Feitos dos Apóstolos
O libro dos Feitos dos Apóstolos narra a vida do grupo dos primeiros discípulos de Cristo e a súa expansión por Oriente Medio e o Mediterráneo.
Autor e data
[editar | editar a fonte]O autor do libro é San Lucas, autor tamén do Evanxeo que leva o seu nome. De feito o libro foi concibido como unha segunda parte do evanxeo.
A data de elaboración sería un pouco posterior á do evanxeo, polo que se pode situar sobre o ano 80 ou algo posterior.
Estrutura
[editar | editar a fonte]Feitos segue o mesmo esquema que xa utilizara o autor no evanxeo. Estrutura o libro como un camiño que vai desde Xerusalén a Roma, da capital do pobo escolleito á capital do mundo. Para simbolizar que o evanxeo, que xa fora anunciado aos xudeus, chega agora a toda a humanidade.
Contido
[editar | editar a fonte]
O libro céntrase na actividade de só dous apóstolos Pedro e Paulo. Con referencias case anecdóticas a outros:
- Os capítulos adicados aos "sete diáconos", co martirio de Estevo, que serve ao autor para introducir a personaxe de San Paulo, ou a conversión do ministro de Candaces polo diácono Filipe
- O martirio de Santiago o Maior (o de Compostela).
A primeira parte do libro céntrase na figura de Pedro e nos primeiros pasos da igrexa en Xerusalén: o inicio da predicación, a relación co xudaísmo, péchase coas primeiras persecucións e a conversión de Saulo, que en diante se coñecerá como Paulo.
Na segunda parte o protagonista e Paulo de Tarso, o libro relata a súa actividade como predicador ambulante e fundador de comunidades cristiás. Nárranse as súas catro viaxes, primeiro en Asia Menor, despois Grecia e, por último, ata Roma. O libro remata coa predicación de Paulo nesa cidade.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Feitos dos Apóstolos  |
