University College London

University College London
	; Herb University College London
Dewiza	Cuncti adsint meritaeque expectent praemia palmae
Data założenia	1826
Typ	uczelnia publiczna
Państwo	Wielka Brytania
Adres	Bloomsbury; Londyn
Liczba pracowników	9783
Liczba studentów	23 250
Rektor	Michael Arthur
Członkostwo	Uniwersytet Londyński,; Russell Group,; LERU, EUA, ACU,; Golden Triangle
	Położenie na mapie gminy Camden University College London
	Położenie na mapie Wielkiej Brytanii University College London
	Położenie na mapie Anglii University College London
	Położenie na mapie Wielkiego Londynu University College London
	51°31′29,24″N 0°08′00,88″W/51,524789 -0,133578
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

University College London (Kolegium Uniwersyteckie w Londynie), skrótowiec UCL – część Uniwersytetu Londyńskiego, starsza spośród dwóch pierwotnie odrębnych uczelni obecnie wchodzących w jego skład. Według QS World University Rankings w 2018 był siódmym najlepszym uniwersytetem świata i trzecim w Europie (po Uniwersytecie w Cambridge i Uniwersytecie Oksfordzkim)^[1].

W Wielkiej Brytanii UCL był pierwszym uniwersytetem o charakterze świeckim, w którym o przyjęciu na studenta oraz ocenach nie decydowały wyznanie, rasa oraz pochodzenie społeczne. Dewizą stale przyświecającą studentom i pracownikom jest (łac.) Cuncti adsint meritaeque expectent praemia palmae, co można przetłumaczyć na Niech przybędą ci, którym wraz z zasługą należy się największa nagroda. Obecnie na UCL studiuje ponad 23 250 studentów i pracuje 9783 pracowników. UCL należy do elitarnej grupy uniwersytetów Russell Group oraz jest częścią Golden Triangle. UCL zatrudnia ponad 4000 pracowników naukowych i 650 profesorów, więcej niż jakikolwiek inny uniwersytet w Wielkiej Brytanii^[2].

UCL składa się z 10 wydziałów, które składają się z ponad 100 instytutów i centrów badawczych. Łączny przychód UCL w 2010/2011 to 802 miliony funtów, z czego 283 miliony pochodzą z grantów i kontraktów^[3]. W latach 1999–2009 UCL był 13. najczęściej cytowanym uniwersytetem na świecie i najczęściej cytowanym w Europie^[4].

W 2011 UCL zajmował 20. miejsce na świecie (3. w Europie) według Akademickiego Rankingu Uniwersytetów Świata^[5]. QS World University Rankings w 2012 sklasyfikował UCL na 4. miejscu na świecie i 2. w Europie^[6].

Lokalizacja

Uczelnia mieści się w londyńskiej dzielnicy Bloomsbury. Główna część campusu zbudowana jest wokół czworokątnego placu zwanego quadem i położona jest przy Gower Street. Przy Gower Street znajdują się również główne biblioteki oraz wydziały biologii, fizyki, filologii, historii, Teatr Bloomsbury oraz Muzeum Petrie Egipskiej Archeologii. W pobliżu, przy Gordon Street, Gordon Square oraz Taviton Street znajdują się wydziały archeologii, chemii oraz Bartlett Faculty of the Built Environment, a także School of Slavonic and East European Studies (SSEES). Przy Endsleigh Gardens zlokalizowany jest Bentham House, mieszczący wydział prawa. Kampus UCL sąsiaduje z należącymi do drugiej części Uniwersytetu Londyńskiego The School of Oriental and African Studies, Birkbeck oraz Instytut Education i School of Advanced Study.

Historia

Uczelnię, pod nazwą London University (czyli Uniwersytet Londyński), założono w 1826 z inicjatywy i przy znacznym udziale filozofa i ekonomisty Jeremy’ego Benthama. Ówczesna instytucja była jedyną świecką alternatywą w stosunku do wyznaniowych uniwersytetów w Oksfordzie i Cambridge. W 1836 placówkę zreformowano. Uzyskała ona prawo nadawania tytułu licencjata i zmieniła nazwę na University College London. Po uzgodnieniach utworzono, w połączeniu z Kolegium Królewskim w Londynie, uczelnię nadrzędną o nazwie University of London. W 1907 weszła w życie ustawa odbierająca prawo samodzielnej działalności małym uczelniom i Kolegium Uniwersyteckie w Londynie formalnie przestało istnieć. Po reformie w 1977 ponownie zaistniała możliwość wyodrębnienia się i UCL z tego prawa skorzystało nadal, pozostając w strukturach Uniwersytetu Londyńskiego.

Absolwenci

Politycy oraz głowy państw

Nikos Anastasiadis – prezydent Cypru od 2013
Itō Hirobumi (1841–1909) – pierwszy w historii premier Japonii, później jeszcze wielokrotnie w latach 1885–1901
Jun’ichirō Koizumi (1942) – premier Japonii, 2001–2006
Jomo Kenyatta (1891–1963) – pierwszy prezydent Kenii, 1964–1978
Jacek Rostowski (1951) – minister finansów RP w pierwszym i drugim rządzie Donalda Tuska, 2007–2013; w latach 1988 do 1995 pracował jako wykładowca w UCL School of Slavonic and East European Studies, University of London
Chaim Herzog – prezydent Izraela w latach 1983–93
Terry Davis – sekretarz generalny Rady Europy w latach 2004–2009
Seewoosagur Ramgoolam – pierwszy premier Mauritiusu
Abubakar Tafawa Balewa (1912–1966) – pierwszy premier Nigerii

