Content-Length: 554808 | pFad | http://gl.wikipedia.org/wiki/Campionato_Mundial_de_F%C3%B3rmula_1_de_1958

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1958 - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1958

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1958
Imaxe
TipoFórmula 1 Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
OrganizadorFederación Internacional do Automóbil Editar o valor en Wikidata
Número de participantes87 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo19 de xaneiro de 1958 – 19 de outubro de 1958 Editar o valor en Wikidata
Número de edición9  (1958) Editar o valor en Wikidata
Competición

Campionato do Mundo de Construtores Vanwall
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 Mike Hawthorn
Editar o valor en Wikidata
Datos estatísticos
Carreires11 Editar o valor en Wikidata

1957 Editar o valor en Wikidata
1959Editar o valor en Wikidata

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1958 é o noveno campionato anual de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 11 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 19 de xaneiro, e finalizou o 19 de outubro. Tamén foi o primeiro ano en que se disputou o Campionato de Construtores, coñecido como a Copa Internacional de F1 para Construtores de 1958, gañada por Vanwall, que foi impugnado ao mesmo tempo que o Campionato Mundial de Condutores, gañado por Mike Hawthorn logo dunha disputada batalla co seu compatriota Stirling Moss.

A tempada foi unha das tempadas máis importantes e tráxicas da historia da Fórmula 1.

O inglés Mike Hawthorn gañou o Campionato do Mundo de 1958 de condutores ao volante dun Ferrari Dino 246

Aínda que a fórmula do motor segue sendo a mesma, as lonxitudes das carreiras reducíronse a 300 quilómetros ou dúas horas, e o uso de gasolina comercial converteuse en obrigatorio, en lugar dos combustibles a base de alcol. Foi outorgada por primeira vez a Copa Internacional de F1 para Construtores, Mike Hawthorn gañou o campionato de pilotos con Ferrari a Stirling Moss, a pesar de que este último gañou catro dos dez grandes premios nos que participou e a Hawthorn só un.

O Cooper-Climax de motor traseiro, do equipo privado Rob Walker, conmocionou á fórmula 1 gañando as dúas primeiras carreiras da tempada: Moss, que conducía para Walker en Arxentina xa que Vanwall non participou, e Maurice Trintignant en Mónaco.

O compañeiro de equipo de Moss en Vanwall, Tony Brooks gañou tres carreiras, o seu éxito na carreira italiana, superando a Hawthorn despois de que Moss se retirara, aseguraron que o título se decidira na carreira final en Marrocos. Moss necesitaba gañar, cunha volta rápida e que Hawthorn fose terciro ou inferior para gañar o título. Con Moss líder, Brooks e o seu compañeiro de equipo Stuart Lewis-Evans intentaron axudalo, con todo, os seus motores fallaron, resultando Lewis-Evans con graves queimaduras das que non se recuperou. Hawthorn terminou en segundo lugar gañando o seu primeiro título, a súa maior consistencia e fiabilidade, xunto cos puntos cruciais das voltas rápidas, déronlle o título por un só punto. Vanwall gañou o primeiro Campionato de Construtores.

Hawthorn retirouse logo de gañar o Campionato, pero morreu nun accidente de tráfico a principios de 1959. A súa morte tráxica agravou unha triste tempada da Fórmula 1, logo da morte de Luigi Musso no Gran Premio de Francia, Peter Collins un mes despois no GP de Alemaña, e Lewis- Evans no hospital tras o seu incendio en Marrocos.

María Teresa de Filippis converteuse na primeira muller en conducir nun campionato mundial. O cinco veces campión do mundo Juan Manuel Fangio, o condutor dominante da década de 1950 e un dos máis grandes de todos os tempos, competiu nas dúas primeiras carreiras como piloto privado, e retirouse logo do Gran Premio de Francia .

Calendario de Grandes Premios

[editar | editar a fonte]
Rld Carreira Circuíto Data Pole position Volta rápida Piloto gañador Construtor Pneu Resultados
1 Gran Premio da Arxentina Buenos Aires 19 de xaneiro Juan Manuel Fangio Juan Manuel Fangio Stirling Moss Cooper-Climax C Resultados
2 Gran Premio de Mónaco Mónaco 18 de maio Tony Brooks Mike Hawthorn Francia Maurice Trintignant Cooper-Climax D Resultados
3 Países Baixos Gran Premio dos Países Baixos Zandvoort 26 de maio Stuart Lewis-Evans Stirling Moss Stirling Moss Vanwall D Resultados
4 500 Millas de Indianápolis Indianapolis 30 de maio Dick Rathmann Tony Bettenhausen Jimmy Bryan Epperly-Offenhauser F Resultados
5 Bélxica Gran Premio de Bélxica Spa-Francorchamps 15 de xuño Mike Hawthorn Mike Hawthorn Tony Brooks Vanwall D Resultados
6 Francia Gran Premio de Francia Reims 6 de xullo Mike Hawthorn Mike Hawthorn Mike Hawthorn Italia Ferrari E Resultados
7 Gran Premio do Reino Unido Silverstone 19 de xullo Stirling Moss Mike Hawthorn Peter Collins Italia Ferrari E Resultados
8 Alemaña Gran Premio de Alemaña Nürburgring 3 de agosto Mike Hawthorn Stirling Moss Tony Brooks Vanwall D Resultados
9 Portugal Gran Premio de Portugal Boavista 24 de agosto Stirling Moss Mike Hawthorn Stirling Moss Vanwall D Resultados
10 Italia Gran Premio de Italia Monza 7 de setembro Stirling Moss Phil Hill Tony Brooks Vanwall D Resultados
11 Gran Premio de Marrocos Ain-Diab 19 de outubro Mike Hawthorn Stirling Moss Stirling Moss Vanwall D Resultados

Nota: As 500 Millas de Indianápolis, execútanse con outras normas e non contan para a Copa Internacional de Construtores de F1

Equipos e pilotos

[editar | editar a fonte]

Os seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Pilotos de 1958.

Equipo Construtor Chasis Motor Pneu. Piloto Roldas
Scuderia Sud Americana Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Juan Manuel Fangio 1
Carlos Menditeguy 1
Australia Ken Kavanagh Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Francia Jean Behra 1
Italia Luigi Taramazzo 2
Australia Ken Kavanagh 2, 5
Jo Bonnier Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Harry Schell 1
Jo Bonnier 2–3, 5, 7, 9
Phil Hill 6
Italia Giulio Cabianca 10
Alemaña Hans Herrmann 10–11
España Francesco Godia Sales Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P España Paco Godia 1–2, 5–6
H.H. Gould Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 D Horace Gould 1–3
Masten Gregory 3
R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T43
T45
Climax FPF 2.0 L4 C
D
Stirling Moss 1
Francia Maurice Trintignant 2–3, 7–11
Ron Flockhart 2
T43 Climax FPF 1.5 L4 D Francia François Picard 11
Italia Scuderia Ferrari Ferrari 246 Ferrari 143 2.4 V6 E Italia Luigi Musso 1–3, 5–6
Peter Collins 1–3, 5–8
Mike Hawthorn 1–3, 5–11
Alemaña Wolfgang von Trips 2, 6–10
Bélxica Olivier Gendebien 5, 10–11
Phil Hill 10–11
156 Ferrari D156 1.5 V6 E Phil Hill 8
Owen Racing Organisation BRM P25 BRM P25 2.5 L4 D Francia Jean Behra 2–3, 5–11
Harry Schell 2–3, 5–11
Francia Maurice Trintignant 6
Jo Bonnier 10–11
Ron Flockhart 11
Bernie C. Ecclestone Connaught-Alta B Alta GP 2.5 L4 A Bernie Ecclestone 2
Bruce Kessler 2
Paul Emery 2
Jack Fairman 7
Ivor Bueb 7
Cooper Car Company Cooper-Climax T45
T44
Climax FPF 2.0 L4 D Australia Jack Brabham 2–3, 5–7, 9–10
Roy Salvadori 2–3, 5–11
Ian Burgess 7
Jack Fairman 11
T45 Climax FPF 1.5 L4 D Bruce McLaren 8, 11
Australia Jack Brabham 8, 11
Team Lotus Lotus-Climax 12
16
Climax FPF 2.0 L4
Climax FPF 2.2 L4
D Cliff Allison 2–3, 5–8, 10–11
Graham Hill 2–3, 5–7, 9–11
Alan Stacey 7
16 Climax FPF 1.5 L4 D Graham Hill 8
Vandervell Products Vanwall VW 5 Vanwall 254 2.5 L4 D Stirling Moss 2–3, 5–11
Tony Brooks 2–3, 5–11
Stuart Lewis-Evans 2–3, 5–7, 9–11
Italia Maria Teresa de Filippis Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Italia Maria Teresa de Filippis 2, 5, 10
Italia Giorgio Scarlatti Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Italia Giorgio Scarlatti 2–3
Jo Bonnier 6
Italia Scuderia Centro Sud Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Italia Gerino Gerini 2, 6–7, 10–11
Francia Maurice Trintignant 5
Masten Gregory 5
Alemaña Wolfgang Seidel 5, 11
Carroll Shelby 6–7, 10
Troy Ruttman 6, 8
Jo Bonnier 8
Alemaña Hans Herrmann 8
Cliff Allison 9
Italia Maria Teresa de Filippis 9
Cooper-Climax T43 Climax FPF 1.5 L4 D Alemaña Wolfgang Seidel 8
Italia OSCA Automobili OSCA F2 OSCA 372 1.5 L4 P Italia Giulio Cabianca 2
Italia Luigi Piotti 2
André Testut Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P André Testut 2
Louis Chiron 2
Países Baixos Ecurie Maarsbergen Porsche RSK Porsche 547/3 1.5 F4 D Países Baixos Carel Godin de Beaufort 3
RS550 Porsche 547/3 1.5 F4 D Países Baixos Carel Godin de Beaufort 8
Juan Manuel Fangio Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Juan Manuel Fangio 6
Dick Gibson Cooper-Climax T43 Climax FPF 1.5 L4 D Dick Gibson 8
Alemaña Dr Ing F. Porsche KG Porsche RSK Porsche 547/3 1.5 F4 ? Alemaña Edgar Barth 8
High Efficiency Motors Cooper-Climax T43 Climax FPF 1.5 L4 D Ian Burgess 8
Bélxica Ecurie Eperon d'Or Cooper-Climax T43 Climax FPF 1.5 L4 D Bélxica Christian Goethals 8
Ecurie Demi Litre Lotus-Climax 12 Climax FPF 1.5 L4 D Ivor Bueb 8
J.B. Naylor Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Brian Naylor 8
Tony Marsh Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Tony Marsh 8
Temple Buell Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 P Carroll Shelby 9–10
Masten Gregory 10–11
André Guelfi Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D André Guelfi 11
British Racing Partnership Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Tom Bridger 11
Robert La Caze Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Robert La Caze 11
  • O fondo rosa sinala os equipos de F2 nos Grandes Premios de Alemaña e Marrocos

Clasificación do Mundial de Construtores de 1958

[editar | editar a fonte]

Os puntos concédense sobre a base 8-6-4-3-2 aos cinco primeiros clasificados en cada carreira. Con todo, un único fabricante só recibía puntos polos seis mellores resultados das dez carreiras. Puntos anotados por carreira:

Foto Pos. Construtor ARX
MON
NED
Países Baixos
BEL
Bélxica
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
MAR
Pts.
Vanwall 1 Vanwall Ret 1 1 2 4 1 1 1 1 48 (57)
Ferrari 246 2 Italia Ferrari 2 2 5 2 1 1 4 2 2 2 40 (57)
Cooper T45 3 Cooper-Climax 1 1 4 8 6 3 2 7 5 7 31
BRM P25 4 BRM 5 2 5 Ret 5 Ret 4 Ret 4 18
Maserati 250F 5 Italia Maserati 4 Ret 10 7 4 9 Ret Ret 4† 6 6
Lotus 16 6 Lotus-Climax 6 6 4 Ret Ret 10 Ret 6 10 3
Porsche RSK Alemaña Porsche 11 0
Connaught-Alta NSC Ret 0
Italia OSCA NP NSC 0
Foto Pos. Construtor ARX
MON
NED
Países Baixos
BEL
Bélxica
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
MAR
Pts.

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1958

[editar | editar a fonte]
Pos. Piloto ARX
MON
NED
Países Baixos
500
BEL
Bélxica
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
MAR
Pts.
1 Mike Hawthorn 3 Ret 5 2 1 2 Ret 2 2 2 42 (49)
2 Stirling Moss 1 Ret 1 Ret 2 Ret Ret 1 Ret 1 41
3 Tony Brooks Ret Ret Ret† 1 Ret 7 1 Ret 1 Ret 24
4 Roy Salvadori Ret 4 8 11 3 2 9 5 7 15
5 Peter Collins Ret 3 Ret Ret 5 1 Ret 14
6 Harry Schell 6 5 2 5 Ret 5 Ret 6 Ret 5 14
7 Francia Maurice Trintignant 1 9 7 Ret 8 3 8 Ret Ret 12
8 Italia Luigi Musso 2 2 7 Ret Ret 12
9 Stuart Lewis-Evans Ret Ret Ret† 3 Ret 4 3 Ret Ret 11
10 Phil Hill 7 9 3 3 9
11 Francia Jean Behra 5 Ret 3 Ret Ret Ret Ret 4 Ret Ret 9
12 Alemaña Wolfgang von Trips Ret 3 Ret 4 5 Ret 9
13 Jimmy Bryan 1 8
14 Juan Manuel Fangio 4 4 7
15 George Amick 2 6
16 Johnny Boyd 3 4
17 Tony Bettenhausen 4 4
18 Australia Jack Brabham 4 8 Ret 6 6 Ret 7 Ret 11 3
19 Cliff Allison 6 6 4 Ret Ret 10 Ret 7 10 3
20 Joakim Bonnier Ret 10 9 8 Ret Ret Ret Ret 4 3
21 Jim Rathmann 5 2
Masten Gregory Ret Ret 4~ 6 0
Bruce McLaren 5 13 0
Graham Hill Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 6 16 0
Bélxica Olivier Gendebien 6 Ret Ret 0
Jimmy Reece 6 0
Don Freeland 7 0
Carlos Menditeguy 7 0
Italia Maria Teresa de Filippis NSC 10 Ret Ret 0
España Paco Godia 8 NSC Ret Ret 0
Jack Fairman Ret 8 0
Jud Larson 8 0
Carroll Shelby Ret 9 Ret 4~ /
Ret
0
Alemaña Hans Herrmann Ret Ret 9 0
Italia Gerino Gerini NSC 9 Ret Ret 12 0
Italia Giulio Cabianca NSC Ret 0
Horace Gould 9 NSC 0
Eddie Johnson 9 0
Troy Ruttman 10 0
Bill Cheesbourg 10 0
Países Baixos Carel Godin de Beaufort 11 Ret 0
Al Keller 11 0
Italia Giorgio Scarlatti Ret Ret 0
Ian Burgess Ret 7 0
Johnnie Parsons 12 0
Ivor Bueb Ret 11 0
Johnnie Tolan 13 0
Bob Christie Ret 0
Robert La Caze 14 0
Alemaña Wolfgang Seidel Ret Ret Ret 0
Dempsey Wilson Ret 0
Francia André Guelfi 15 0
Ron Flockhart NSC Ret 0
A. J. Foyt Ret 0
Paul Russo Ret 0
Shorty Templeman Ret 0
Rodger Ward Ret 0
Billy Garrett Ret 0
Eddie Sachs Ret 0
Johnny Thomson Ret 0
Chuck Weyant Ret 0
Jack Turner Ret 0
Bob Veith Ret 0
Dick Rathmann Ret 0
Ed Elisian Ret 0
Pat O'Connor Ret 0
Paul Goldsmith Ret 0
Jerry Unser Ret 0
Len Sutton Ret 0
Art Bisch Ret 0
Alan Stacey Ret 0
Bélxica Christian Goethals Ret 0
Dick Gibson Ret 0
Brian Naylor Ret 0
Francia François Picard Ret 0
Tom Bridger Ret 0
Mike Magill DSC 0
Australia Ken Kavanagh NSC 0
Bruce Kessler NSC 0
Paul Emery NSC 0
André Testut NSC 0
Italia Luigi Piotti NSC 0
Bernie Ecclestone NSC 0
Italia Luigi Taramazzo NSC 0
Louis Chiron NSC 0
Pos. Piloto ARX
MON
NED
Países Baixos
500
BEL
Bélxica
FRA
Francia
RU
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
MAR
Pts.
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)
  • Negra. Volta rápida (1 punto)
  • Só os 6 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son puntuación total obtida.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://gl.wikipedia.org/wiki/Campionato_Mundial_de_F%C3%B3rmula_1_de_1958

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy