Прыям
Promptuarii Iconum Insigniorum (1553)
Прыям (лац.: Priamus, грэч. Πρίαμος) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] апошні цар траянскі, сын Лаамедонта і Стрыма, шосты цар Троі; правіў 40 гадоў. «Імя Прыама — гэта пэўна эпітэт хета-лувійскага паходжання са значэннем „першы“, „лепшы“. … імя Парыс адлюстроўвае варыянт той жа індаеўрапейскай асновы»[2]. Сын — Эсак.
Роля ў Траянскай вайне
[правіць | правіць зыходнік]Падчас Траянскай вайны Прыям быў ужо настолькі стары, што не прымаў удзел ў бітвах. На поле бітвы ён з’яўляецца толькі адзін раз, каб умовіцца з грэкамі адносна паядынку Парыса з Менелаем.
Пасля смерці Гектара, Прыям таемна, з дапамогай Гермеса, прабіраецца ў намёт Ахілеса і вымольвае ў героя абязвечанае цела свайго сына. Аб смерці Прыяма ў Гамера нічога не гаворыцца.
Пры ўзяцці Троі ахейцамі ён звярнуўся да абароны алтара Зеўса Уцешнага (Геркея), быў забіты Неапталемам. На гэтым алтары стаяла драўляная статуя Зеўса з трэцім вокам на ілбу[3]. Паводле паэмы Лесхея, адцягнены ад ахвярніка і забіты Неапталемам у варот палаца[4]. Па версіі, забіты Неапталемам у мыса Сігея на доле Ахіла[5].
Намаляваны на карціне Палігнота ў Дэльфах.
Зноскі
- ↑ Міфы народаў міру. М., 1991-92. У 2 т. Т.2. З.335, Любкер Ф. Рэальны слоўнік класічных старажытнасцяў. М., 2001. У 3 т. Т.3. З.147-149
- ↑ Гіндын Л. А., Цымбурскі У. Л. Гамер і гісторыя Усходняга Міжземнамор’я. М., 1996. З.119
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады II 24, 3
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады X 27, 2
- ↑ Першы Ватыканскі міфограф III 11, 2
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Прыям
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Генеалогія і некрапалістыка | |
| Нарматыўны кантроль |
 | ||
|---|---|---|
| Грэкі |  | |
| Багі на боку грэкаў | ||
| Саюзнікі грэкаў | ||
| Траянцы | ||
| Багі на боку траянцаў | ||
| Саюзнікі траянцаў | ||
| Дадаткова | ||