چم
چم:
نالا: ع. جلد، پوست، هه. وغيره___ کال، چمڙه، چام ۽ ليدر.
طب
[سنواريو]اثر: معتدل، نقصان: ______، ميل: ______، عيوض: ______-، وزن: قدر موافق. سڃاڻپ: ڪنهن جانور جي کل، جنهن تان وار لاهي صفا ڪئي وئي هجي. خاصيت: پراڻي چم کي ساڙي ان جي رک زيتون جي تيل ۾ ملائي مرهم ڪري رکي ته ناسور جي ڦٽن، رواجي ڦٽن، اڻ ڇٽندڙ پراڻن ڦٽن کي ڇٽائڻ لاءِ مفيد آهي. ٻڪريءَ کي ڪهي، ان جي کل لاهي گرم گرم، بدن تي چاڙهبي ته سرسام، پراڻن تپن، نانگ جي ڏنگيل، جذام، ڪمر ۽ سڄي بدن جي سور لاءِ مفيد آهي..[1]
حوالا
[سنواريو]- ↑ ڪتاب فرھنگ جعفري :؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ايڊيشن: 2007؛ پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو