Billy Ray Cyrus

Billy Ray Cyrus
	; Billy Ray Cyrus
Imię i nazwisko	William Ray Cyrus
Pseudonim	Billy Ray
Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1961 ; Flatwoods (Kentucky)
Instrumenty	gitara
Gatunki	country
Zawód	piosenkarz country, aktor
Wydawnictwo	Disney
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

William Ray Cyrus^[1], bardziej znany jako Billy Ray Cyrus (ur. 25 sierpnia 1961 w Flatwoods) – amerykański piosenkarz country i aktor. Wystąpił w roli Robby’ego Raya Stewarta w serialu Hannah Montana. Brał udział w 4. edycji programu Taniec z gwiazdami w USA, w której zajął 5. miejsce^[2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Flatwoods^[3] w Kentucky jako syn Ruth Ann Casto i Ronalda „Rona” Raya Cyrusa, lokalnego polityka i byłego hutnika^[4]. Jego ojciec grał na gitarze, matka na pianinie, a dziadek, który był zielonoświątkowym kaznodzieją^[5], na skrzypcach. Wykonywana w domu muzyka gospel i bluegrass wywarła na niego istotny wpływ i w wieku czterech lat zaczął śpiewać^[6]. Jego rodzice rozwiedli się w 1966. Uczęszczał do Georgetown College, gdzie otrzymał stypendium baseballowe^[4].

Kariera

W 1980 razem z bratem założył zespół Sly Dog i grał w klubie w Ohio. Wkrótce Cyrus zrezygnował ze studiów na Morehead State University w Morehead, aby zająć się muzyką^[4].

W 1984 w wyniku pożaru spalił się klub, w którym występował Cyrus, a wszystkie jego instrumenty muzyczne zostały zniszczone. W tym samym roku przeniósł się do Los Angeles, mając nadzieję na uzyskanie kontraktu nagraniowego, ale jego próby nie powiodły się i wkrótce wrócił do Kentucky^[4]. Występował w Nashville, stopniowo doskonaląc swoje umiejętności. Został zauważony przez piosenkarza country Dela Reevesa, który przedstawił go przełożonym w Mercury Records. Kierownik muzyczny wytwórni płytowej Harold Shedd był pod wrażeniem debiutu Cyrusa w duecie z piosenkarką country Rebą McEntire i natychmiast podpisał z nim kontrakt^[4].

W 1992 wydał swój debiutancki album Some Gave All, który odniósł komercyjny sukces, sprzedając się w ponad 20 mln egzemplarzy na całym świecie. W 1993 nagrał swój drugi album It Won’t Be the Last, składający się z czterech singli, z których wszystkie odniosły umiarkowany sukces^[4]. Następnie zaczął koncertować, a w następnym roku wydał swój trzeci album Storm in the Heartland^[4]. W 1996, gdy jego popularność spadała, wydał swój czwarty album Trail of Tears. Choć chwalony przez krytyków, album okazał się komercyjną porażką. W 1998 wydał kolejny album zatytułowany Shot Full of Love, który nie zrobił wrażenia na melomanach^[6]. Po tej porażce Cyrus zakończył współpracę z Mercury Records i w następnym roku podpisał kontrakt z Monument Records. W 2000 wydał album zatytułowany Southern Rain^[4].

Życie prywatne

Od 1986 do 1991 był żonaty z Cindy Smith, z którą współtworzył piosenki „Wher’m I Gonna Live?” i „Some Gave All”, z których oba znalazły się na jego debiutanckim albumie Some Gave All z 1992^[7]. Ze związku z Kristin Luckey ma syna Christophera (ur. 8 kwietnia 1992)^[7]. 28 grudnia 1993 poślubił Leticię „Tish” (z domu Finley), z którą ma dwie córki: Miley Cyrus (ur. 1992), z którą grał w serialu Hannah Montana, i Noah Lindsey Cyrus (ur. 2000) oraz syna Braisona Chance (ur. 1994)^[8].

26 października 2010 r. piosenkarz złożył wniosek o rozwód, powołując się na "różnice nie do pogodzenia". Następnego dnia w oświadczeniu ogłaszającym ich rozstanie, Billy i Tish powiedzieli: „Jak możecie sobie wyobrazić, jest to bardzo trudny czas dla naszej rodziny... Staramy się przepracować pewne sprawy osobiste. Doceniamy Wasze przemyślenia i modlitwy^[9]. Natomiast 18 marca 2011 roku Billy Ray ogłosił w The View, że porzucił pomysł rozwodu^[10].

Niemniej jednak 13 czerwca 2013 r. to żona artysty złożyła pozew o rozwód z Billym Rayem po 19 latach małżeństwa, argumentując go różnicami nie do pogodzenia^[11]. Miesiąc później poinformowali, że poszli na terapię par i ożywili swój związek^[12]. Po wielu wzlotach i upadkach w kwietniu 2022 r. Tish Cyrus po raz drugi złożyła wniosek o rozwód, a dokumenty rozwodowe ujawniły, że para była w separacji przez ponad dwa lata^[13]. W obliczu napięcia sporu rodzinnego Billy i jego córka Miley przestali się do siebie odzywać.

20 października 2022 r. piosenkarz za pośrednictwem aplikacji Instagram potwierdził plotki o zaręczynach z ponad 30 lat młodszą od siebie partnerką o pseudonimie "Firerose"^[14]. Początkowo spotykali się na stopie zawodowej, pracując ze sobą nad singlem New Day.

Dyskografia

Filmografia

Radical Jack (2000) jako Jack
Doc (2001) jako Dr. Clint Cassidy
Mulholland Drive (2001) jako Gene
Wish You Were Dead (2002) jako Dean Longo
Death and Texas (2004) jako Spoade Perkins
Elvis Has Left the Building (2004) jako Hank
Hannah Montana (2006-2010) jako Robby Ray Stewart
Hannah Montana: Film (2009) jako Robby Ray Stewart
Flying By (2009) jako George Barron
Nasza niania jest agentem (The Spy Next Door) (2010) jako Colton James
Rekinado 2: Drugie ugryzienie (Sharknado 2: The Second One) (2014) jako Doctor Quint
Still the King (2016-2017) jako Vernom Brownmule

Przypisy

↑ Personalidade: Billy Ray Cyrus (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-03-17]. (port.).
↑ Billy Ray Cyrus. TV.com. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).
↑ Billy Ray Cyrus w bazie Discogs.com (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Billy Ray Cyrus Biography. TheFamousPeople.com. [dostęp 2021-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
↑ Billy Ray Cyrus Biography (1961–). Film Reference. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).
↑ ^a ^b Mark Deming: Billy Ray Cyrus Biography. AllMusic. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
↑ ^a ^b Billy Ray Cyrus Relationships. FamousFix. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
↑ Tish Cyrus Divorcing Billy Ray Cyrus. „People”. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).
↑ Miley Cyrus's parents, Billy Ray Cyrus & Wife, File for Divorce [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).
↑ JillianJ. Mapes JillianJ., JillianJ. Mapes JillianJ., Billy Ray Cyrus Drops Divorce, Praises ‘Hannah Montana’ [online], Billboard, 18 marca 2011 [dostęp 2022-10-20] (ang.).
↑ Tish Cyrus Divorcing Billy Ray Cyrus [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).
↑ Billy Ray and Tish Cyrus Scrap Divorce, Say Couples Therapy Helped Get Relationship Back on Track [online], E! Online, 21 lipca 2013 [dostęp 2022-10-20] .
↑ Tish Cyrus Files for Divorce from Billy Ray Cyrus After 28 Years of Marriage [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).
↑ JustinJ. Enriquez JustinJ., Billy Ray Cyrus' younger girlfriend shows diamond ring on THAT finger [online], Mail Online, 18 października 2022 [dostęp 2022-10-20] .

Linki zewnętrzne

Billy Ray Cyrus w bazie IMDb (ang.)
Billy Ray Cyrus w bazie Filmweb
Billy Ray Cyrus w bazie Notable Names Database (ang.)

[1] Personalidade: Billy Ray Cyrus (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-03-17]. (port.).

[2] Billy Ray Cyrus. TV.com. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).

[Discogs-3] Billy Ray Cyrus w bazie Discogs.com (ang.)

[famous-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Billy Ray Cyrus Biography. TheFamousPeople.com. [dostęp 2021-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).

[5] Billy Ray Cyrus Biography (1961–). Film Reference. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).

[allmusic-6] Mark Deming: Billy Ray Cyrus Biography. AllMusic. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).

[dating-7] Billy Ray Cyrus Relationships. FamousFix. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).

[8] Tish Cyrus Divorcing Billy Ray Cyrus. „People”. [dostęp 2015-03-18]. (ang.).

[9] Miley Cyrus's parents, Billy Ray Cyrus & Wife, File for Divorce [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).

[10] JillianJ. Mapes JillianJ., JillianJ. Mapes JillianJ., Billy Ray Cyrus Drops Divorce, Praises ‘Hannah Montana’ [online], Billboard, 18 marca 2011 [dostęp 2022-10-20] (ang.).

[11] Tish Cyrus Divorcing Billy Ray Cyrus [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).

[12] Billy Ray and Tish Cyrus Scrap Divorce, Say Couples Therapy Helped Get Relationship Back on Track [online], E! Online, 21 lipca 2013 [dostęp 2022-10-20] .

[13] Tish Cyrus Files for Divorce from Billy Ray Cyrus After 28 Years of Marriage [online], Peoplemag [dostęp 2022-10-20] (ang.).

[14] JustinJ. Enriquez JustinJ., Billy Ray Cyrus' younger girlfriend shows diamond ring on THAT finger [online], Mail Online, 18 października 2022 [dostęp 2022-10-20] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Video roku (1981−1982)	Elephant Parts – Michael Nesmith (1981) Olivia Physical – Olivia Newton-John (1982)
1983–1986	„Girls on Film” / „Hungry Like the Wolf” – Duran Duran (1983) „Jazzin' for Blue Jean” – David Bowie (1984) „We Are the World” – USA for Africa (1985) „Brothers in Arms” – Dire Straits (1986)
Najlepszy pomysł na teledysk (1987−1988)	„Land of Confusion” – Genesis (1987) „Fat” – Weird Al Yankovic (1988)
1989–2009	„Leave Me Alone” – Michael Jackson (1989) „Opposites Attract” – Paula Abdul (1990) „Losing My Religion” – R.E.M. (1991) „Digging in the Dirt” – Peter Gabriel (1992) „Steam” – Peter Gabriel (1993) „Love Is Strong” – The Rolling Stones (1994) „Scream” – Michael Jackson i Janet Jackson (1995) „Free as a Bird” – The Beatles (1996) „Got 'til It's Gone” – Janet Jackson (1997) „Ray of Light” – Madonna (1998) „Freak on a Leash” – Korn (1999) „Learn to Fly” – Foo Fighters (2000) „Weapon of Choice” – Fatboy Slim z udziałem Bootsy Collinsa (2001) „Without Me” - Eminem (2002) „Hurt” – Johnny Cash (2003) „Vertigo” – U2 (2004) „Lose Control” – Missy Elliott z udziałem Ciary i Fatmana Scoopa (2005) „Here It Goes Again” – OK Go (2006) „God’s Gonna Cut You Down” – Johnny Cash (2007) „Pork and Beans” – Weezer (2008) „Boom Boom Pow” – Black Eyed Peas (2009)
od 2010	„Bad Romance” – Lady Gaga (2010) „Rolling in the Deep” – Adele (2011) „We Found Love” – Rihanna z udziałem Calvina Harrisa (2012) „Suit & Tie” – Justin Timberlake z udziałem Jayem-Z (2013) „Happy” – Pharrell Williams (2014) „Bad Blood” – Taylor Swift z udziałem Kendricka Lamara (2015) „Formation (singel)” – Beyoncé (2016) „Humble” – Kendrick Lamar (2017) „This Is America” – Childish Gambino (2018) „Old Town Road” – Lil Nas X z udziałem Billy Raya Cyrusa (2019) „Brown Skin Girl” – Beyoncé, Blue Ivy i Wizkid (2020) „Freedom” – Jon Batiste (2021) All Too Well: The Short Film – Taylor Swift (2022) „I’m Only Sleeping” – The Beatles (2023)