Przejdź do zawartości

Matthew McConaughey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matthew McConaughey
Ilustracja
Matthew McConaughey (2019)
Imię i nazwisko

Matthew David McConaughey

Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1969
Uvalde

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Współmałżonek

Camila Alves
(od 2012)

Lata aktywności

od 1991

podpis

Matthew David McConaughey[1][2][3] (ur. 4 listopada 1969 w Uvalde) – amerykański aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy[4]. Laureat Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za film Witaj w klubie[5].

W 2014 został uhonorowany gwiazdą na Alei Gwiazd w Los Angeles[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Uvalde[7][8] w Teksasie jako najmłodszy syn Mary Kathleen (z domu McCabe; ur. 1930), nauczycielki wychowania przedszkolnego i pisarki[9], i Jamesa Donalda „Jima” McConaugheya (ur. 12 czerwca 1922, zm. 17 sierpnia 1992 na zawał serca)[10], właściciela stacji benzynowej, a wcześniej zawodnika jednej z najlepszych amerykańskich drużyn futbolowychGreen Bay Packers[11]. Jego rodzina miała pochodzenie irlandzkie, angielskie, szkockie, niemieckie, szwedzkie i walijskie[12]. Rodzice McConaugheya pobrali się trzy razy, dwukrotnie się rozwiedli[13]. Wychował się w chrześcijańskiej rodzinie[14]. Jego rodzice byli metodystami i imię, które dali synowi zaczerpnęli z Biblii[15]. Dorastał w miejscowości Longview w Teksasie wraz z dwoma braćmi: Michaelem (ur. 2 sierpnia 1954 w Houston), który był adoptowany[16] i Patrickiem "Patą" (ur. 1962)[17][18].

W autobiograficznej książce Greenlights[19] wyznał, że gdy miał 15 lat, został zmuszony do odbycia stosunku seksualnego[20], a jako 18–latek został zgwałcony przez starszego mężczyznę[21].

W 1988 ukończył Longview High School[22], gdzie grał w golfa i w tenisa[23]. W 1988 wyjechał do Australii w ramach wymiany uczniów organizowanej przez Rotary Foundation i przez jakiś czas przyjął australijski akcent. Przebywał tam rok, imając się różnych zajęć, m.in. pracował jako pomywacz i pomocnik rolny. Po powrocie do ojczyzny rozpoczął w 1989 studia na University of Texas[24] w Austin – początkowo na wydziale prawa, a następnie – komunikacji i mediów. W 1993 uzyskał na nim licencjat w dziedzinie radia, telewizji i filmu.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Matthew McConaughey (2014)

Na początku lat 90. brał udział w reklamach telewizyjnych, m.in. piwa. Po występie w wideoklipie Trishy Yearwood i Dona Henleya do piosenki „Walkaway Joe” (1992), pojawił się gościnnie jako Larry Dickens w serialu NBC Niewyjaśnione tajemnice (Unsolved Mysteries, 1992). Jego debiutem kinowym był epizod w czarnej komedii Mój chłopak zombie (My Boyfriend's Back, 1993) u boku Mary Beth Hurt, Matthew Foxa i Philipa Seymoura Hoffmana. W swoim drugim filmie – komediodramacie Uczniowska balanga (Dazed and Confused, 1993) z udziałem Jasona Londona, Adama Goldberga, Milli Jovovich i Bena Afflecka – miał wypowiedzieć krótką kwestię i zniknąć, lecz dzięki zdolnościom improwizacyjnym, fotogeniczności i poczuciu humoru, jego rola przemądrzałego nieudacznika Woodersona znacznie się rozrosła[25]. Po przeprowadzce do Hollywood otrzymał wiele propozycji filmowych, w tym w komedii familijnej fantasy Anioły na boisku (Angels in the Outfield, 1994) u boku Danny’ego Glovera, horrorze Kima Henkela Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie (The Return of the Texas Chainsaw Massacre, 1995) i komediodramacie Herberta Rossa Chłopaki na bok (Boys on the Side, 1995) z Whoopi Goldberg.

