Przejdź do zawartości

Sergiusz II (papież)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergiusz II
Sergius Secundus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

ok. 785–795
Rzym

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 847
Rzym

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

844–847

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

styczeń 844

Sergiusz II, (ur. w Rzymie ok. 785–795[1], zm. 27 stycznia 847[2]) – papież w okresie od stycznia 844 do 27 stycznia 847[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był Rzymianinem, synem Marynusa, z arystokratycznej rodziny zamieszkałej w czwartym regionie Rzymu (Regio IV) w okolicach Via Sacra lub Alta Semita, a jego bliskim krewnym był Stefan IV[2][4][1]. Późniejsza tradycja identyfikowała go jako członka rodu Colonna[3], ale podanie to należy odrzucić, gdyż ród Colonna dopiero na przełomie XI i XII wieku wyodrębnił się z latyńskiego rodu hrabiów Tuskulum, który przed X stuleciem nie należał do grona rzymskiej arystokracji miejskiej[5][6].

Po śmierci Grzegorza IV, przez aklamację ogłoszono papieżem Jana VIII, podczas gdy prawowicie wybranym został Sergiusz II, kandydat arystokracji i wyższych sfer kościelnych, którego konsekrowano w trybie natychmiastowym bez czekania na zgodę dworu[3]. Wywołało to złość Lotara I, który uznał taki czyn za pogwałcenie konstytucji rzymskiej z 824 roku i wysłał ekspedycję karną w celu złupienia Państwa Kościelnego, na czele z wicekrólem Italii Ludwikiem II i arcybiskupem Drogonem z Metz[2].

15 czerwca 844 Sergiusz II ukoronował Ludwika II, syna Lotara, na króla Lombardii[2]. Został także zmuszony do zaakceptowania faktu, że wybór papieża musi być dokonany i zatwierdzony tylko w obecności przedstawiciela cesarskiego, lecz odmówił on złożenia deklaracji posłuszeństwa[2].

Podczas pontyfikatu Sergiusza II, w sierpniu 846 r., Rzym został zniszczony przez Saracenów, którzy zaatakowali także Ostię i Porto, a bazyliki św. Piotra i św. Pawła zostały splądrowane[3]. Papież w dużym stopniu odbudował Rzym, dzięki zbiórce datków. Sergiusz II odnowił akwedukt Marcjana i powiększył bazylikę św. Jana na Lateranie[7].

Za jego panowania rozpowszechniła się symonia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ilaria Bonaccorsi: Papa Sergio II. Enciclopedia dei Papi, 2000. [dostęp 2013-02-18]. (wł.).
  2. a b c d e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 146-147. ISBN 83-06-02633-0.
  3. a b c d Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 52-53. ISBN 83-7006-437-X.
  4. Horace Mann: The Lives of the Popes. Volume 2. London: KEGAN PAUL, TRENCH, TRUBNER, & CO., LTD., 1906, s. 111-112, 234-235.
  5. James Loughlin: Colonna. The Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-02-18]. (ang.).
  6. Colónna. Enciclopedia Treccani. [dostęp 2013-02-18]. (wł.).
  7. "Poczet papieży" Michał Gryczyński

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy