Molucas
(id) Kepulauan Maluku  | ||||
| ||||
| Tipo | grupo de illas | |||
|---|---|---|---|---|
| Parte de | Arquipélago Malaio | |||
| Situado na entidade xeográfica | Indonesia | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Indonesia | |||
| ||||
| Bañado por | Mar das Molucas | |||
| Composto por | ||||
| Características | ||||
| Altitude | 3.027 m 958 m | |||
| Punto máis alto | Monte Binaiya (pt)  (3.027 m ) | |||
| Superficie | 74.505 km² | |||
As illas Molucas (Maluku) son unha provincia de Indonesia, sendo a súa cidade principal Ambón, situada nunha pequena illa do mesmo nome.O nome de Molucas provén dunha corrupción do portugués Malucas, ou sexa illas tolas, debido ás confusións que orixinaba a navegación ao redor deste arquipélago por iso na cartografía da época sinaláronse como "Ilhas Malucas". Como se comproba en textos españois da época o nome aparece en moitos textos como Malucos ou Malucas indistintamente. Por exemplo na carta en que o rei pide a Urdaneta que organice unha expedición. Filipe II determinou que había que explorar a ruta desde México ás illas Molucas e encargou da expedición de 2 naves. O rei encargou a Luís de Velasco, segundo vicerrei de Nova España, e ao frade agostiño Andrés de Urdaneta, que era familiar de López de Legazpi, que xa viaxara por eses mares, a expedición. A carta na que o rei pide a Urdaneta que se some á expedición di así:
O rei: Devoto Pai Frei Andrés de Urdaneta, da orde de Sant Agustín: Eu fun informado que vos sendo segrar fostes no Armada de Loaysa e pasastes ao estreito de Magallanes e á Espacería, onde estivestes oito anos no noso servizo. E porque agora Encargámonos a Don Luís de Velasco, o noso Vicerrei desa Nova España, que envíe dúas navíos ao descubrimento das illas do Poñente, cara aos Malucos, e ordénelles os que han de facer conforme á instrución que é envioulle; e porque segundo de moita noticia que di que tedes das cousas daquela terra e entender, como entendedes ben, a navegación dela e ser bo cosmógrafo, sería de grande efecto que vos fósedes en devanditos navíos, así para toca a devandita navegación como para servizo de Deus O noso Señor e e noso. Eu vos rogo e encargo que ides en devanditos navíos e fagades o que polo devandito Vicerrei forvos ordenado, que ademais do servizo que faredes ao noso Señor eu serei moi servido, e mandarei ter conta con iso para que recibades mercé en houbere lugar.De Valladolid a 24 de setembro de 559 anos.
Eu El-Rey
Estas illas, tamén coñecidas como as Illas das Especias, ocupan unha importante rexión xeográfica entre Indonesia e as Illas de Nova Guinea, Melanesia e Micronesia e Polinesia.
Desde 1950 ata 1999 todas as illas Molucas eran unha soa provincia de Indonesia, pero en 1999 a parte norte (Maluku Utara) separouse do resto das Molucas (que manterían o nome Maluku).
As principais illas da provincia de Maluku Utara son:
As principais illas da provincia de Maluku son:
Atópanse situadas no coñecido cinto de lume do Pacífico, polo que son frecuentemente afectadas por movementos sísmicos.
Estas illas fixéronse famosas durante os séculos XV e XVI, cando portugueses, españois, ingleses e holandeses, libraron batallas para controlalas, debido a que delas se obtiñan as tan prezadas especias que necesitaba Europa.
A súa economía baséase nos produtos do mar, pero tamén contribúen a explotación do níquel e o manganeso, o aceite e a madeira.
Outro dos sostenes da súa economía é o turismo, aínda que se viu fortemente entorpecido por unha guerra civil e relixiosa que se desatou en 1998 entre cristiáns e musulmáns, con gran cantidade de mortos en masacres, que provocou a intervención da comunidade mundial no ano 2000.
A súa flora e a súa fauna é moi similar á atopada en Nova Guinea ou Australia: marsupiais como o canguro e fermosas e coloridas aves. Afortunadamente grandes áreas das illas foron declaradas reservas naturais.
A forma máis común de chegar ás illas é por vía aérea e a comunicación entre as illas faise maiormente por mar. Esta provincia conta con 25 aeroportos e 79 portos, aínda que soamente con 4 km de camiños.
Historia
[editar | editar a fonte]
Antes do século XV, indios, árabes e chineses chegaron a estas illas en busca das especias que, case exclusivamente, abastecían ao mundo. En 1511, os portugueses chegaron ás súas costas e estableceron a súa primeira fortaleza na illa de Ternate e comezaron co monopolio do envío a Europa das especias.
No ano 1519 Fernão de Magalhães comeza a aventura de chegar ás Molucas, situadas máis aló do límite do Tratado de Tordesillas, tratando de demostrar que estas illas pertencían a Castela e non a Portugal. En 1521, Magallanes cruzou o paso interoceánico que leva o seu nome, no extremo sur de América e tomou camiño cara ao noroeste. A expedición foi tocando terra en varias das illas das hoxe coñecidas como Filipinas. En moitas delas enfrontándose cos indíxenas. Nun deses enfrontamentos morreu Magallanes e o seu segundo, Juan Sebastián Elcano conseguiu completar a viaxe, chegando ás illas Molucas a fins de 1521, e volver a España desde as illas, en 1522, logo de dar a volta ao mundo navegando sempre cara ao oeste, sen atravesar os territorios dominados por Portugal. Tempo despois Elcano regresou ás Molucas, acompañando á Expedición de García Jofre de Loaísa, o novo Capitán xeneral e Gobernador das Molucas. Os españois crearon un forte na illa de Tidore.
Con todo, Portugal, que tiña posesións próximas ás Molucas, seguiu insistindo en que lle pertencían segundo o acordado no Tratado de Tordesillas de 1494. Para reafirmar as súas pretensións, España enviou unha forte expedición militar á zona en 1542. En 1606 España captura a fortaleza portuguesa de Ternate.
Tamén ingleses e holandeses tiveron pretensións sobre as illas, tendo en conta que xa se atopaban no gran continente insular, Oceanía.
En 1599 chegou a Molucas a Compañía Holandesa das Indias Orientais, comezando a tomar posesión de terras e poboados coa forza que dá o terror, arrasando a canto inimigo opuxéseselle. Cada intento de rebelión era salvaxemente reprimido. Tal era o terror dos habitantes que estaban dispostos a matar eles mesmos aos seus líderes para aplacar a ira do invasor. En 1655, os habitantes de Kelan capturaron e ofreceron aos holandeses o Príncipe de Ternate para poder salvar a súa cidade. A cidade foi salvada pero os habitantes sufriron as consecuencias coa perda da súa liberdade.
En 1663 os españois deixaron as illas ao abandonar a súa última fortaleza en Tidore nas Molucas do norte.
Os ingleses ocuparon brevemente as Molucas durante as guerras napoleónicas, pero foron restauradas ao réxime holandés en 1814 e ata 1863 mantiveron o cultivo das especias en forma obrigada.