Kandydował do kilku ról, w tym jako Jack Dawson w Titanicu, tytułowej w Szakalu i jako Alex Shaw w Speed 2: Wyścigu z czasem|[26]. John Sayles zaangażował go do roli Buddy’ego Deedsa, ojca szeryfa (Chris Cooper) w retrospekcjach w dramacie Na granicy (Lone Star, 1996)[27], nominowanym do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny. Przełomem w jego karierze okazała się kreacja adwokata Jake’a Brigance’a w przebojowej adaptacji bestsellerowej powieści Johna Grishama Czas zabijania (A Time to Kill, 1996)[28] z Sandrą Bullock i Samuelem L. Jacksonem, a za którą otrzymał MTV Movie Award jako najbardziej obiecujący debiut[29]. Po nakręceniu Czasu zabijania podróżował po Peru.

W 1997 odebrał nagrodę specjalną Lone Star Fil & Television, przyznaną przez krytyków w Dallas w Teksasie. Za rolę teologa New Age, doradcy głównej bohaterki granej przez Jodie Foster w filmie fantastycznonaukowym Roberta Zameckisa Kontakt (Contact, 1997)[30] oraz jako jeden z członków załogi amerykańskiego okrętu podwodnego w dramacie wojennym U-571 (2000) zdobył nominację do nagrody Blackbuster Entertainment[31].

W 1998 zadebiutował jako reżyser i scenarzysta 20-minutowym filmem The Rebel, w którym zagrał też główną rolę. Rok później założył firmę producencką J.K. Livin' (skrót od „just keep living”), która podpisała kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Wystąpił w teledyskach Johna Cougara Mellencampa „Key West Intermezzo” (1996) i Trishy Yearwood „Walkaway Joe” (1997). Choć zagrał w różnorodnym repertuarze, to do serc fanów trafia jako bohater komedii romantycznych: Powiedz tak (2001) z Jennifer Lopez, Jak stracić chłopaka w 10 dni (2003) z Kate Hudson czy Miłość na zamówienie (2006)[32] z Sarah Jessicą Parker. W 2005 został uznany za „Najseksowniejszego mężczyznę na świecie” według magazynu „People”, a w 2006 roku został uznany za jednego z najgorętszych kawalerów magazynu „People”[33].

Matthew McConaughey z Camilą Alves (2010)

Rola Dallasa, chciwego biznesmena i pewnego siebie mentora młodego tancerza (Channing Tatum)[34], właściciela klubu ze striptizem Tampa na Florydzie w przebojowym komediodramacie Stevena Soderbergha Magic Mike (2012)[35][36] przyniosła mu Independent Spirit Awards[29]. Za rolę Joego Coopera, policjanta z Dallas, który jest również płatnym zabójcą w dreszczowcu Williama Friedkina Zabójczy Joe (Killer Joe, 2011) zdobył Nagrodę Saturna w kategorii najlepszy aktor[29]. Zebrał znakomite recenzje, Złoty Glob i nagrodę Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za postać zainfekowanego wirusem HIV jeźdźca rodeo i kanciarza w dramacie biograficznym Jeana-Marca Vallée Witaj w klubie (Dallas Buyers Club, 2013)[37][38].

Był na okładkach magazynów takich jak „Glamour”, „Details”, „Marie Claire”, „Men’s Health”, „InStyle”, „Men’s Fitness”, „Variety”, „Interview”, „Time”, „People”, „GQ”, „Entertainment Weekly”, „TV Guide”, „Zwierciadło”, „Esquire”, „Vanity Fair”, „Men’s Journal” i „The Hollywood Reporter[39].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 poznał brazylijską modelkę Camilę Alves, z którą się związał od maja 2007[40]. McConaughey i Alves zaręczyli się 25 grudnia 2011. 9 czerwca 2012 wzięli ślub podczas prywatnej ceremonii katolickiej[41] w Austin w Teksasie, gdzie mieszkają. Mają troje dzieci: dwóch synów – Leviego (ur. 2008) i Livingstona (ur. 2012) oraz córkę Vidę (ur. 2010)[42].

