Przejdź do zawartości

Ulf von Euler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulf von Euler
Ilustracja
Państwo działania

Szwecja

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1905
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

9 marca 1983
Sztokholm

profesor
Specjalność: fizjologia
Alma Mater

Instytut Karolinska

Praca naukowa
Uczelnia

Instytut Karolinska

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Ulf Svante von Euler (ur. 7 lutego 1905 w Sztokholmie, zm. 9 marca 1983 tamże) – szwedzki fizjolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1970 roku[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem chemika Hansa von Eulera-Chelpina, profesora Uniwersytetu w Sztokholmie i laureata chemicznej Nagrody Nobla w 1929[2]. Studiował medycynę w Karolińskim Instytucie Medyczno-Chirurgicznym w Sztokholmie, w 1939 został profesorem tego instytutu. Instytut Karoliński wyłonił komitet noblowski w dziedzinie medycyny, w skład którego Euler wchodził w latach 1953–1960 oraz był sekretarzem w latach 1961–1965. W latach 1965–1975 Euler był prezesem Fundacji im. Nobla. Wchodził w skład wielu towarzystw i organizacji naukowych, m.in. Królewskiej Akademii Nauk w Sztokholmie, Królewskiej Akademii Nauk w Kopenhadze, Niemieckiej Akademii Przyrodników w Halle (Niemcy), Royal Society w Londynie. Był laureatem Nagrody Stouffera, został odznaczony szwedzkim Orderem Gwiazdy Polarnej. W 1979 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Łodzi[3].

W 1946 roku rozpoznał noradrenalinę jako przekaźnik impulsów nerwowych (tzw. neurotransmiter). Stwierdził, że gromadzi się ona w zakończeniach nerwów. Za prace nad mediatorami uwalnianymi na zakończeniach nerwowych, mechanizmami ich gromadzenia, uwalniania i unieczynniania został laureatem medycznej Nagrody Nobla w 1970, wspólnie z Amerykaninem Juliusem Axelrodem i Brytyjczykiem Bernardem Katzem[1]. Badania Eulera, Axelroda i Katza przyczyniły się do zrozumienia podstawowych problemów związanych z przekazywaniem informacji w układzie nerwowym oraz umożliwiły opracowanie nowych metod leczniczych w neurologii i psychiatrii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1970 [online] [dostęp 2009-10-27].
  2. The Nobel Prize in Chemistry 1929 [online] [dostęp 2009-10-27].
  3. Bengt Pernow, Ulf S. von Euler, „Annales Academiae Medicae Lodzensis”, tom XXV/XXVI, 1984/1985, s. 92–94.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagrody Nobla, Leksykon PWN, Beata Tarnowska (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13393-7.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy