Przejdź do zawartości

Dustin Hoffman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dustin Hoffman
Ilustracja
Dustin Hoffman (2017)
Imię i nazwisko

Dustin Lee Hoffman

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1937
Los Angeles

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Anne Byrne
(1969–1980; rozwód)
Lisa Gottsegen
(od 1980)

Lata aktywności

od 1960

Odznaczenia
Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Dustin Lee Hoffman[1] (ur. 8 sierpnia 1937 w Los Angeles) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy, dwukrotny laureat Oscara[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Los Angeles w Kalifornii w rodzinie Żydów aszkenazyjskich. Jego matką była Lillian z domu Gold, pianistka jazzowa. Jego ojcem był Harry Hoffman scenograf Columbia Pictures[3][4]. Swoje imię otrzymał od imienia hollywoodzkiego aktora Dustina Farnuma. Jego starszy brat Ronald został adwokatem i ekonomistą.

W 1955 ukończył szkołę średnią Los Angeles High School. W 1956 porzucił Santa Monica City College[5]. Od początku myślał o aktorstwie i dlatego w 1958 wstąpił do Pasadena Playhouse w Pasadenie, w stanie Kalifornia, gdzie zaprzyjaźnił się ze studentem Gene’em Hackmanem[6].

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w sztuce Tak jest dla bardzo młodego człowieka (Yes Is For a Very Young Man, 1960) na scenie Sarah Lawrence College, a rok później wystąpił na Broadwayu w spektaklu Kucharz dla pana generała (A Cook For Mr. General, 1961)[7]. Następnie studiował w słynnym nowojorskim Actors Studio, aby poznać tajniki metody wszczepiane całym pokoleniom amerykańskich aktorów przez Lee Strasberga. Swoją pracę na ekranie zapoczątkował gościnnym występem w dwóch odcinkach serialu ABC Nagie miasto (Naked City, 1961, 1963).

Grał na scenie Theatre Company of Boston (1964), m.in. w takich przedstawieniach jak Końcówka (Endgame) Samuela Becketta, Towarzysz Quare (The Quare Fellow) i W dżungli miejskiej (In the Jungle of Cities) Bertolta Brechta, w nowojorskim American Place Theater (1965) w spektaklu Harry, południe i noc (Harry, Noon and Night). Był asystentem reżysera Ulu Grosbarda sztuki Arthura Millera Widok z mostu (A View From the Bridge, 1965), pracował jako menadżer sceniczny na Broadwayu przy realizacji przedstawienia Tematem były róże (The Subject Was Roses, 1965).

W 1968 spróbował swoich sił jako reżyser broadwayowskiego spektaklu Jimmy Shine.

Był na okładkach „People”, „Interview”, „Time”, „Esquire”, „L’Uomo Vogue”, „Vanity Fair”, „Rolling Stone”, „GQ”, „Entertainment Weekly”, „Harper’s Bazaar”, „Film” i „Life[8].

Kariera ekranowa

[edytuj | edytuj kod]

W tym okresie okazjonalnie grywał w reklamach telewizyjnych. Na początku i w połowie lat 60. występował w programach i serialach telewizjnych: Naked City, The Defenders, Hallmark Hall of Fame, The Nurses.

Dustin Hoffman (1974)

Jego kinowym debiutem był udział w komedii Arthura Hillera The Tiger Makes Out (1967) u boku Eli Wallacha. Pozycję gwiazdora zdobył natychmiast, dzięki kreacji niedojrzałego, nadwrażliwego i niepozornego fizycznie Benjamina Braddocka, absolwenta wyższej uczelni, który wpada w sidła romansu w melodramacie Mike’a Nicholsa Absolwent (The Graduate, 1967), za którą otrzymał nagrodę Złotego Globu jako obiecujący aktor, Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) i nominację do nagrody Oscara[2]. Do tej roli byli brani pod uwagę także Warren Beatty i Robert Redford. Wyzwaniem była nominowana do Oscara rola kulawego złodziejaszka Ratso Rizzo, żałosnego, a zarazem tragicznego w swojej niemal zwierzęcej amoralności w dramacie Johna Schlesingera Nocny kowboj (Midnight Cowboy, 1969)[2].

W satyrycznej ekranizacji powieści Thomasa Bergera Mały Wielki Człowiek (Little Big Man, 1970) w reż. Arthura Penna z Faye Dunaway jako Jack Crabb, stulatek, opowiada reporterowi historię swojego długiego i niezwykłego życia na Dzikim Zachodzie. W okresie mody na kino przemocy i gwałtu zagrał mrukliwego astrofizyka w dreszczowcu Sama Peckinpaha Nędzne psy (Straw Dogs, 1971). Rola kontrowersyjnego prezentera kabaretowego Lenny’ego Bruce’a, który prowokował Amerykę bezkompromisową krytyką i wulgarnym językiem, w dramacie biograficznym Boba Fosse’a Lenny (1974) z Valerie Perrine przyniosła mu kolejną nominację do Oscara[2].