McConaughey jest chrześcijaninem i uczęszcza do kościoła ponadwyznaniowego[43][44].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Filmy
Rok Tytuł Rola Reżyser
1993 Mój chłopak zombie (My Boyfriend's Back) chłopak nr 2 Bob Balaban
Uczniowska balanga (Dazed and Confused) David Wooderson Richard Linklater
1994 Anioły na boisku (Angels in the Outfield) Ben Williams William Dear
1995 Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie (The Return of the Texas Chainsaw Massacre) Vilmer Slaughter Kim Henkel
Chłopaki na bok (Boys on the Side) oficer Abe Lincoln Herbert Ross
Ostatni dzwonek (Glory Daze) pracownik wypożyczalni ciężarówek Rich Wilkes
Scorpion Spring – gniazdo skorpionów (Scorpion Spring) El Rojo Brian Cox
1996 Na granicy (Lone Star) Buddy Deeds John Sayles
Czas zabijania (A Time to Kill) Jake Tyler Brigance Joel Schumacher
Pięć ton i on (Larger Than Life) Tip Tucker Howard Franklin
1997 Amistad Roger Sherman Baldwin Steven Spielberg
Kontakt (Contact) Palmer Joss Robert Zemeckis
1998 Bracia Newton (The Newton Boys) Willis Newton Richard Linklater
Robienie kanapek (Making Sandwiches, film krótkometrażowy) Bud Hoagie Sandra Bullock
The Rebel (film krótkometrażowy) Matthew McConaughey
1999 Ed TV (EDtv) Ed Pekurny Ron Howard
2000 U-571 por. Andrew Tyler Jonathan Mostow
2001 Powiedz tak (The Wedding Planner) dr Steven James „Steve” / „Eddie” Edison Adam Shankman
Ręka Boga (Frailty) Fenton Meiks / Adam Meiks Bill Paxton
2002 Trzynaście rozmów o tym samym (Thirteen Conversations About One Thing) Troy Jill Sprecher
Władcy ognia (Reign of Fire) Denton Van Zan Rob Bowman
2003 Jak stracić chłopaka w 10 dni (How to Lose a Guy in 10 Days) Ben Barry Donald Petrie
Małe jest piękne (Tiptoes) Steven Bedalia Matthew Bright
2005 Sahara Dirk Pitt Breck Eisner
Podwójna gra (Two for the Money) Brandon Lang D.J. Caruso
Wspaniałe pustkowie. Spacer po Księżycu 3D (Magnificent Desolation: Walking on the Moon 3D) Alan Bean (głos) Mark Cowen
2006 Miłość na zamówienie (Failure to Launch) Tripp Tom Dey
Męski sport (We Are Marshall) Jack Lengyel McG
2008 Nie wszystko złoto, co się świeci (Fool's Gold) Ben „Finn” Finnegan Andy Tennant
Surfer (Surfer Dude) Steve Addington S.R. Bindler
Jaja w tropikach (Tropic Thunder) Rick Peck Ben Stiller
2009 Duchy moich byłych (Ghosts of Girlfriends Past) Connor Mead Mark Waters
2011 Prawnik z lincolna (The Lincoln Lawyer) Mick Haller Brad Furman
Bernie Danny Buck Davidson Richard Linklater
Zabójczy Joe (Killer Joe) detektyw Joe „Killer Joe” Cooper William Friedkin
2012 Uciekinier (Mud) Mud Jeff Nichols
Magic Mike Dallas Steven Soderbergh
Pokusa (The Paperboy) Ward Jansen Lee Daniels
2013 Witaj w klubie (Dallas Buyers Club) Ron Woodroof Jean-Marc Vallée
Wilk z Wall Street (The Wolf of Wall Street) Mark Hanna Martin Scorsese
2014 Interstellar Cooper Christopher Nolan
2015 Morze drzew (The Sea of Trees) Arthur Brennan, mąż Joan Gus Van Sant
2016 Rebeliant (Free State of Jones) Newton Knight Gary Ross
Kubo i dwie struny (Kubo and the Two Strings) Beetle (głos) Travis Knight
Sing Buster Moon (głos) Garth Jennings
Gold Kenny Wells Stephen Gaghan
2017 Mroczna Wieża (The Dark Tower) Człowiek w Czerni Walter Padick Nikolaj Arcel
2018 Kokainowy Rick (White Boy Rick) Richard Wershe Sr. Yann Demange
2019 Przynęta (Serenity) John Mason / Baker Dill Steven Knight
Plażowy haj (The Beach Bum) Moondog, mąż Minnie i ojciec Heather Harmony Korine
Dżentelmeni (The Gentlemen) Michael „Mickey” Pearson Guy Ritchie
Between Two Ferns: Film (Between Two Ferns: The Movie) w roli samego siebie (Cameo) Scott Aukerman
2021 Sing 2 Buster Moon (głos) Garth Jennings
Seriale
Rok Tytuł Rola Sieć telewizyjna
1992 Niewyjaśnione tajemnice (Unsolved Mysteries) Larry Dickens NBC
1999 Bobby kontra wapniaki (King of the Hill) Rad Thidbodeaux (głos) Fox
2000 Seks w wielkim mieście (Sex and the City) w roli samego siebie HBO
2001 Zaginione dinozaury Egiptu (The Lost Dinosaurs of Egyp) narrator (głos) A&E
2003 Saturday Night Live gospodarz NBC
2010–2012 Mogło być gorzej (Eastbound & Down) Roy McDaniel HBO
2014 Detektyw (True Detective) Rustin „Rust” Cohle HBO
2015 Saturday Night Live gospodarz NBC
Teledyski
Rok Tytuł Wykonawca Rola
1992 „Walkaway Joe” Trisha Yearwood / Don Henley Walkaway Joe
1996 „Key West Intermezzo (I Saw You First)” John Mellencamp główna rola męska
2012 „Synthesizers” Butch Walker / The Black Widows David Wooderson

