از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برته (بُرته یا بَرته) در شاهنامه مبارزی ایرانی از تبار توابه است که در جنگ دوازده رخ هماورد کهرم پهلوان تورانی بود و او را در میدان نبرد کشت.
از برته برای نخستین بار در جنگ دوازده رخ نام برده شده است، که رویاروی کهرم برای جنگ تن به تن قرار می‌گیرد:
ابا بیژن گیو رویین گرد به جنگ از جهان روشنایی ببرد چو او خواست با زنگه شاوران دگر برته با کهرم از یاوران [ ۱]
تا اینکه در جنگ دهم از دوازده جنگ رویارو نوبت به برته با کهرم پهلوان تورانی می‌رسد :
دهم برته با کهرم تیغ زن دو خونی و هر دو سر انجمن یکایک بپیچند از او برته روی یکی تیغ زد بر سر و ترگ آوی که تا سینه کهرم به دو نیم کرد زدشمن دل برته بی بیم گشت [ ۲]
پس از آن هم در جنگ بزرگ کیخسرو با افراسیاب برته در کنار دیگر رزمندگان در لشکری که به گیو پسر گودرز سپرده شده بود در تلاش و تکاپوست:
به یاری به پشت سپهدار گیو برفتند گُردان بیدار و نیو فرستاد بر میمنه ده هزار دلاور سواران خنجرگذار سپه ده هزار از دلیران گرد پس پشت گودرز کشواد برد دمادم بشد برته تیغ زن ابا کوهیار اندر آن انجمن به مردی شود جنگ را یار گیو سپاهی سر افراز و گردان نیو[ ۳] [ ۴]
↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس صفحه ۷۱۵بیت ۲۷
↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس صفحه ۷۲۱بیت۱۱و۱۵و۱۶
↑ شاهنامه فردوسی،بر پایه چاپ مسکو،,انتشارات هرمس، صفحه ۷۴۹ بیت های ۲۰ تا۲۴
↑ شاهنامه . جلد پنجم. جنگ بززرگ کیخسرو، ص ۳۰۳
