Amfibol
 | Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Mayıs 2020) |
Amfibol, çift zincirli SiO'dan oluşan prizma veya iğne benzeri kristallerden oluşan önemli bir inosilikat mineral grubudur.[1]
4 tetrahedra, köşeleri bağlantılı ve genellikle yapılarında demir ve/veya magnezyum iyonları içerir. Amfiboller beyaz, sarı, mavi, yeşil, siyah, renksiz veya kahverengi olabilir. Uluslararası Mineraloji Birliği (IMA) şu anda amfibolleri iki grup ve birkaç alt grup olan bir mineral süper grubu olarak sınıflandırmaktadır.[2]
Mineroloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Amfiboller, monoklinik ve ortorombik olmak üzere iki kristal sistemde kristalleşir. Kimyasal bileşim ve genel karakteristiklerinde piroksenlere benzerler. Piroksenlerden başlıca farkları; (i) amfibollerin esansiyel hidroksil (OH) veya halojen (F, Cl) içermesi ve (ii) temel yapının bir çift tetrahedra zinciri olmasıdır (piroksenin tek zincirli yapısının aksine). Eldeki örneklerde en belirgin olanı, amfibollerin eğik bölünme düzlemleri (yaklaşık 120 derecede) oluştururken, piroksenlerin yaklaşık 90 derecelik bölünme açılarına sahip olmasıdır. Amfiboller ayrıca karşılık gelen piroksenlerden daha az yoğundur. Optik özelliklerde, birçok amfibol, daha güçlü pleokroizmaleri ve simetri düzlemindeki daha küçük yok olma açısı (Z açısı c) ile ayırt edilir. Amfiboller, amfibolitlerin birincil bileşenidir.
Kayaçlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Amfiboller, ya magmatik ya da metamorfik kökenli minerallerdir; eski durumda, granit, diorit, andezit ve diğerleri gibi magmatik kayaçların bileşenleri (hornblende) olarak meydana gelir. Kalsiyum bazen doğal olarak oluşan amfibollerin bir bileşenidir. Metamorfik kökenli olanlar, temas metamorfizması (tremolit) ile kireç taşlarında geliştirilenler ve diğer ferromanyetik minerallerin (hornblende) değiştirilmesiyle oluşturulanlar gibi örnekleri içerir. Piroksen sonrası amfibolün psödomorfları uralit olarak bilinir.
Tarihi ve etimolojisi
[değiştir | kaynağı değiştir]Amfibol adı (Antik Yunan ἀμφίβολος - kelimenin tam anlamıyla 'çift giriş' anlamına gelen, belirsizliği ima eden amfiboloslar) ismi René Just Haüy tarafından tremolit, aktinolit ve hornblende olarak isimlendirilmiştir. Grup, Haüy ile mineralleri bakımından üstlenilen protean çeşitliliğe, kompozisyona ve görünüşe göre anlam kazandı. Bu terim o zamandan beri tüm gruba uygulandı. Çok sayıda alt tür ve çeşit ayırt edildi, bunların en önemlileri aşağıda iki seri halinde verilmiştir. Her birinin formülünün, genel çift zincirli silikat formülü RSi4O11 üzerine kurulduğu görülmüştür.[3]
Amfibol minerallerinden dördü, asbest olarak adlandırılan mineraller arasındadır. Bunlar: antofilit, riebeckit, cummingtonit / grunerit serileri ve aktinolit / tremolit serileridir. Cummingtonit / grunerit serisi genellikle amosit veya kahverengi asbest olarak adlandırılır; riebeckit krosidolit veya mavi asbest olarak bilinir. Bunlara genellikle amfibol asbest denir.[4] Bu minerallerin madenciliği, üretimi ve uzun süreli kullanımı ciddi hastalıklara neden olabilir.
Mineral türleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Kimyasal formül
[değiştir | kaynağı değiştir]Ortorombik seriler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Antofilit, (Fe, Mg) 7 Si 8 O 22 (OH) 2
- Holmkuistit Li 2 Mg 3 Al 2 Si 8 O 22 (OH) 2
- Ferrogedrite, Fe + 2 5 Al 4 Si 6 O 22 (OH) 2
Monokolik serisi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Tremolit, Ca 2 Mg 5 Si 8 O 22 (OH) 2
- Aktinolit, Ca 2 (Mg, Fe) 5 Si 8 O 22 (OH) 2
- Kumingtonit Fe 2 Mg 5 Si 8 O 22 (OH) 2
- Grunerit, Fe 7 Si 8 O 22 (OH) 2
- Hornblend, (K, Na) , 0-1 (Ca, Na, Fe, Mg) 2 (Mg, Fe, Al) 5 (Al, Si) 8 O 22 (OH) 2
- Glokofan, Na 2 (Mg, Fe) 3, Al 2 Si 8 O 22 (OH) 2
- Riebekit (veya Krokidolit ), Na 2 Fe + 2 3 Fe 3+ 2 Si 8 O 22 (OH) 2
- Arfvedsonit, Na 3 Fe + 2 4 Fe 3+ Si 8 O 22 (OH) 2
- Richterite, Na 2 Ca (Mg, Fe) 5 Si 8 O 22 (OH) 2
- Pargasit, NaCa 2 Mg 3 Fe + 2 Si 6, Al 3 O 22 (OH) 2
- Winchite, (Caña) Mg 4 (Al, Fe + 3 ) Si 8 O 22 (OH) 2
- Edenit, NaCa 2 Mg 5 (Si 7 Al) O 22 (OH) 2
- Kaersutit, NaCa 2 (Mg 3 Ti 4+ Al) (Si 6 Al 2 ) O 22 (OH) 2
Açıklamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kimyasal bileşimdeki geniş varyasyonlar nedeniyle, farklı elemental özellikler ve genel görünümler önemli ölçüde farklılıklar gösterir. Anthophyllite, Norveç'teki Kongsberg ve diğer bazı bölgelerde mika şistte kahverengimsi, lifli veya tabakalı kitleler halinde oluşur. Bir alüminite ile ilişkili tür, gedrit ve kupfferit olarak az demir içeren koyu yeşil bir Rus çeşidi olarak bilinir.[3]
Hornblende, birçok magmatik kayaç için önemli bir bileşendir. Ayrıca bazaltın metamorfizmasının oluşturduğu amfibolitlerin önemli bir bileşenidir. Aktinolit, parlak yeşil veya grimsi yeşil bir rengin asiküler kristallerinin yayıcı gruplarını oluşturan monoklinik serinin önemli ve yaygın bir üyesidir. Yeşilliklerin bir bileşeni olarak sıklıkla görülür. Adı (Yunanca ἀκτίς, ἀκτῖνος / aktís, aktînos, bir 'ray' ve λίθος / líthos, bir 'taş') eski Almanca kelime Strahlstein'ın (yayılan taş) bir çevirisidir.[3]
Glokofan, krokidolit, riebeckit ve arfvedsonit, biraz özel bir alkali-amfibol grubunu oluşturur. İlk ikisi mavi lifli minerallerdir, her ikisi de dinamo-metamorfik süreçlerden kaynaklanan blueskistlerde gloktan ve demir taşı oluşumlarında krosidolit (mavi asbest) bulunur.Son ikisi, nefelin-siyenit ve fonolit gibi sodyum açısından zengin magmatik kayaçların orijinal bileşenleri olarak ortaya çıkan koyu yeşil minerallerdir.[3]
Pargasit, genellikle ultramafik kayaçlarda bulunan esansiyel sodyum içeren nadir magnezyum bakımından zengin bir amfiboldür. Örneğin, kimberlit tarafından taşınan nadir manto ksenolitlerinde görülür. Petrografik ince kesitte kırmızı-kahverengi bir pleokroizm ile sert, yoğun, siyah ve genellikle otomorfiktir.
Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Amfibol Madenleri -
-
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Atıflar
- ^ "Amphibole". Dictionary of Geology. Retrieved 2013-01-21.
- ^ Mindat, Amphibole Supergroup
- ^ a b c d "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2020.
- ^ US Geological Survey, Asbestos, accessed 20 July 2015.
- Basılı eserler
- C. Michael Hogan. 2010.Ulusal Bilim ve Çevre Konseyi.
- Cornelius S. Hurlbut ve Cornelis Klein. 1985.Mineraloji El Kitabı
