Przejdź do zawartości

Bobowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobowa
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Widok na miasto
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Gmina

Bobowa

Data założenia

1339

Prawa miejskie

od 1339 do 1934[1]
od 2009

Burmistrz

Marcin Wąs

Powierzchnia

7,18[2] km²

Populacja (01.01.2024)
• liczba ludności
• gęstość


3060[2]
426,2 os./km²

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

38-350

Tablice rejestracyjne

KGR

Położenie na mapie gminy Bobowa
Mapa konturowa gminy Bobowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bobowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bobowa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bobowa”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bobowa”
Ziemia49°42′31″N 20°56′41″E/49,708611 20,944722
TERC (TERYT)

1205034

SIMC

0417728

Urząd miejski
Rynek 21
38-350 Bobowa
Strona internetowa
BIP

Bobowamiasto w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa, nad rzeką Białą[3]. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 981 oraz linia kolejowa nr 96 ze stacją Bobowa oraz przystankiem kolejowym Bobowa Miasto.

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1339[4], położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bieckim w województwie krakowskim[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Miasto jest siedzibą gminy Bobowa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Rynek około 1924–1930

Pierwszą wzmiankę historyczną o istniejącej już miejscowości datuje się na rok 1339. Kolejna pochodzi z 1342[6], a następna z Kroniki Jana Długosza, gdzie autor wspomina o dowódcy 46. chorągwi Zygmuncie z Bobowej. Około 1522. pojawia się nowy właściciel, Achacy Jordan z Zakliczyna herbu Trąby, kasztelan biecki i starosta sądecki. W rękach Jordanów Bobowa pozostaje przez ponad 100 lat, przechodząc kolejno w ręce syna Achacego, Mikołaja, gorliwego członka wspólnoty braci polskich, oraz wnuka, również Achacego, sędziego grodzkiego krakowskiego.

W 1580 r. miasto spustoszył ogień. Nie znamy szczegółów tego pożaru, jednak musiał on bardzo zniszczyć miasto, skoro król Stefan Batory uwolnił je od wszelkich podatków na okres 4 lat. Zaraza z 1622 r. znacznie uszczupliła liczbę ludności miasta. Kolejne epidemie grasowały tu w l. 1662, 1709 i 1721.[7]

Bobowa była niewielkim miastem o charakterze rolniczo-rzemieślniczym, znacznie mniejszym od niedalekiego Biecza: w 1629 r. płaciła ona 131 zł. z tytułu podatku od łanów miejskich i domów (tzw. sztos), podczas gdy Biecz 1251 zł. Z archiwaliów cechowych znana jest dziś tylko księga cechu szewskiego z najstarszym wpisem z r. 1586. Poza tym w mieście działały cechy: rzeźniczy (wzmianka z 1523), krawiecki i kuśnierski (1562), tkacki (1606) i cech wspólny (1646), do którego należeli stolarze, garncarze i piekarze. W pierwszej połowie XVII w. w mieście działało łącznie od 32 do 40 mistrzów cechowych[7].

Już na początku XVI w. Bobowa otrzymała od króla Aleksandra Jagiellończyka przywilej na dwa jarmarki, a na drugie dwa otrzymała przywilej od jego następcy, Zygmunta Starego. Później od kolejnych panujących otrzymała zgodę na kilka kolejnych jarmarków na len, przędzę i płótno oraz na dostarczaną z górskich wsi wołoskich wełnę. Miejscowi kupcy dostarczali m.in. zboże i woły do Krakowa, a w drodze powrotnej przywozili glejtę i ołów dla miejscowych ośrodków garncarskich. Część z nich handlowała nawet winem sprowadzanym z Bardejowa. Poza tym w mieście odbywały się cotygodniowe targi, które miały jednak rangę głównie lokalną[7].

W 1740 właścicielem Bobowej został Stanisław Łętowski z Łętowa. Po Stanisławie Łętowskim dziedzictwo przejął jego syn, Franciszek Łętowski (zm. 17 kwietnia 1811), a po jego śmierci Bobową odziedziczył syn Franciszka i Teresy, biskup krakowski Ludwik Łętowski (1786–1868), który sprzedał ją dziedzicowi Siedlisk i innych okolicznych wsi, Michałowi Miłkowskiemu.

Przed 1939 r. znany ośrodek chasydyzmu z siedzibą dynastii cadyków Halberstamów (posługujących się tytułem Bobower Rebe), którzy prowadzili w Bobowej słynną jesziwę[8]. Obecnie bobowska dynastia chasydzka "Bobower chasidim" działa głównie w USA.

W 1889 Stanisław Wyspiański w czasie artystycznej podróży po okolicy odwiedził Bobową. Wykonał tu 10 szkiców. Stały się one jedyną pamiątką dawnego wyglądu miasta, bo w tym samym roku strawił miasto trzeci w historii wielki pożar.

