از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برته (بُرته یا بَرته) در شاهنامه مبارزی ایرانی از تبار توابه است که در جنگ دوازده رخ هماورد کهرم پهلوان تورانی بود و او را در میدان نبرد کشت.
از برته برای نخستین بار در جنگ دوازده رخ نام برده شده است، که رویاروی کهرم برای جنگ تن به تن قرار می‌گیرد:
| ابا بیژن گیو رویین گرد | | به جنگ از جهان روشنایی ببرد |
| چو او خواست با زنگه شاوران | | دگر برته با کهرم از یاوران [۱] |
تا اینکه در جنگ دهم از دوازده جنگ رویارو نوبت به برته با کهرم پهلوان تورانی می‌رسد :
| دهم برته با کهرم تیغ زن | | دو خونی و هر دو سر انجمن |
| یکایک بپیچند از او برته روی | | یکی تیغ زد بر سر و ترگ آوی |
| که تا سینه کهرم به دو نیم کرد | | زدشمن دل برته بی بیم گشت [۲] |
پس از آن هم در جنگ بزرگ کیخسرو با افراسیاب برته در کنار دیگر رزمندگان در لشکری که به گیو پسر گودرز سپرده شده بود در تلاش و تکاپوست:
| به یاری به پشت سپهدار گیو | | برفتند گُردان بیدار و نیو |
| فرستاد بر میمنه ده هزار | | دلاور سواران خنجرگذار |
| سپه ده هزار از دلیران گرد | | پس پشت گودرز کشواد برد |
| دمادم بشد برته تیغ زن | | ابا کوهیار اندر آن انجمن |
| به مردی شود جنگ را یار گیو | | سپاهی سر افراز و گردان نیو[۳][۴] |
- ↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس صفحه ۷۱۵بیت ۲۷
- ↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس صفحه ۷۲۱بیت۱۱و۱۵و۱۶
- ↑ شاهنامه فردوسی،بر پایه چاپ مسکو،,انتشارات هرمس، صفحه ۷۴۹ بیت های ۲۰ تا۲۴
- ↑ شاهنامه. جلد پنجم. جنگ بززرگ کیخسرو، ص ۳۰۳