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matthew McConaughey. Listal. [dostęp 2015-12-13]. (ang.).
  2. Matthew McConaughey. TV.com. [dostęp 2015-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (ang.).
  3. Matthew McConaughey – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-12-27]. (rum.).
  4. Matthew McConaughey. AlloCiné. [dostęp 2015-12-27]. (fr.).
  5. Matthew McConaughey Awards. AllMovie. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  6. Matthew McConaughey. Hollywood Walk of Fame, 17 listopada 2014. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  7. Matthew McConaughey. MYmovies. [dostęp 2015-12-27]. (wł.).
  8. Matthew McConaughey. PORT.hu. [dostęp 2015-12-27]. (węg.).
  9. Matthew McConaughey Biography (1969-). Film Reference. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  10. James Donald McConaughey – Genealogy. Geni. [dostęp 2015-12-28]. (ang.).
  11. Matthew McConaugheyBiography. „The New York Times”. [dostęp 2015-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-28)]. (ang.).
  12. Matthew McConaughey – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 29 maja 2014. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  13. Barbara Walters' Oscar Special. ABC7news.com, 3 marca 2006. [dostęp 2015-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-04)]. (ang.).
  14. No use putting out the welcome Matt. nzherald.co.nz, 11 maja 2001. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
  15. Matthew McConaughey – Laureat nagrody Oscara 2014. Znanichrzescijanie.com, 15 sierpnia 2014. [dostęp 2021-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-28)]. (pol.).
  16. Interesting facts about Matthew McConaughey. JustFunFacts.com. [dostęp 2019-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-28)]. (ang.).
  17. Matthew McConaughey Actor, Producer, Director. „TV Guide”. [dostęp 2015-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-28)]. (ang.).
  18. Matthew McConaughey – Genealogy. Geni. [dostęp 2015-12-28]. (ang.).
  19. Matthew McConaughey: Greenlights. Crown, 2020. ISBN 0-593-13913-5.
  20. Małgorzata Malinowska: Matthew McConaughey wyznał, że był molestowany: „Byłem pewien, że pójdę do piekła za seks przedmałżeński”. Kobieta.pl, 22 października 2020. [dostęp 2021-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-28)]. (pol.).
  21. Camila Alves, Matthew McConaughey: Matthew McConaughey wyznał szokujacą prawdę. Dziecko i figura, 23 października 2020. [dostęp 2021-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-28)]. (pol.).
  22. Matthew McConaughey Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  23. Matthew McConaughey Biography (1969-). biography.com. [dostęp 2019-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-04)]. (ang.).
  24. Matthew McConaughey. ČSFD.cz. [dostęp 2015-12-27]. (cz.).
  25. Karol Barzowski (2019-11-03): Matthew McConaughey: koniec z przystojniaczkiem. Onet.pl. [dostęp 2019-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-04)]. (pol.).
  26. Matthew McConaughey Trivia. FamousFix. [dostęp 2020-11-09]. (ang.).
  27. Matthew McConaughey's 20 Best Movie Roles. „Esquire”, 25 stycznia 2019. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  28. Rebecca Flint Marx: Matthew McConaughey Biography. AllMovie. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  29. a b c Matthew McConaughey Awards. FamousFix. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  30. Sarah El-Mahmoud: The 10 Best Matthew McConaughey Movies, Ranked. CinemaBlend, 25 stycznia 2020. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  31. David Ehrlich, Kate Erbland, Chris O'Falt, Christian Blauvelt, Michael Nordine, Jude Dry: The 11 Best Matthew McConaughey Performances: From ‘Dazed and Confused’ to ‘The Beach Bum’. IndieWire, 1 kwietnia 2019. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  32. Matthew McConaughey. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-28)]. (ang.).
  33. Matthew McConaughey Trivia 2. FamousFix. [dostęp 2020-11-09]. (ang.).
  34. Oliver Franklin-Wallis: Channing Tatum and Matthew McConaughey talk Magic Mike workouts, dance moves and stripping music. „GQ”, 12 lipca 2012. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  35. Matthew McConaughey Didn't Use a 'Stunt A––' in Magic Mike. „People”, 17 maja 2012. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  36. Ben Child: Magic Mike 2 stripped of Matthew McConaughey. „The Guardian”, 19 września 2014. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  37. Matthew McConaughey Awards. „The New York Times”. [dostęp 2015-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-28)]. (ang.).
  38. Jason Cohen: How Good is Matthew McConaughey in Magic Mike?. Texas Monthly, 21 stycznia 2013. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
  39. Matthew McConaughey Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  40. Matthew McConaughey Relationships. FamousFix. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  41. Jim Denison: The Faith of Matthew McConaughey. Christian Post, 5 marca 2014. [dostęp 2019-12-27]. (ang.).
  42. Elizabeth Leonard: Matthew McConaughey Opens Up About Raising Creative Kids. „People”, 14 października 2020. [dostęp 2021-07-28]. (ang.).
  43. Rob Hoskins: Oscars reveal the faith of Matthew McConaughey. RobHoskins.OneHope.net. [dostęp 2021-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-28)]. (ang.).
  44. Jeannie Law: Is Hollywood Getting Saved? Matthew McConaughey, Gwen Stefani, & More Reveal Relationships With God. Breathecast, 6 listopada 2014. [dostęp 2021-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-28)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy