czapka
czapka (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rodzaj nakrycia głowy wykonanego przeważnie z miękkiego materiału, czasem ze sztywnymi wstawkami takimi jak denko lub daszek; zob. też czapka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czapka czapki dopełniacz czapki czapek celownik czapce czapkom biernik czapkę czapki narzędnik czapką czapkami miejscownik czapce czapkach wołacz czapko czapki
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zdejmować / zdjąć / zakładać / założyć czapkę • barania / futrzana / wełniana czapka • czapka wojskowa / harcerska / marynarska / … • czapka z nausznikami / z daszkiem / z otokiem • czapka bejsebolowa • czapka kucharska • czapka frygijska • czapka garnizonowa • czapka polowa • czapka studencka • czapka Monomacha
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nakrycie głowy
- hiponimy:
- (1.1) baranica, beret, bermyca, biret, budionowka, budyniówka, bustina, camauro, chaperon, czako, bejsbolówka, dekiel, desperatka, dokerka, dżokejka, fez, furażerka, giwer, glengarry, infuła, jarmułka, kalotka, kapuza, kaszkiet, kepi, kokosznik, kołpak, krymka, leninówka, lisiurka, magierka, maciejówka, mazepinka, mycka, pakol, pilos, pilotka, papacha, piuska, rogatywka, toczek, szlafmyca, sztrajmł, uszanka
- holonimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czapnictwo n, czapnik m, czapica ż, czapkarstwo n, czapkarz m, czapkowany m, czapkowanie n
- czas. czapkować ndk.
- przym. czapkowy, czapniczy, czapkarski
- związki frazeologiczne:
- czapka frygijska • czapka niewidka • czapki z głów! • cześć i czapka • lisia czapka • przysłowia: czapką, papką i solą ludzie ludzi niewolą • na świętego Tymoteusza trzeba ci czapki, nie kapelusza • na złodzieju czapka gore
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) shapkë
- angielski: (1.1) cap
- arabski: (1.1) قبعة ż, egip. arab. برنيطة
- białoruski: (1.1) шапка ż
- bułgarski: (1.1) шапка ż
- chorwacki: (1.1) kapa ż
- czeski: (1.1) čepice ż
- duński: (1.1) hue w
- esperanto: (1.1) ĉapo
- fiński: (1.1) hattu
- francuski: (1.1) bonnet m, casquette ż
- hebrajski: (1.1) כובע m (kowa)
- hiszpański: (1.1) gorro m, (z daszkiem) gorra ż
- islandzki: (1.1) húfa ż
- jidysz: (1.1) היטל n (hitl), futrzana קוטשמע ż (kuczme)
- kaszubski: (1.1) czôpka ż, mùca ż
- kataloński: (1.1) gorra ż
- koreański: (1.1) 모자
- litewski: (1.1) kepurė ż
- łotewski: (1.1) cepure ż
- niemiecki: (1.1) Mütze ż
- norweski (bokmål): (1.1) lue m/ż, hue m/ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
, 
- rosyjski: (1.1) шапка ż
- słowacki: (1.1) čiapka, čapica
- szwedzki: (1.1) mössa w
- turecki: (1.1) şapka
- ukraiński: (1.1) шапка ż
- węgierski: (1.1) sapka
- wilamowski: (1.1) copka ż, hut m, hu̇tt m, hüt m, myc ż
- włoski: (1.1) berretto m
- źródła:
