Franciszek Błaszkiewicz

Franciszek Błaszkiewicz

Data i miejsce urodzenia	7 września 1890 Kępa Chotecka
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1953 Kępa Chotecka
Poseł na Sejm III kadencji II RP
Okres	od styczeń 1931 do 10 lipca 1935
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Polski

Franciszek Błaszkiewicz, (pseudonim Ligęza syn Feliksa i Marianny z domu Wronikowskiej, ur. 7 września 1890 w Kępie Choteckiej, zm. 26 czerwca 1953 tamże) – działacz komunistyczny, poseł na Sejm III kadencji (1930-1935).

Od roku 1912 w armii rosyjskiej, jej żołnierz w czasie I wojny światowej. Od roku 1917 w Czerwonej Gwardii, potem w Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej w Rosji. Od roku 1921 ogrodnik eksperymentator w rodzinnej wsi. Od 1924 organizator kół Niezależnej Partii Chłopskiej w powiecie Puławy (przewodniczący koła w Kępie Choteckiej i sekretarz Komitetu Obwodowego w Górach), od rozwiązania w roku 1927 NPCh działacz Zjednoczenia Lewicy Chłopskiej „Samopomoc”, od 1931 członek Zarządu Głównego tej partii.

Od stycznia 1931 do 10 lipca 1935 r. poseł z okręgu Łuków w zastępstwie Ferdynanda Tkaczowa, któremu w maju 1930 roku został uchylony immunitet poselski i który został wydany sądom. Od roku 1931 współpracownik KPP, wielokrotnie represjonowany. Podczas okupacji niemieckiej członek proradzieckiej organizacji „Młot i Sierp”, od 1942 r. w PPR i Gwardii Ludowej, następnie Armii Ludowej w Kępie Choteckiej. Po wyzwoleniu, mimo paraliżu rąk, kontynuował działalność polityczną, m.in. był członkiem Komitetu Gminnego PZPR w Szczekarkowie, gdzie zajmował się m.in. reformą rolną. W latach 1947–1948 był wójtem gminy Wilków. Jego imieniem została nazwana szkoła w Zagłobie.