Grand Prix-wegrace der Naties 1950
 Grand Prix-wegrace der Naties 1950
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | 28º Gran Premio delle Nazioni | |
| Land | Italië
| |
| Datum | 10 september 1950 | |
| Organisator | FIM/FMI | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | Umberto Masetti
| |
| Eerste |  Geoff Duke
| |
| Tweede | Umberto Masetti
| |
| Derde | Arciso Artesiani
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde |  Harry Hinton[1]
| |
| Eerste | Geoff Duke
| |
| Tweede | Les Graham
| |
| Derde | Harry Hinton[1]
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Dario Ambrosini
| |
| Eerste | Dario Ambrosini
| |
| Tweede | Fergus Anderson
| |
| Derde | Bruno Francisci
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | Carlo Ubbiali
| |
| Eerste | Gianni Leoni
| |
| Tweede | Carlo Ubbiali
| |
| Derde | Luigi Zinzani
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Eric Oliver/ Lorenzo Dobelli en Ercole Frigerio/ Ezio Ricotti
| |
| Eerste | Eric Oliver/ Lorenzo Dobelli
| |
| Tweede | Ercole Frigerio/ Ezio Ricotti
| |
| Derde |  Hans Aldemann/ Josef Albisser
| |
De Grand Prix-wegrace der Naties 1950 was zesde en laatste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1950. De races werden verreden op 10 september 1950 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]In de Grand Prix des Nations kwamen niet alleen alle klassen aan de start, maar werden ook wereldtitels in de 500cc-, 250cc-, 125cc- en de zijspanklasse beslist. In de 350cc-klasse was Bob Foster al wereldkampioen.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Geoff Duke won de 500cc-race in Monza, maar de tweede plaats was voor Umberto Masetti voldoende om de wereldtitel te winnen. Arciso Artesiani scoorde zijn eerste podiumplaats met de MV Agusta 500 4C.
Top tien eindstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Umberto Masetti |
Gilera | 28 (29) |
| 2 | Geoff Duke |
Norton | 27 |
| 3 | Les Graham |
AJS | 17 |
| 4 | Nello Pagani |
Gilera | 12 |
| 5 | Carlo Bandirola |
Gilera | 12 |
| 6 | Johnny Lockett |
Norton | 9 |
| 7 | Artie Bell |
Norton | 6 |
| 8 | Arciso Artesiani |
MV Agusta | 6 |
| 9 | Harry Hinton |
Norton | 5 |
| 10 | Ted Frend |
AJS | 4 |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]De 350cc-race in Monza werd gewonnen door Geoff Duke, die al vrij stevig op de tweede plaats van het wereldkampioenschap stond. Les Graham werd tweede in de race en schoof daardoor eindelijk Artie Bell in de stand om het wereldkampioenschap voorbij. Bell had alleen punten gescoord in de TT van Man en was daarna zwaargewond geraakt in de GP van België.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Bob Foster |
Velocette | 30 |
| 2 | Geoff Duke |
Norton | 24 (28) |
| 3 | Les Graham |
AJS | 17 |
| 4 | Artie Bell |
Norton | 14 |
| 5 |  Reg Armstrong |
Velocette | 11 |
| 6 | Harry Hinton[1] |
Norton | 9 |
| 7 | Bill Lomas |
Velocette | 9 |
| 8 | Harold Daniell |
Norton | 6 |
| 9 | Johnny Lockett |
Norton | 4 |
| Dickie Dale |
AJS |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Dario Ambrosini won met zijn Benelli 250 Bialbero de derde race van het seizoen en stelde daarmee zijn wereldtitel veilig. Dat was een teleurstelling voor Moto Guzzi, dat een flink aantal rijders met de nieuwe Moto Guzzi Gambalunghino had uitgerust, die echter niet overal aan de start kwamen. Ambrosini was ook de enige Italiaan geweest die naar de TT van Man was gereisd en Moto Guzzi-coureur Maurice Cann kwam lang niet overal aan de start.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Dario Ambrosini |
Benelli | 24 |
| 2 | Maurice Cann |
Moto Guzzi | 14 |
| 3 | Bruno Ruffo |
Moto Guzzi | 6 |
| Fergus Anderson |
Moto Guzzi | ||
| 5 | Dickie Dale |
Benelli | 4 |
| Wilf Billington |
Moto Guzzi | ||
| Bruno Francisci |
Benelli | ||
| Ronald Mead |
Velocette | ||
| 9 | Arthur Burton |
Excelsior | 3 |
| Claudio Mastellari |
Moto Guzzi | ||
| Benoît Musy |
Moto Guzzi | ||
| Roland Pike |
Rudge |
125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Gianni Leoni won de 125cc-race, maar hij had nog slechts een theoretische kans op de wereldtitel. Het was echter al duidelijk dat de wereldtitel naar een van de drie Mondial-fabriekscoureurs zou gaan, want zij waren als enige naar de Ulster Grand Prix afgereisd. Bruno Ruffo had aan de vierde plaats genoeg om wereldkampioen te worden. Leoni kwam door zijn overwinning op gelijke hoogte met Carlo Ubbiali, die hij met 0,8 seconde verschil versloeg.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand 125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Bruno Ruffo |
Mondial | 17 |
| 2 | Gianni Leoni |
Mondial | 14 |
| Carlo Ubbiali |
Mondial | ||
| 4 | Giuseppe Matucci |
Morini | 4 |
| Luigi Zinzani |
Morini | ||
| 6 | Umberto Braga |
Mondial | 3 |
| 7 | Raffaele Alberti |
Mondial | 2 |
| Felice Benasedo |
MV Agusta | ||
| 9 |  Gijs Lagerweij |
Sparta | 1 |
| Emilio Soprani |
Morini |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Eric Oliver en Ercole Frigerio waren eigenlijk de enige twee die de zijspanklasse serieus namen, maar Oliver, met bakkenist Lorenzo Dobelli, beschikte over het nieuwste Norton Manx-blok, terwijl Frigerio het met de verouderde eencilinder Gilera Saturno moest stellen. Oliver/Dobelli wonnen dan ook hun derde race en werden wereldkampioen.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos. | Coureur | Bakkenist | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Eric Oliver |
Lorenzo Dobelli |
Norton | 24 |
| 2 | Ercole Frigerio |
Ezio Ricotti |
Gilera | 18 |
| 3 | Hans Haldemann |
Josef Albisser |
Norton | 8 |
| 4 | Ferdinand Aubert |
René Aubert |
Norton | 7 |
| 5 | Henry Meuwly |
Pierre Devaud |
Gilera | 3 |
| Jakob Keller |
Gianfranco Zanzi |
Gilera | ||
| 7 |  Alphonse Vervroegen |
Pierrot Vervroegen |
FN | 2 |
| Willy Wirth |
Fred Schürtenberger |
Gilera | ||
| Ernesto Merlo |
Dino Magri |
Gilera | ||
| 10 | Fritz Mühlemann |
Marie Mühlemann |
Norton | 2 |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ a b c d Diverse websites, inclusief motogp.com, vermelden Harry Hinton's zoon Eric Hinton. Eric was in 1950 pas 16 jaar oud en mocht nog niet deelnemen aan wegraces. Bovendien is het opvallend dat in het seizoen 1950 Harry en Eric nooit tegelijk in dezelfde klasse reden. Daar komt bij dat zijn eigen familie bij zijn overlijden verklaarde dat Eric in 1956 als deel van het Australische Isle of Man TT-team voor het eerst naar Europa reisde. Daarom is het aannemelijk dat het hier Harry Hinton betreft.
- ↑ a b Artie Bell was tijdens de GP van België zodanig gewond geraakt dat hij nooit meer zou kunnen racen.
- ↑ a b c d Niet gefinished, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
| Vorige race: Ulster Grand Prix 1950 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 2e seizoen (1950) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1951 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1949 |
Grand Prix-wegrace der Naties | Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1951 |
· 
· 
· ·