Paul Waner
prawozapolowy | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Paul Glee Waner | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Big Poison | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1903 | ||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1965 | ||||||||||||
Odbijał |
lewą | ||||||||||||
Rzucał |
lewą | ||||||||||||
Debiut |
13 kwietnia 1926 | ||||||||||||
Ostatni występ |
26 kwietnia 1945 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Średnia uderzeń |
0,333 | ||||||||||||
Home runy |
113 | ||||||||||||
Uderzenia |
3152 | ||||||||||||
RBI |
1309 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Baseball Hall of Fame | |||||||||||||
Rok wprowadzenia |
1952 | ||||||||||||
Głosów |
83,3% (5. głosowanie) | ||||||||||||
Metoda elekcji |
Paul Glee Waner (ur. 16 kwietnia 1903, zm. 29 sierpnia 1965) – amerykański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 20 sezonów w Major League Baseball.
Waner studiował na East Central State Teachers College w Ada w Oklahomie, gdzie w drużynie uniwersyteckiej grał na pozycji miotacza[1]. W latach 1923–1925 występował w zespole NAPBL San Francisco Seals z Pacific Coast League[2]. W październiku 1925 podpisał kontrakt z Pittsburgh Pirates[3]. W MLB zadebiutował 13 kwietnia 1926 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals jako pinch hitter[4][5].
W sezonie 1927 mając najlepszą w National League średnią uderzeń (0,380), zaliczając najwięcej uderzeń (237), RBI (131) i triple'ów (18), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4][6]. W 1928 i 1932 zwyciężał w MLB klasyfikacji pod względem zaliczonych double'ów (odpowiednio 50 i 62), zaś rok później wystąpił w zorganizowanym po raz pierwszy w historii Meczu Gwiazd[4][7]. W 1934 z najlepszą średnią uderzeń w lidze (0,362) i zaliczając najwięcej uderzeń (217), w głosowaniu do nagrody MVP National League, zajął 2. miejsce za Dizzy Deanem z St. Louis Cardinals[4][8]. W sezonie 1936 zwyciężył w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,373) po raz trzeci w karierze[4]. W styczniu 1941 jako wolny agent przeszedł do Brooklyn Dodgers, zaś rok później do Boston Braves[3]. 19 czerwca 1942 w spotkaniu z Pittsburgh Pirates zaliczył 3000. uderzenie w karierze[9]. Grał jeszcze ponownie w Brooklyn Dodgers oraz w New York Yankees, w którym zakończył karierę w 1945 roku[3].
W lipcu 1952 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[1][10]. Zmarł na rozedmę płuc 29 sierpnia 1965 w wieku 62 lat[1].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
MVP National League | 1927 | [6] |
4× All-Star | 1933, 1934, 1935, 1937 | [4] |
Baseball Hall of Fame | od 1952 | [10] |
# 11 zastrzeżony przez Pirates | 2007 | [11] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Paul Waner Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Paul Waner Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ a b c Paul Waner Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Paul Waner Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Pirates - Cardinals Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ a b 1927 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ 1933 All-Star Game. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ 1924 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Paul Waner: The 3000th Hit Club. baseballhalloffame.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ a b Waner, Paul. baseballhall.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Pirates Retired Numbers. pirates.com. [dostęp 2013-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2013)]. (ang.).