Μπαίηκερ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 00°11′42″N 176°28′42″W / 0.19500°N 176.47833°W
Νήσος Μπαίηκερ | |
Θέση | Ειρηνικός Ωκεανός, Νησιά Φοίνικα |
Συντεταγμένες | 00°11′42″N 176°28′42″W / 0.19500°N 176.47833°W |
Χώρα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Καθεστώς | Μη ενσωματωμένο ανοργάνωτο έδαφος |
Έκταση (χμ²) | 1,64 |
Πληθυσμός | ακατοίκητο |
Η Νήσος Μπαίηκερ είναι μια ακατοίκητη ατόλλη που βρίσκεται μόλις βόρεια του ισημερινού στον Κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό περίπου 3.100 χμ νοτιοδυτικά της Χονολουλού. Το νησί είναι περίπου στο μισό της απόστασης Χαβάη - Αυστραλία. Το κοντινότερο νησί είναι η Νήσος Χάουλαντ 68 χμ προς τα βόρεια, και μαζί αποτελούν τα βόρεια εξωτερικά νησιά της συστάδας των Νήσων Φοίνικα.
Το Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής Νήσου Μπαίηκερ αποτελείται από τα 1,64 χμ² της έκτασης του νησιού και τα περιβάλλοντα 123 χμ² βυθισμένης γης. Το νησί είναι ένα Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής που το διαχειρίζεται η Αμερικανική Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής ως μια νησιωτική περιοχή υπό το Αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικών. Η Μπαίηκερ Νήσος είναι ένα μη ενσωματωμένο και ανοργάνωτο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η άμυνα του είναι αρμοδιότητα των Ηνωμένων Πολιτειών, αν και ακατοίκητο, το επισκέφτεται ετήσια η Αμερικανική Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής. Για στατιστικούς λόγους, κάποιες φορές ομαδοποιείται με τα Μικρά Εξωτερικά Νησιά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μπαίηκερ ανακαλύφθηκε το 1818 από την Καπετάνιο Ελίσα Φόλγκερ του φαλαινοθηρικού πλοίου Ισημερινός από το Ναντάκετ, που το ονόμασε "Νέο Ναντάκετ". Τον Αύγουστο του 1825 το ξαναείδε ο Καπετάνιος Όμπεντ Στάρμπακ με το Λόπερ, επίσης φαλαινοθηρικό πλοίο από το Ναντάκετ. Το όνομα του οφείλεται στον Μάικλ Μπαίηκερ, που το επισκέπτηκε το 1834.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν την ιδιοκτησία του νησιού το 1857, αφού το διεκδίκησαν υπό την Πράξη Νήσων με Γκουανό του 1856. Το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθως προέβαλε διεκδικήσεις στο νησί, αλλά ήταν άκυρες λόγω των πρωιμότερων διεκδικήσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα αποθέματα γκουανό εξορύχθηκαν από Αμερικανικές και Βρετανικές εταιρείες κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Το 1935, άρχισε μια μικρή προσπάθεια αποίκισης του νησιού, όπως και στην διπλανή Νήσο Χάουλαντ. Ο οικισμός Μέγιερτον είχε έναν πληθυσμό 4 Αμερικανών που το εκκένωσαν το 1942 μετά τις Ιαπωνικές επιθέσεις από αέρα και θάλασσα. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το κατείχε ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από τον πόλεμο και μετά, το Μπαίηκερ είναι ακατοίκητο. Οι άγριες γάτες εξολοθρεύτηκαν το 1964. Η δημόσια είσοδος απαιτεί ειδική άδεια από την Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής των Η.Π.Α. και γενικά περιορίζεται σε επιστήμονες και εκπαιδευτικούς.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το νησί βρίσκεται στον βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό και είναι μικρό, με έκταση μόλις 1,64 χμ² και ακτογραμμή 4,8 χμ. Το κλίμα είναι ισημερινό, με μικρή βροχόπτωση, επίμονους ανέμους και δυνατή ηλιοφάνεια. Το έδαφος είναι χαμηλό και αμμώδες: είναι ένα κοραλλιογενές νησί που περιτριγυρίζεται από έναν περιβάλλοντα ύφαλο και έχει μια χαμηλωμένη κεντρική περιοχή. Το ψηλότερο του σημείο είναι 8 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Δεν υπάρχουν πηγές φρέσκου νερού. Το νησί είναι άδενδρο, με αραιή βλάστηση που αποτελείται από χορτάρια, περικοκλάδες στο έδαφος, χαμηλούς θάμνους και κάποια διασκορπισμένα ερείπια. Ένα νεκροταφείο και υπολείμματα κατασκευών από πρώιμο οικισμό βρίσκονται κοντά στο μέσο της δυτικής ακτής. Το νησί είναι κυρίως ένας τόπος φωλιάσματος και συλλογής τροφής για θαλασσοπούλια, ακτοπούλια και την θαλάσσια άγρια ζωή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διεκδικούν μια αποκλειστική οικονομική ζώνη 370 χμ (200 ναυτικά μίλια) και χωρικά ύδατα 22 χμ (12 ναυτικά μίλια).
Κατά την περίοδο της προσπάθειας αποίκησης του νησιού (1935 - 1942) το νησί πιθανόν ήταν στην ζώνη ώρας Χαβάης, που τότε ήταν 10,5 ώρες πίσω από την ώρα UTC. Καθώς τώρα είναι ακατοίκητο η ζώνη ώρας του είναι απροσδιόριστη, αλλά βρίσκεται σε νερά που η ναυτική ζώνη ώρας τους είναι 12 ώρες πίσω από την ώρα UTC.
Μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν υπάρχουν λιμάνια, και η αγκυροβόληση είναι δυνατή μονόν μεσοπέλαγα. Υπάρχει ένα σημείο αποβίβασης με βάρκα στο μέσο της δυτικής ακτής. Υπάρχει ένας εγκαταλελειμμένος αεροδιάδρομος από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μήκους 1.665 μέτρων, που καλύπτεται εντελώς με βλάστηση και δεν χρησιμοποιείται.
Φυσικοί κίνδυνοι: Ο στενός περιβάλλοντας ύφαλος που περιβάλλει το νησί αποτελεί θαλάσσιο κίνδυνο και υπάρχει ένας ημερήσιος ραδιοφάρος στο μέσο της δυτικής ακτής.
Κυβέρνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα Χώρας:
- συμβατικός μακρύς όρος: κανένας
- συμβατικός μικρός όρος: Μπαίηκερ Νήσος
Καθεστώς εξαρτημένης περιοχής:
- μη ενσωματωμένο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών, διοικείται από την Ουάσινγκτον, από την Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής του Αμερικανικού Υπουργείου Εσωτερικών ως τμήμα του συστήματος Εθνικών Καταφυγίων Άγριας Ζωής
Νομικό σύστημα:
- εφαρμόζονται οι νόμοι των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου είναι εφαρμόσιμοι
Σημαία:
- χρησιμοποιείται η σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών
Αυτό το άρθρο περιέχει υλικό από το CIA World Factbook, που ως δημοσίευση της κυβέρνησης των Η.Π.Α., καθίσταται κοινό κτήμα (public domain).