W 1899 roku została otwarta Krajowa szkoła koronkarska w Bobowej, która działała do 1912 roku (wg niektórych źródeł do 1927). Jej spadkobiercą jest działający od 1949 Zespół Szkół Zawodowych im. Stanisława Wyspiańskiego w Bobowej[9].

W 1916 odwiedzał miasto Józef Piłsudski, gdzie był gościem rodziny Długoszowskich. Bolesław Wieniawa-Długoszowski, który tu wychował się w dworku, był później jego adiutantem. Bezpośrednio przed bitwą warszawską z bolszewikami w 1920 odwiedził tu przyszłą żonę i córki – stąd udał się do Dęblina.

W roku 1921 ludność żydowska Bobowej liczyła 565 osób, co stanowiło 39,7% ogółu mieszkańców. Po wybuchu II wojny światowej schroniło się tam wielu Żydów, ich liczba wzrosła wówczas do niemal 1300. Latem 1941 r. Niemcy wykorzystywali ich do prac przymusowych, a w październiku tego roku utworzyli getto, w którym zamknięto 2200 osób. 13 sierpnia 1942 r. getto zostało zlikwidowane, większość Żydów rozstrzelano w Stróżówce koło Gorlic[10].

9 lipca 1943 wieś została spacyfikowana. W trakcie akcji dowodzonej przez gestapowca Juliusa Garblera oraz dowódcę posterunku żandarmerii z Dębicy Hansa Kocha, Niemcy zabili 18 osób, w tym członków podziemnych organizacji. 50 mieszkańców zostało wywiezionych na roboty przymusowe do Niemiec[11].

W latach 1339–1934 miejscowość posiadała prawa miejskie. Następnie do końca roku 2008 była wsią. 1 stycznia 2009 odzyskała status miasta[12].

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

Bobowa jest również jedną z nielicznych miejscowości w Polsce, w których wyrabia się koronki metodą klockową. Od 2000 w pierwszej dekadzie października odbywa się tu Międzynarodowy Festiwal Koronki Klockowej, na którym można oglądać rękodzieło z różnych krajów Europy (również eksponaty muzealne), a także uczestniczyć w warsztatach koronkarskich i nabyć gotowe koronki. Zbiory w tym zakresie gromadzi Galeria Koronki Klockowej.

Bobowa jest miejscem urodzenia słynnego XVII-wiecznego kompozytora, muzyka, tłumacza i uczonego Wojciecha Bobowskiego, znanego pod tureckim imieniem Ali Ufka Bey.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piramida wieku mieszkańców Bobowej w 2014 roku[13].


W 2016 Bobową zamieszkiwało 3101 mieszkańców[14].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[15]

Inne zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • dwór Długoszewskich z XVII w. zwany „zamkiem”, w którym zamieszkiwała m.in. rodzina Długoszowskich, będąca jednym z właścicieli Bobowej. Tu wychował się Bolesław Wieniawa-Długoszowski, późniejszy osobisty adiutant marszałka Piłsudskiego;
  • fortyfikacje z XVII w;
  • zamczysko Berdechów w miejscu zamku wzmiankowanego w latach 1436, 1461, 1479, które położone jest 1,5 km na północny wschód od rynku. Obecnie widoczne są jedynie pozostałości wałów;
  • cmentarz wojenny nr 132 – Bobowa.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny zielony Szalowa – Bobowa – BukowiecJamna (bacówka)
  • Regionalny Portal Informacyjny Bobowa24.pl[16]

Ludzie związani z Bobową

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Bobową.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Kwiatek: Polska – urokliwy świat małych miasteczek. Warszawa: Sport i Turystyka Muza, 2002, s. 200. ISBN 83-7200-965-1.
  2. a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
  3. GUS. Rejestr TERYT.
  4. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 159.
  5. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2008, s. 1.
  6. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], 10 listopada 2020.
  7. a b c Ślawski Tadeusz: Z problematyki społeczno-ekonomicznej Biecza i miast zachodniej części ziemi bieckiej w XVI i XVII stuleciu, w: „Nad rzeką Ropą. Szkice historyczne”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1968, s. 155-200;
  8. Grzegorz Kubal, Bobowa w gminie i okolicy. Krosno, 1999 ISBN 83-88126-10-5.
  9. Wojciech Molendowicz, Bobowa od A do Ż, Agencja Artystyczno-Reklamowa „Great Team” Rafał Kmak, 2009, s. 55, ISBN 978-83-60822-57-9.
  10. Adam Dylewski: Śladami Żydów polskich. Przewodnik – reportaż. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2019, s. 285‒286. ISBN 978-83-8103-358-9.
  11. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 424
  12. Dz.U. z 2008 r. nr 137, poz. 860 (Fotokopia).
  13. Bobowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  14. /, Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2018-01-11] (pol.).
  15. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  16. Bobowa24.pl.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy