Norman Lamont

Norman Lamont

Norman Lamont (2019)
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1942 Szetlandy
Kanclerz skarbu
Okres	od 28 listopada 1990 do 27 maja 1993
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	John Major
Następca	Kenneth Clarke

Norman Stewart Hughson Lamont, baron Lamont of Lerwick (ur. 8 maja 1942 na Szetlandach) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher i Johna Majora.

Wykształcenie odebrał w Loretto School w Edynburgu oraz w Fitzwilliam College na Uniwersytecie w Cambridge. W 1964 r. został przewodniczącym Cambridge Union Society. Po studiach pracował w branży finansowej (głównie w N M Rothschild & Sons). W czerwcu 1970 r. wystartował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Kingston upon Hull East, ale przegrał wybory z Johnem Prescottem. Do Izby Gmin dostał się w maju 1972 r. wygrywając wybory uzupełniające w okręgu Kingston-upon-Thames.

Po dojściu konserwatystów do władzy w 1979 r. został podsekretarzem stanu w ministerstwie energii. Był nim do 1981 r. Później był ministrem stanu w ministerstwie przemysłu (1981–1983), ministrem stanu w departamencie handlu i przemysłu (1983–1985), ministrem stanu ds. zaopatrzenia armii (1985–1986), finansowym sekretarzem skarbu (1986–1989). W 1989 r. został naczelnym sekretarzem skarbu. W wyborach na lidera konserwatystów w 1990 r. poparł Johna Majora. Kiedy Major został premierem powierzył Lamontowi stanowisko kanclerza skarbu. Lamont opowiadał się za przystąpieniem Wielkiej Brytanii do strefy ERM. Wydarzenia Czarnej Środy z 1992 r. spowodowały, że Lamont stał się najbardziej krytykowanym ministrem w gabinecie Majora. W maju 1993 r. Lamont zrezygnował ze stanowiska kanclerza skarbu i odrzucił propozycję objęcia teki ministra środowiska.

Będąc poza rządem Lamont stał się wielkim krytykiem poczynań administracji Majora. Eurosceptyk, wydał w 1995 r. książkę Sovereign Britain, w której postulował wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Obecnie jest przewodniczącym eurosceptycznej Bruges Group. W 1997 r. zlikwidowano jego okręg wyborczy, więc Lamont wystartował w okręgu Harrogate and Knaresborough, ale przegrał tam dość znacznie z kandydatem Liberalnych Demokratów. Ustępujący premier John Major nie umieścił go na liście proponowanych parów dożywotnich. Dopiero w 1998 r. były kanclerz skarbu otrzymał tytuł barona Lamont of Lerwick i zasiadł w Izbie Lordów.

Obecnie jest dyrektorem Scottish Annuity & Life Holding oraz od 1996 r. przewodniczącym Le Cercle.

Publikacje

• autobiografia In Office, wyd. Little Brown, 1999, ISBN 0-7515-3058-1