Wynalazcy oraz naukowcy

Alexander Graham Bell (1847–1922) – wynalazca telefonu oraz kilkudziesięciu innych wynalazków telekomunikacyjnych
Colin Chapman (1928–1982) – inżynier i konstruktor samochodów wyścigowych
John Ambrose Fleming (1881–1955) – fizyk, elektrotechnik i radiotechnik angielski
William Stanley Jevons (1835–1882) – angielski logik i ekonomista
Joseph Lister (1827–1912) – brytyjski chirurg, inicjator antyseptyki
Roger Penrose (1931) – angielski fizyk i matematyk
John Maynard Smith (1920–2004) – biolog

Pisarze

Muzycy

Laureaci Nagrody Nobla

29 dawnych pracowników lub absolwentów UCL otrzymało Nagrodę Nobla^[9]:

sir William Ramsay (1904) – odkrywca gazów szlachetnych, był również przewodniczącym wydziału chemii na UCL
Rabindranath Tagore (1913) – poeta, prozaik i filozof
William Henry Bragg (1915) – fizyk
Frederick Soddy (1921) – chemik
Archibald Hill (1922) – fizjolog
Owen Willans Richardson (1928) – fizyk
sir Frederick Gowland Hopkins (1929) – biochemik
sir Henry Hallett Dale (1936) – fizjolog i farmakolog
Otto Loewi (1936) – farmakolog
Otto Hahn (1944) – chemik
sir Robert Robinson (1947) – chemik
Vincent du Vigneaud (1955) – chemik
Jaroslav Heyrovský (1959) – chemik
Peter Brian Medawar (1960) – biolog
Francis Harry Compton Crick (1962) – biochemik i genetyk
Andrew Fielding Huxley (1963) – fizjolog i biofizyk
Ulf Svante von Euler (1970) – fizjolog
sir Bernard Katz (1970) – elektrofizjolog
sir James W. Black (1988) – farmaceuta
Bert Sakmann (1991) – cytofizjolog
sir Martin Evans (2007) – biolog
Charles K. Kao (2009) – fizyk
Peter Higgs (2013) – fizyk
John O’Keefe (2014) – neurobiolog

Akademiki należące do UCL

Większość studentów UCL korzysta z przysługujących im uczelnianych akademików:

Arthur Tattersall House (115-131 Gower Street)
Astor College (99 Charlotte St)
Campbell House East and West (Taviton Street)
Ifor Evans & Max Rayne Student Residences (109 Camden Road)
Frances Gardner House and Langton Close (Gray’s Inn Road)
John Tovell House (89 & 93-7 Gower Street)
John Dodgson House (Bidborough Street)
Ramsay Hall Student Residence (Maple Street)
Schafer House Student Residence (Drummond Street)
James Lighthill House (Penton Rise)
Goldsmid House (sprzedany w 2008, z powodu lokalizacji przy jednej z głównych ulic Londynu, Oxford Street).

Istnieje również możliwość skorzystania z akademików należących do Uniwersytetu Londyńskiego, tak zwanych międzyuczelnianych (intercollegiate halls of residence), na przykład Connaught Hall.

Rywalizacja z King’s College London

Założyciel i patron uczelni Jeremy Bentham

Od dawna między obiema uczelniami tworzącymi Uniwersytet Londyński, czyli UCL a King’s College London (KCL), panują napięte stosunki określane jako „Rags”. Studenci KCL, z racji wyznaniowego charakteru swojej uczelni, studentów UCL nazywają „bezbożnymi łotrami z Gower Street”. W rewanżu studenci UCL nazywają KCL „politechniką z ulicy Strand”, tym samym wyśmiewając jej poziom nauczania. Konflikt zaognił się po zaginięciu w latach 90. XX wieku maskotki zwanej „Reggie” należącej do KCL. Winę za zaginięcie przypisano studentom UCL. Maskotkę odnaleziono porzuconą na polu, odnowiono dużym nakładem środków i – po wypełnieniu betonem, aby utrudnić kradzież – umieszczono jako eksponat w gablocie szklanej na uczelni. Natomiast studentom KCL przypisuje się kradzież głowy Jeremiego Benthama i sprofanowanie jej użyciem do gry w piłkę nożną. Obecnie ciało założyciela uczelni, po zabalsamowaniu, znajduje się w krypcie głównego budynku UCL.

Przypisy

↑ QS World University Rankings® 2018 [online], Top Universities, 17 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-17] .
↑ UCL Key Facts and Figures [1]
↑ Annual Report and Financial Statements for the year ended 31 July[2]
↑ The Most-Cited Institutions Overall, 1999–2009[3]
↑ Academic Ranking of World Universities – 2011 [4]
↑ QS World University Rankings 2011-12[5]
↑ Coldplay recall UCL [online], ucl.ac.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).
↑ Taco Hemingway po raz kolejny zaskoczył. W sieci pojawiła się właśnie jego kolejna płyta [online], newsweek.pl [dostęp 2017-11-27] .
↑ Our history. Nobel prize winners. ucl.ac.uk > About UCL > Our history > Nobel prize winners [on-line]. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Witryna internetowa Kolegium Uniwersyteckiego w Londynie (ang.)

[1] QS World University Rankings® 2018 [online], Top Universities, 17 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-17] .

[2] UCL Key Facts and Figures [1]

[3] Annual Report and Financial Statements for the year ended 31 July[2]

[4] The Most-Cited Institutions Overall, 1999–2009[3]

[5] Academic Ranking of World Universities – 2011 [4]

[6] QS World University Rankings 2011-12[5]

[7] Coldplay recall UCL [online], ucl.ac.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).

[8] Taco Hemingway po raz kolejny zaskoczył. W sieci pojawiła się właśnie jego kolejna płyta [online], newsweek.pl [dostęp 2017-11-27] .

[9] Our history. Nobel prize winners. ucl.ac.uk > About UCL > Our history > Nobel prize winners [on-line]. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]