Przejdź do zawartości

DFS 230

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DFS 230 B-1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

zakłady DFS, Gotha, Hartig i Erla
zakłady w Czechosłowacji

Typ

lekki szybowiec transportowy

Konstrukcja

mieszana

Załoga

2 lotników + 8 ludzi desantu

Historia
Data oblotu

1937

Lata produkcji

1938–1941

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

21,98 m

Długość

11,24 m

Powierzchnia nośna

41,30 m²

Masa
Własna

860 kg

Startowa

2100 kg

Osiągi
Prędkość dopuszczalna

290 km/h

Prędkość holowania

180 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 stałe karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

DFS 230 – niemiecki lekki transportowy szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Żołnierze niemieccy przed załadunkiem do szybowca DFS 230

Kiedy w Luftwaffe zaczęto tworzyć oddziały powietrznodesantowe uświadomiono sobie, że jest potrzebny środek transportu umożliwiające lądowanie desantu bez dużego rozproszenia. W tym celu pod koniec 1937 Hans Jacobs i jego współpracownicy: Heinrich Voepel, Adolf Wanner (obaj odpowiedzialni za aerodynamikę), Ludwig Pieler (statyka) i Herbert Lück (odpowiedzialny za rozwiązania konstrukcyjne) w Niemieckim Instytucie Badawczym Szybownictwa (DFS) w Darmstadt, w ścisłej tajemnicy zaprojektowali lekki szybowiec DFS 230, mogący przewozić drużynę piechoty i nie wymagający dużego samolotu holującego. W oblotach prototypu brała udział najsławniejsza niemiecka lotniczka okresu II wojny światowej, Hanna Reitsch[1][2].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Górnopłat posiadał kadłub o prostokątnym przekroju ze spawanych rur, obciągnięty płóciennym pokryciem. Do startu używano odrzucanych kół, a do lądowania wykorzystywano amortyzowaną jesionową płozę, którą w celu skrócenia drogi lądowania owijano początkowo drutem kolczastym. Późniejsze wersje otrzymały rakiety hamujące lub spadochrony hamujące. Szybowiec mógł być uzbrojony w karabin maszynowy MG 34, który po wylądowaniu można było używać do walki. Szybowce były najczęściej holowane przez: Ju 52, Me 110, Ju 87 i He 111. Jako zaczep holowniczy służyła linka stalowa o długości 40 m lub dyszel z rur stalowych o długości 1,5 m (hol sztywny)[2][3][4].

W zakładach DFS, Gotha, Hartig i Erla wyprodukowano 1022 szybowce, kolejne 496 powstało w Czechosłowacji. Kadłub DFS 230 posłużył do budowy eksperymentalnego holowanego wiroszybowca transportowego Focke-Achgelis Fa 225[3].

Warianty

[edytuj | edytuj kod]
  • A-1 – podstawowa wersja.
  • A-2 – szkolna wersja A-1.
  • B-1 – wersja o wzmocnionej konstrukcji.
  • B-2 – szkolna wersja B-1.

Użycie bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Maszyny te wykorzystywano od maja 1940 do końca wojny. Brały udział w operacjach nad Belgią (bitwa o Fort Eben-Emael), Bałkanami, Kretą (operacja Merkury) i na froncie wschodnim. Z szybowców DFS 230 zaopatrzonych w rakiety hamujące został wysadzony desant, który 12 września 1943 uwolnił Benito Mussoliniego (operacja Eiche)[2]. Jednak od desantu na Kretę, który okupiono dużymi stratami, szybowce wykorzystywano coraz częściej do lotów zaopatrzeniowych, np.: zaopatrywanie grup czołgów w paliwo, transport towarów wielkogabarytowych na tyły oraz transport rannych[3][5].

Ostatnie loty na DFS 230 wykonywano wiosną 1945 do oblężonego ówczesnego Breslau, m.in. 23 marca doleciało tam kilka szybowców z dwoma działami 150 mm, które wylądowały na wewnętrznym lotnisku w okolicy dzisiejszego placu Grunwaldzkiego[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bojowe szybowce Luftwaffe – DFS 230. zbiam.pl. [dostęp 2023-01-19]. (pol.).
  2. a b c DFS 230. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2023-01-19]. (niem.).
  3. a b c DFS-230 A: Der Kampf- und Lastensegler wurde im Zweiten Weltkrieg an allen Fronten eingesetzt. www.flugzeug-lexikon.de. [dostęp 2023-01-19]. (niem.).
  4. Lastensegler DFS-230. www.ju52-halle.de. [dostęp 2023-01-19]. (niem.).
  5. Henryk Grzybowski. Tradycje lotnicze ziemi kłodzkiej. Cz. 1. Balony, sterowce i szybowce do 1945 roku. „Rocznik Ziemi Kłodzkiej”. 2021 (t. XXVI), s. 95–96, 2021-12-01. Adam Łącki. Towarzystwo Miłośników Ziemi Kłodzkiej. ISSN 0137-4141. (pol.). 
  6. Tomasz Głowiński: Zaopatrzenie lotnicze Festung Breslau w 1945 roku; s- 150. www.wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2023-01-19]. (pol.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy