Przejdź do zawartości

John Macleod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Macleod
ilustracja
Państwo działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

6 września 1876
Clunie k. Dunkeld

Data i miejsce śmierci

16 marca 1935
Aberdeen

Pełne imię i nazwisko

John James Richard Macleod

Specjalność: fizjologia
Alma Mater

University of Aberdeen

Uczelnia

Case Western Reserve University School of Medicine w Cleveland, University of Toronto, University of Aberdeen

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

John James Richard Macleod (ur. 6 września 1876 w Clunie k. Dunkeld, zm. 16 marca 1935 w Aberdeen) – szkocki fizjolog, laureat Nagrody Nobla w 1923 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1898 ukończył medycynę na Uniwersytecie w Aberdeen. Po studiach podyplomowych na Uniwersytecie w Lipsku i pracy w szpitalu w Londynie przeniósł się w 1903 roku do Ameryki, gdzie został profesorem fizjologii na Case Western Reserve University School of Medicine w Cleveland[1]. W 1918 przyjął podobne stanowisko na Uniwersytecie w Toronto[1][2]. W 1928 roku powrócił do Szkocji i został profesorem fizjologii na macierzystym Uniwersytecie w Aberdeen[1].

Zajmował się głównie problematyką metabolizmu węglowodanów[1][2]. Kierował w Toronto instytutem badawczym, współpracując z Frederickiem Bantingiem, Charlesem Bestem i Jamesem Collipem. W 1922 zespół uzyskał insulinę, która nadawała się do zastosowania w leczeniu chorych na cukrzycę[1]. W 1923 Banting i MacLeod otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie insuliny[1][2]. Banting uważając, że Best został niesłusznie pominięty, podzielił się z nim pieniędzmi ze swojej części nagrody. Tak samo postąpił Macleod w stosunku do Collipa[1].

Macleod był autorem kilkunastu podręczników naukowych, m.in.:

  • Diabetes, Its Pathological Physiology (1913)
  • Carbohydrate Metabolism and Insulin (1926)
  • Physiology and Biochemistry in Modern Medicine (1918, współautor)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g MacLeod, John James Rickard, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-06-01] (ang.).
  2. a b c Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 281, ISBN 83-7227-109-7 (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy