Przejdź do zawartości

2 Brygada Strzelców Pieszych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Brygada Strzelców Pieszych
Ilustracja
Barwy brygady
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

luty 1945

Tradycje
Rodowód

2 Dywizja Strzelców Pieszych

Dowódcy
Pierwszy

płk dypl. Stanisław Bień

Organizacja
Dyslokacja

Peterculter, Peterhead

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

4 Dywizja Piechoty (PSZ)[1]

Skład

4 Warszawski Batalion Strzelców Pieszych
5 Małopolski Batalion Strzelców Pieszych
6 Kresowy Batalion Strzelców Pieszych

2 Brygada Strzelców Pieszychbrygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie rozpoczęto w Szkocji lutym 1945. Zdolność bojową miała osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wzięła udziału. Oficerowie wywodzili się z 1 Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni.

Stacjonowała pierwotnie w Peterculter, a następnie w Peterhead[2]. Wchodziła w skład 4 Dywizji Piechoty. Nawiązywała do tradycji 2 Dywizji Strzelców Pieszych walczącej we Francji w 1940.

Skład organizacyjny i obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja i obsada personalna na podstawie 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. s. 18.
Dowództwo i Kwatera Główna

  • dowódca brygady – płk dypl. Stanisław Bień
  • zastępca dowódcy – ppłk dypl. Wacław Kamionko
  • szef sztabu – kpt. dypl. Zbigniew Władysław Nirreński
  • oficer taktyczny – kpt. dypl. Wojciech Sekuła
  • oficer informacyjno wywiadowczy – kpt. Franciszek Edward Gudz
  • oficer łącznikowy – por. Mieczysław Pluta-Czachowski
  • kwatermistrz – kpt. dypl. Władysław Frączek
    • oficer materiałowy – por. Eugeniusz Staruch
    • oficer zaopatrzenia – por. Kazimierz Matusewicz
    • oficer techniczny – rtm. Fijaś Tadeusz
  • kapelan – ks. Dudek Ryszard
  • dowódca kompanii sztabowej – ppor. Oskar Mieczysław Bidermann
  • dowódca plutonu ochrony – ppor. Stefan Bijowski
  • dowódca czołówki naprawczej – ppor. Edward Rękawek

Pododdziały

Znaki rozpoznawcze

[edytuj | edytuj kod]
  • Patki: granatowe z seledynową żyłką[2]
  • Otoki: granatowe[2]
  • Znaki na wozach: czarna cyfra na zielonym tle – sztab: 87; 4 bsp: 60; 5 bsp: 61; 6 bsp: 62[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939-1945: barwa i broń. s. 57.
  2. a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 18.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939-1945: barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8.
  • Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
  • 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy