Прејди на содржината

ГПС

Од Википедија — слободната енциклопедија
Концептуална слика на ГПС-сателит во орбитата
ГПС-приемник на цивилен брод.

Глобален позиционен систем или ГПС (англиски: Global Positioning System или GPS) е единствениот целосно функционален глобален навигациски сателитски систем (GNSS). Користејќи група од најмалку 24 сателити што пренесуваат прецизни микробранови сигнали, системот овозможува ГПС-приемниците да ја пресметаат нивната местоположба, брзина, правец и време. Други слични системи се рускиот ГЛОНАСС, најавениот европски Галилео, предложениот COMPASS на Кина и ИРНСС на Индија.

ГПС-системот е развиен од Министерството за одбрана на Соединетите Американски Држави и е официјално именуван NAVSTAR GPS (NAVSTAR не е акроним, туку е име дадено од Џон Волш, клучен донесувач на одлуки кога се работело за буџетот за ГПС-програмата).[1] Групата од сателити е управувана од 50-тиот Space Wing на Американското воено воздухопловство. Цената на одржувањето на системот е приближно 750 милиони американски долари годишно, вклучувајќи ја замената на стари сателити и истражување и развивање.[2]

Поедноставен метод на функционирање

[уреди | уреди извор]

Типичниот ГПС-приемник ја пресметува неговата позиција користејќи сигнали од четири или повеќе ГПС-сателити. Четири сателити се потребни бидејќи на процесот му е потребно многу прецизно месно време, повеќе точно од тоа што може да обезбеди било кој нормален часовник, па приемникот внатрешно го пресметува времето како и позицијата. Со други зборови, приемникот користи четири мерења за да се пресметаат четири променливи - x, y, z, и t. Овие вредности се претвораат во повеќе разбирливи форми, како што е географска ширина/должина или локација на мапа, и потоа презентирани на корисникот.

Секој ГПС-сателит има атомски часовник и непрекинато праќа пораки кои го содржат тековното време на почеток на пораката, параметри за пресметување на локацијата на сателитот (ефемеридата), and и општата состојба на системот (the almanac). Сигналите патуваат со позната брзина - брзина на светлината низ просторот. Приемникот го користи времето на пристигнување за да го пресмета растојанието до секој сателит, од каде што ја детерминира позицијата на приемникот користејки геометрија и тригонометрија (вид. трилатерација[3]).

Иако четири сателити се потребни за нормално фукционирање, во некои посебни случаи може да се потребни и помалку. На пример, ако една променлива е веќе позната (на пример, брод на море знае дека неговата надморска височина е 0), радиоприемникот ја пресметува неговата позиција користејќи само три сателити. Приемниците користат и други податоци (доплеров ефект на сателитските сигнали, последната позната позиција, навигација на проценка, инерцијална навигација, итн.) за да дадат поверодостојни одговори кога помалку од 4 сателити се видливи.

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Фирми кои нудат GPS услуги во Македонија

[уреди | уреди извор]
  1. Parkinson, B.W. (1996), Global Positioning System: Theory and Applications, chap. 1: Introduction and Heritage of NAVSTAR, the Global Positioning System. pp. 3-28, American Institute of Aeronautics and Astronautics, Washington, D.C.
  2. GPS Overview from the NAVSTAR Joint Program Office Архивирано на 28 септември 2006 г.. Accessed December 15, 2006.
  3. HowStuffWorks: How GPS Receivers Work Accessed 14 мај 2006
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy