie en in 1917 is haar generaal Leo Phokas deur die Bulgare verslaan. In 919 is Zoe as regent vervang met admiraal Romanos Lekapenos, wat Konstantyn met sy dogter laat trou het. Hy het sy posisie gebruik om homself in Mei 919 tot basileopatōr (letterlik vader van die keiser) te verklaar, in September 920 tot caesar en eindelik in Desember van dié jaar as medekeiser en dus senior heerser. Hy het sy drie seuns, Christopher, Stephen en Konstantyn, as medekeisers aangestel.
Konstantyn was ’n baie intelligente man met baie belangstellings en het die jare wat hy deur Romanos en sy seuns oorheers is, gebruik om die hof se seremonies te bestudeer.
Romanos het die mag behou tot in 944, toe sy bewind deur sy jongste twee seuns omvergewerp is. Hy het sy laaste jare in bannelingskap op die eiland Prote deurgebring as monnik en het op 15 Junie 948 daar gesterf.[1] Met die hulp van sy vrou, Helena, het Konstantyn sy swaers van die troon afgeskop en op 27 Januarie 945 het hy, toe 39, alleenheerser geword. ’n Paar maande later het hy sy seun, Romanos, as medekeiser gekroon. Hy het die res van sy lewe aan sy studies gewy en die regering aan sy generaals en vrou oorgelaat.
In 949 het Konstantyn ’n nuwe vloot van 100 skepe gestuur om Kreta van die Arabiere terug te neem, maar nes sy pa se poging in 911 het syne misluk. Aan die oosgrens het hy groter, maar wisselende sukses behaal: in 949 het die Bisantyne Germanicea verower en in 952 die Bo-Eufraat oorgesteek. In 953 het die Arabiere Germanicea egter herower en die keiserlike gebied binnegeval.
In die herfs van 957 is Konstantinopel besoek deur grootprinses Olga van Kiëf. Die rede vir dié besoek is nooit opgeklaar nie, maar sy is as ’n Christen gedoop met die naam Helena en het Chritelike sendelinge gesoek om haar heidense volk te oortuig om Christene te word.
Konstantyn is in November 959 dood en is opgevolg deur sy seun, Romanos II. Daar was gerugte dat hy deur sy seun en skoondogter, Theophano, vergiftig is.
Familie
[wysig | wysig bron]
Konstantyn en sy vrou, Helena, dogter van keiser Romanos I, het verskeie kinders gehad, onder andere:
- Leo, wat jonk dood is
- Romanos II
- Zoe, wat na ’n klooster gestuur is
- Theodora, wat getrou het met keiser Johannes I Tzimiskes.
- Agatha, wat na ’n klooster gestuur is
- Theophano, wat na ’n klooster gestuur is
- Anna, wat na ’n klooster gestuur is
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Ostrogorsky, George (1969). History of the Byzantine State. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press. p. 278. ISBN 0-8135-0599-2.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Kazhdan, Alexander, red. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press.
- Norwich, John Julius (1997). A Short History of Byzantium. Londen: Viking. ISBN 0-679-45088-2.
- Runciman, Steven (1990) [1929]. The Emperor Romanus Lecapenus and his Reign. Cambridge: University Press. ISBN 0-521-35722-5.
- Toynbee, Arnold (1973). Constantine Porphyrogenitus and his world. Oxford. ISBN 0-19-215253-X.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Konstantyn VII.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
Normdata  |
|
|---|