W dramacie historycznym Alana J. Pakuli Wszyscy ludzie prezydenta (All the President’s Men, 1976) zagrał dziennikarza Carla Bernsteina odpowiedzialnego wraz z Bobem Woodwardem (Robert Redford) za ujawnienie afery Watergate. Za postać Teda Kramera, który porzucony przez żonę poświęca się wychowaniu sześcioletniego Billy’ego, w dramacie Sprawa Kramerów (Kramer vs. Kramer, 1979) został uhonorowany nagrodą Oscara i nagrodą Złotego Globu[2].

Dustin Hoffman (1984)

Rola zdeprymowanego bezrobotnego aktora, który podbija Amerykę kobiecą rolą w telewizyjnej operze mydlanej, w komedii Sydneya Pollacka Tootsie (1982) przyniosła mu jeszcze jedną nagrodę Złotego Globu i Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) oraz nominację do nagrody Oscara[2]. Za postać objazdowego sprzedawcy, żyjącego iluzją, że jemu i jego rodzinie jest pisane odnieść sukces, w telewizyjnej adaptacji sztuki Arthura Millera CBS Śmierć komiwojażera (Death of a Salesman, 1985) w reżyserii Volkera Schlöndorffa dostał nagrody Emmy i Złoty Glob. Dzięki przejmującej kreacji cierpiącego na autyzm schizofreniczny Raymonda Babbitta w dramacie Barry’ego Levinsona Rain Man (1988) sprawił, że problem tego zaburzenia znalazł się w centrum zainteresowania społecznego i odebrał nagrody Oscara i Złoty Glob[2]. Za postać producenta filmowego-dziwaka ze świata show biznesu w czarnej komedii Barry’ego Levinsona Fakty i akty (Wag the Dog, 1997) był po raz siódmy nominowany do nagrody Oscara[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 4 maja 1969 do 6 października 1980 był żonaty z baletnicą Anne Byrne, z którą ma córkę Jennę Byrne (ur. 15 października 1970), fotografkę. Ma także pasierbicę Karinę (ur. 1966). 12 października 1980 ożenił się z prawniczką Lisą Gottsegen. Mają czwórkę dzieci: dwóch synów – Jacoba Jake’a Hoffmana(inne języki) (ur. 20 marca 1981) i Maxwella (ur. 30 sierpnia 1984) oraz dwie córki – Rebeccę (ur. 17 marca 1983) i Alexandrę (ur. 1987).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
1968 Nagroda BAFTA Najbardziej obiecujący nowicjusz[11] Absolwent (1967)
Złoty Glob Najbardziej obiecujący aktor[11]
1969 Nagroda BAFTA Najlepszy aktor pierwszoplanowy[11] John i Mary (1969) i Nocny kowboj (1969)
1970 David di Donatello Najlepszy aktor zagraniczny[11] Nocny kowboj (1969)
1977 Maratończyk (1976)
1980 Sprawa Kramerów (1979)
Nagroda Akademii Filmowej Najlepszy aktor pierwszoplanowy[11]
Złoty Glob Najlepszy aktor w filmie dramatycznym[11]
1984 Nagroda BAFTA Najlepszy aktor[11] Tootsie (1982)
Złoty Glob Najlepszy aktor w komedii / musicalu[11]
1986 Nagroda Emmy Najlepszy aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym[11] Śmierć komiwojażera (1985)
Złoty Glob Najlepszy aktor w miniserialu lub filmie telewizyjnym[11]
1989 Nagroda Akademii Filmowej Najlepszy aktor pierwszoplanowy[11] Rain Man (1988)
Złoty Glob Najlepszy aktor w filmie dramatycznym[11]
David di Donatello Najlepszy aktor zagraniczny[11]
Nagroda na 39. MFF w Berlinie Honorowy Złoty Niedźwiedź za całokształt twórczości[11]
1996 53. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji Złoty Lew za całokształt twórczości[11]
1997 Złoty Glob Nagroda im. Cecila B. DeMille’a[11]
2003 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Francisco Nagroda im. Petera J. Owensa[11]
2005 MTV Movie Awards 2005 Najlepszy występ komediowy[11] Poznaj moich rodziców (2004)
2009 César Cezar Honorowy[11]
Annie Najlepszy aktor głosowy w filmie animowanym[11] Kung Fu Panda (2008)
2011 Nagroda Genie Najlepszy występ aktora w roli drugoplanowej[11] Świat według Barneya (2010)
2012 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián Nagroda Donostia za całokształt twórczości[11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Dustin Hoffman (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-27]. (port.).
  2. a b c d e f g h Dustin Hoffman Awards. AllMovie. [dostęp 2022-10-30]. (ang.).
  3. Dustin Hoffman – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-27)]. (ang.).
  4. Dustin Hoffman Biography (1937-). Film Reference. [dostęp 2019-07-27]. (ang.).
  5. Dustin Hoffman – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2019-07-27]. (rum.).
  6. Jason Ankeny: Dustin Hoffman Biography. AllMovie. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  7. Dustin Hoffman. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  8. Dustin Hoffman Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  9. LÉGENDE DU CINÉMA, DUSTIN HOFFMAN DEVIENT COMMANDEUR DE L'ORDRE DES ARTS ET DES LETTRES EN 2009.. puretrend.com. [dostęp 2014-11-26]. (fr.).
  10. ang. Mr. Magorium’s Wonder Emporium
  11. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Dustin Hoffman Awards. FamousFix. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy