Heinkel He 74

Heinkel He 74

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Ernst Heinkel-Flugzeugwerke A.G.
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	mieszana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1934
Liczba egz.	3
Dane techniczne
Napęd	1 silnik rzędowy 8-cylindrowy Argus As 10C
Moc	240 KM (180 kW)
Wymiary
Rozpiętość	8,15 m
Długość	6,45 m
Wysokość	2,2 m
Powierzchnia nośna	14,9 m²
Masa
Własna	771 kg
Startowa	1 019 kg
Zapas paliwa	104 l
Osiągi
Prędkość maks.	280 km/h
Prędkość przelotowa	235 km/h
Prędkość wznoszenia	6,4 m/s
Pułap	4 800 m
Zasięg	370 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 Karabin maszynowy MG 17 kal. 7,9 mm
Użytkownicy
Niemcy

Heinkel He 74 – niemieci prototyp lekkiego samolotu myśliwskiego.

Historia

W połowie lat 30. XX w. Technisches Atmt Reichsluftfahrtministerium ogłosił zapotrzebowanie na budowę lekkiego myśliwca mogącego pełnić funkcję Heimatschutzjäger – myśliwca obrony Rzeszy. Zapotrzebowanie Luftwaffe zakładało zbudowanie samolotu myśliwskiego w układzie górnopłata, napędzanego silnikiem o małej mocy.

Heinkel zdecydował się zignorować zalecenia Technischen Ami. Uznano, że ze względu na stosunkowo małą moc silnika Argus As 10, Heimatschutzjäger musi być konstrukcją o małych wymiarach, które najłatwiej uzyskać w konfiguracji dwupłatowca. W tym czasie wytwórnia Heinkla przygotowywała się do podjęcia produkcji myśliwca Heinkel He 51, który uważano za jedną z lepiej dopracowanych pod względem aerodynamiki konstrukcji w układzie dwupłata. Konstruktorzy zdecydowali się zmniejszyć jego wymiary tak aby dostosować nową konstrukcję do osiągów silnika Argus As 10C napędzającego dwułopatowe śmigło o stałym skoku.

Pod koniec 1933 r. rozpoczęto prace nad trzema prototypami. Oblot pierwszego, oznaczonego jako He 74a, nastąpił wiosną 1934 r. Próby wykazały, że konieczne jest nieznaczne skrócenie kadłuba, przekonstruowanie usterzenia, drobne zmiany w podwoziu oraz zmniejszenie rozpiętości górnego płata. Zmiany te wprowadzono w drugim prototypie, oznaczonym jako He 74b (D-IVON), który został oblatany późnym latem 1934 r. Maszyna wykazała się dobrymi osiągami oraz zwrotnością. W trzecim prototypie zamontowano udoskonalony silnik Argus As 10E, miał to być pierwowzór serii produkcyjnej. W konkursie RLM maszyna Heinkla zajęła trzecie miejsce, ustępując konstrukcjom Focke-Wulfa i Arado.

Konstrukcja

Jednoosobowy samolot myśliwski w układzie dwupłata.

Kadłub o przekroju prostokątnym, konstrukcji podłużnicowej złożonej z rur stalowych. W przedniej części kryty metalem, w części ogonowej płótnem. Przed kabiną pilota był zamontowany zbiornik paliwa. Po lewej stronie kadłuba był umieszczony karabin maszynowy MG 17 z zapasem 250 pocisków. Usterzenie krzyżowe, stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Skrzydła dwudźwigarowe, kryte płótnem. Płat górny połączony z kadłubem zastrzałami w kształcie litery N. Dodatkowe usztywnienie komory płatów zapewniały pojedyncze rozpórki w kształcie litery I. Lotki umieszczone na górnym płacie, klapy na dolnym. Podwozie stałe z kółkiem ogonowym. Napęd stanowił odwrócony ośmiocylindrowy silnik rzędowy, chłodzony powietrzem Argus As 10 napędzający dwułopatowe, drewniane śmigło Heine o stałym skoku.

Bibliografia

• William Green: The warplanes of the Third Reich. New York: Galahad Books, 1990. ISBN 0-88365-666-3. OCLC 22487930.
• Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 2: Flugzeugtypen Erla - Heinkel. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 978-3-7637-5464-9. OCLC 722044430.