Adolphe Dieudonné
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 31 de xaneiro e 1868. boulevard Voltaire, Francia (en)   |
| Morte | 4 de agosto de 1945 (77 anos). París. Francia. |
| Lugar de sepultura | Suresnes |
| Director de museo Gabinete de Medallas da Biblioteca Nacional de Francia | |
| 1924 – 1937 ← Ernest Babelon – Jean Babelon → | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Rue Worth (en) (–1945) |
| País de nacionalidade | Francesa |
| Educación |  École nationale des chartes. |
| Tese académica | Hildebert de Lavardin, évêque du Mans, archevêque de Tours (1056-1133) : sa vie, ses lettres (en) |
| Q89547790 | Director do Gabinete de Medallas e Moedas de París. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Numismática, biblioteconomía, arquivística. |
| Ocupación | bibliotecario, numismático |
| Premios | |
| 1927: Medalla da RNS 1930: Cabaleiro da Lexión de Honor. 1932: Medalla Huntington, da ANS. | |
Lista
| |
Adolphe Edmond Dieudonné, nado en París o 31 de xaneiro de 1868 e finado na mesma cidade o 4 de agosto de 1945, foi un numismático francés vinculado ao Gabinete de Medallas e Moedas da Biblioteca Nacional de Francia.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Adolphe Dieudonné naceu o 4 de agosto de 1868 no parisiense bulevar Voltaire, fillo de Marié Léonie Garnier e do enxeñeiro ferroviario Marie Henry Camille Dieudonné (1836-1891), de ascendencia normanda.[1]
Cursou a súa educación primaria e secundaria na escola Rocroy-Saint-Léon e no colexio Rollin, na súa cidade natal, e en 1891 ingresou na École des Chartes,[2] onde acadou o seu título de arquiveiro paleógrafo, mediante a presentación dunha tese sobre Hildebert de Lavardin, bispo de Le Mans no século XII.[1][3]
Dieudonné comezou a traballar en 1895 na Biblioteca Nacional de Francia, no Departamento de Impresións. No entanto, o 7 de novembro de 1896 pasou a estar adscrito ao Departamento de Medallas e Moedas, onde se lle encomendou colaborar nos traballos de clasificación das moedas da colección Waddington, baixo a dirección de Ernest Babelon.[4] Neste departamento permaneceu durante toda a súa carreira profesional, ata o seu retiro en 1937. En 1913 foi nomeado conservador adxunto do Gabinete de Medallas e en 1924 pasou a substituír a Ernest Babelon na dirección, como conservador titular.[5][6][2]
O seu interese centrouse inicialmente na numismática antiga, sobre a que publicou numerosos artigos na revista Revue numismatique, publicada pola Sociedade Francesa de Numismática. Nalgúns casos, nestas colaboracións presentaba as adquisicións de moedas gregas e romanas do Gabinete de Medallas e Moedas, entre 1895 e 1905. Logo da saída de Maurice Prou do Gabinete, Doieudonné pasou a focalizar o seu interese na historia da moeda francesa, sobre todo nas emisións reais e feudais, tema central das súas monografías posteriores.[2][6]
Entre 1906 e 1934 foi secretario da Revue numismatique e novamente ocupou o mesmo cargo no período 1939-1942.[7]
En paralelo á numismática, Dieudonné encargouse tamén, como epigrafísta, do inventario das inscricións antigas do Gabinete de Medallas.[2][8]
Adolphe Dieudonné foi tamén profesor de Numismática na École des Chartes.[5][9] Entre outras sociedades e entidades eruditas, foi membro da Sociedade Francesa de Numismática, que presidiu entre 1916 e 1918,[10] e da Sociedade Nacional de Anticuarios de Francia.[11]
O 4 de agosto de 1945 faleceu aos 77 anos nun hospital de París, como consecuencia das feridas sufridas ao ser atropelado por un camión uns días antes.[1][2]
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]- 1927: Medalla da Royal Numismatic Society, de Londres.[12]
- 1930: (12 de abril): Cabaleiro da Lexión de Honra.[13]
- 1932: Medalla Huntington, da American Numismatic Society, de Nova York.[14]
Publicacións
[editar | editar a fonte]Esta é unha escolma dos traballos máis salientables publicados por Adolphe Dieudonné ao longo da súa carreira:[15][16][17]
Monografías
[editar | editar a fonte]- (1898). Hildebert de Lavardin, évêque du Mans, archevêque de Tours (1056-1133). Picard, París.
- (1908). Table de la Revue numismatique (de 1836 à 1905). Rollin et Feuardent.
- (1909). Théorie de la monnaie à l'époque féodale et royale d'après deux livres nouveaux. Rollin et Feuardent.
- (1916-1936). Manuel de numismatique française (con A. Blanchet). Picard, París.
- (1923-1932). Les monnaies capétiennes ou royales françaises. Leroux, París.
Artigos
[editar | editar a fonte]- (1906). "Numismatique syrienne. I: Émèse". En Revue Numismatique. 4ª serie. 10. Páxinas 132-155.
- (1909). "Numismatique syrienne. II: L'aigle d'Antioche et les ateliers de Tyr et d'Émèse". En Revue Numismatique. 4ª serie. 13. Páxinas 458-480.
- (1911). "La Monnaie royale depuis la réforme de Charles V jusqu'à la restauration monétaire par Charles VII". En Bibliothèque de l'École des chartes. 72. Páxinas 473-499.
- (1912). "La Monnaie royale depuis la réforme de Charles V jusqu'à la restauration monétaire par Charles VII (suite et fin)". En Bibliothèque de l'École des chartes. 73. Páxinas 263-282.
- (1920). "La numismatique de Charles IV le Bel". En Journal des Savants. 3. Páxinas 123-130.
- (1920). "Des espèces de circulation internationale en Europe, depuis saint Louis". Revue Suisse de Numismatique, 22. Páxinas 5-39.
- (1932). "L'ordonnance ou règlement de 1315 sur le monnayage des barons". En Bibliothèque de l'école des chartes. 93. Páxinas 5-54.
- (1933). "Les doubles cornus de Philippe le Bel et les origenes de la mite flamande". En Revue Belge de Numismatique, 85. Páxinas 23-41.
- (1942). "Les monétaires mérovingiens". En Bibliothèque de l'école des chartes. 103. Páxinas 247-258.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Le Gentilhomme, P. (1946). Páxina 428.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 R. L. (1951).
- ↑ Véxase (1898) en "Publicacións".
- ↑ Babelon, E. (1898). Inventaire sommaire de la Collection Waddington acquise par l'État en 1897. Rollin, París
- ↑ 5,0 5,1 Babelon, J. (1938). Páxina 226.
- ↑ 6,0 6,1 Le Gentilhomme, P. (1946). Páxinas 428-429.
- ↑ Lafaurie, J. (1986). "La Revue numismatique a 150 ans". En Revue numismatique. Volume 6. Nº 28. Páxinas 7-50.
- ↑ Le Gentilhomme, P. (1946). Páxina 429.
- ↑ Le Gentilhomme, P. (1946). Páxina 430.
- ↑ "Les présidents de la SFN". Société française de numismatique.
- ↑ "Dieudonné Adolphe Edmond". Comité des travaux historiques et scientifiques.
- ↑ "The Society’s Medal". Royal Numismatic Society.
- ↑ "Dieudonné, Adolphe Edmond". Base de donées Léonore.
- ↑ "Recipients of the Huntington Medal Award". American Numismatic Society.
- ↑ "Dieudonné, Adolphe Edmond 1868-1945 Arquivado 21 de novembro de 2021 en Wayback Machine. ". Digital Library Numis.
- ↑ "Dieudonné, A. (Adolphe) 1868-1945". WorldCat Identities.
- ↑ "Dieudonné, Adolphe (1868-1945)". Persee.fr
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Babelon, J. (1938). "La retraite de M. Adolphe Dieudonné". En Bibliothèque de l'école des chartes. Volume 99. Nº 1. Páxinas 226-227.
- Le Gentilhomme, P. (1946). "Adolphe Dieudonné". En Bibliothèque de l'école des chartes. Volume 106. Nº 2. Páxinas 428-430.
- R. L. (1951). "Adolphe Dieudonné (1868-1945). En Revue Archéologique. T. 37. Páxina 205.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]
| Predecesor: Ernest Babelon |
Director do Gabinete de Medallas de París 1924-1937 |
Sucesor: Jean Babelon |
| Predecesor: F. Allotte de la Füye Henri Rolland |
Presidente da Sociedade Francesa de Numismática 1916-1918 1941-1942 |
Sucesor: Henri de Castellane Jean Babelon |
- Nados en 1868
- Finados en 1945
- Nados en París
- Numismáticos de Francia
- Membros da Sociedade Francesa de Numismática
- Galardoados coa medalla da Royal Numismatic Society
- Galardoados coa medalla Huntington
- Persoas relacionadas coa Biblioteca Nacional de Francia
- Arquiveiros
- Bibliotecarios
- Paleografía
- Alumnos da École des Chartes
- Profesores da École des Chartes
- Cabaleiros da Lexión de Honra
- Finados en accidente de tráfico