Gustave Schlumberger
Gustave-Léon Schlumberger, nado en Guebwiller, Alsacia, o 17 de outubro de 1844 e finado en París o 9 de maio de 1929, foi un médico, arqueólogo, historiador e numismático francés especializado na época das Cruzadas e do Imperio Bizantino.[2][3][4][5][6]
A súa obra Numismatique de l’Orient latin (1878-1882)[7] segue a ser considerada como o traballo de referencia acerca das moedas das Cruzadas.[8]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos e formación médica
[editar | editar a fonte]Gustave Schlumberguer naceu o 17 de outubro de 1844 no castelo de Guebwiller, fillo dun industrial de éxito. Na súa infancia trasladouse coa súa familia a Pau, por mor dunha doenza do seu pai.[9][10]
En Pau cursou o ensino secundario, xunto co seu irmán.[9] Neses anos foi cando comezou a interesarse polas moedas antigas e iniciou unha incipiente colección, sendo aínda un neno.[11]
En 1863 trasladouse a París para comezar os seus estudos de Medicina, máis por satisfacer o seu pai que por interese propio.[9] Dous anos máis tarde ingresou como residente no servizo do doutor Alfred Velpeau no Hospital da Caridade de París, mais as complicacións dunhas febres Tifoides en 1866 e unha posterior flebite motivaron unha longa baixa laboral, que Schlumberger aproveitou para viaxar a Italia e logo pasar unha tempada repóndose en Eaux-Bonnes.[11]
Na guerra franco-prusiana declarada en 1870, serviu como sanitario e, cando esta acabou, regresou a París en 1871 para concluír a súa formación médica, e alí doutorouse cunha tese acerca da erisipela de farinxe e as vías respiratorias.[9][12]
Arqueólogo, historiador e numismático
[editar | editar a fonte]Mais a verdadeira paixón de Sclumberguer non era a medicina, senón a arqueoloxía. Concluído o seu doutoramento tomou contacto con arqueólogos como Félicien de Sauley e Anatole de Barthélemy e dedicouse a facer viaxes de estudo polo norte de África, Siria, Asia Menor, España, Portugal, Suíza, Italia e Alemaña. De camiño comezou a publicar as súas investigacións centradas na historia dos estados cruzados e do Imperio Bizantino, con particular interese nas súas emisións monetarias bizantinas.[9][13]
En 1873 publicou a súa primeira monografía, sobre as bracteatas de Alemaña.[14] En 1878 viu a luz a súa obra cumio: Numismatique de L'Orient latin, completada cun volume de actualizaciónen 1882.[7][8][9][15]
Paralelamente ao seu labor investigador, en cada unha das súas viaxes enriquecía as súas coleccións particulares de moedas, selos, camafeos e diversos obxectos característicos do Oriente latino e de Bizancio. A partir estudo deses obxectos e da documentación que os acompañaba, Schlumberger cumpuxo outra das súas obras maxistrais, Sigillographie de l'Empire byzantin (1884),[16] que lle abriu as portas para o seu ingreso na Académie des inscriptions et belles-lettres.[9][17]
Con esta obra, fundou a sixilografía bizantina, aínda que continuou publicando traballos sobre numismática e arqueoloxía. Como historiador das Cruzadas, estudou a relación entre este movemento e Bizancio e, máis alá, o século X, cos tres volumes de L'épopée byzantine (1896-1905),[18] que describen a época de expansión do Imperio baixo Nicéforo Focas, Xoán I Tzimisces e Basilio II.[19][20]
Entre outras entidades asociativas e académicas, Schlumberger foi membro da Académie des inscriptions et belles-lettres e da Sociedade de Bibliófilos, presidiu a Sociedade Nacional de Anticuarios de Francia e pertenceu á Sociedade Francesa de Numismática, de cuxa publicación Revue numismatique foi codirector a partir de 1883. Ademais, foi membro das academias de Romanía, Baviera e Rusia. Tamén foi nomeado doutor honoris causa pola Universidade de Atenas.[9]
Cara ao final da súa vida, Schlumberguer cedeu ao Museo do Louvre e ao Gabinete de Medallas de París diferentes obxectos das súas coleccións, entre eles moedas, pedras gravadas, selos, camafeos e pezas de marfil.[22][23]Do mesmo xeito, logo da publicación do seu traballo Numismatique du Béarn (1893),[24] legou no seu testamento ao pobo de Pau as moedas da súa colección relacionadas coa historia local.[25]
No terreo ideolóxico, Schlumberguer tiña unha ideoloxía profundamente conservadora, e apoiou activamente o movemento contrario a Dreyfus,[9] xunto con Edgar Degas, Jean-Louis Forain e Jules Lemaître.[26][27]
Schlumberguer faleceu en París o 9 de maio de 1929.[28] Foi soterrado no cemiterio de Passy.[29][30]
Premios Gustave Schlumberger
[editar | editar a fonte]No seu testamento, Schlumberger encomendoulle á Académie des Inscriptions et Belles Lettres a creación de tres premios, nos seguintes termos:[31]
| “ | Lego a suma de 200.000 francos á Académie des Inscriptions et Belles Lettres do Instituto de Francia, suma neta e libre de impostos (...) que servirá para fundar tres premios trianuais: un de historia bizantina, outro de arqueoloxía bizantina e o terceiro de historia e de arqueoloxía do Oriente latino, designados todos eles baixo o nome de Premio Gustave Sclumberger. | ” |
Por outra parte, Schlumberguer doou fondos a outras institucións para a creación doutros premios e axudas económicas, entre eles ao Colexio de Francia, para a creación dunha cátedra de Arqueoloxía Bizantina e un curso de Numismática, e á Sociedade de Anticuarios de Francia, para financiar as súas publicacións e para cerar outro Premio Gustave Schlumberger.[31][32]
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]Publicacións
[editar | editar a fonte]
Ao longo da súa carreira, Schlumberguer publicou máis de 30 artigos en revistas do ámbito da arqueoloxía, a numismática e a sixilografía, e case outras tantas monografías. Esta é unha listaxe non exhaustiva dos seus traballos monográficos:[9][35][36][37][38][39]
- (1873). Des bractéates d'allemagne. A. Franck, París.
- (1877). Les Principautés Franques du Levant: les plus récents découvertes de la Numismatique. Leroux, París.
- (1878). Numismatique de L'Orient latin. Leorux, París.
- (1882). Numismatique de L'Orient latin. Supplément & index alphabetique. Leorux, París.
- (1884). Sigillographie de l'Empire byzantin. Leroux, París.
- (1884): Les îles des Princes. Le palais et l'Église des Blacherness. Lévy, París.
- (1890). Un empereur byzantin au dixième siècle, Nicéphore Phocas. Firmin-Didot, París.
- (1890). Sceaux et bulles des empereurs latins de Constantinople. H. Delesque, Caen.
- (1893). Numismatique du Béarn. II: Description des monnais, jetons &médailles du Béarn. Leroux, París.
- (1896-1905). L'épopée byzantine à la fin du dixième siècle. Hachette, París.
- (1896). I: Guerres contre les russes [...].
- (1896). II: Basile II le tueur de bulgares..
- (1905). III: Les Porphyrogénétes Zoe et Théodora.
- (1898). Renaud de Chatillon, prince d'Antioche, seigneur de la terre d'Outre-Jourdain. Plon, París.
- (1902). Le tombeau d'une impiratrice byzantine à Valence: en Espagne. Plon, París.
- (1902). Expedition des "Almugavares": ou routiers catalans en Orient. Plon, París.
- (1906). Campagnes du roi Amaury 1er de Jerusalem, en Egypte, au XIIe siècle. Plon, París.
- (1908). Journal de route du Capitaine Robinaux, 1803-1832. Plon, París.
- (1910). Mémoires du commandant Persat, 1806 à 1844. Plon, París.
- (1913). Charlotte d'Albret, femme de César Borgia; et le château de la Motte-Feuilly. Plon, París.
- (1914). Collections sigillographiques (con A. Blanchet). Picard, París.
- (1914). Prise de Saint-Jean-d'Acre, en l'an 1291 par l'armée du Soudan d'Égpyte. Plon, París.
- (1914). Le siège, la prise et le sac de Constantinople par les Turcs en 1453. Plon, París.
- (1917). Récits de Byzance et des croisades. Plon, París.
- (1919). Jean de Chateaumorand. Société Litéraire de France, París.
- (1934). Mes Souvenirs 1844-1928. Plon, París (póstuma).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Engel, A. (1884-1890). Lámina".
- ↑ "Schlumberger, Gustave". Deutsche Biographie.
- ↑ Turchi, N. (1936).
- ↑ "Schlumberger, Léon-Gustave". Enciclopedia Treccani.
- ↑ "Schlumberger, Léon Gustave". Enciclopedia Sapere.it. De Agostini.
- ↑ "Schlumberger Gustave Léon". Comité des travaux historiques et scientifiques .
- ↑ 7,0 7,1 Véxase (1878) e (1882) en "Publicacións".
- ↑ 8,0 8,1 Zacour, N. P.; Hazard, H. W. (eds.) (1989). The impact of the Crusades on Europe (A History of the Crusades, vol. VI). University of Wisconsin Press, Madison. Páxina 354.
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 Pastoureau, M. (2010).
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 342.
- ↑ 11,0 11,1 Cagnat, R. (1930). Páxina 343.
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 344.
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 345.
- ↑ Véxase (1873) en "Publicacións".
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 346.
- ↑ Véxase (1884) en "Bibliografía".
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 347.
- ↑ Véxasse (1896-1905) en "Publicacións".
- ↑ Kaplan, M. (2016). Pourquoi Byzance? Un empire de onze siècles. Folio, París. Páxina 47. ISBN 978-2070341009
- ↑ Malamut, E.; Sidéris, G. (2006). Le monde byzantin: Economie et société (milieu VIIe siècle - 1204). Belin. Páxina 28. ISBN 978-2-7011-4406-1
- ↑ Schlumberger, G. (1891). "Sceaux byzantins inédits (seconde série)". En Revue des Études Grecques. T. 4. Fasc. 14. Páxina 122.
- ↑ Morrisson, C. (2001). "La Donation Schlumberger (1929)". En Trois donations byzantines au Cabinet des Médailles. Bibliothèque nationale de France, París. Páxinas 21-50. ISBN 9782951715882
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxinas 341-342.
- ↑ Véxase (1893) en "Publicacións".
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 353.
- ↑ Shari Benstock (1987). Women of the Left Bank. University of Texas Press. Páxina 42. ISBN 978-0292790407
- ↑ Carter, W. C. (2002). Marcel Proust: A Life. Yale University Press. Páxina 247. ISBN 978-0300094008
- ↑ Cagnat, R. (1930). Páxina 355.
- ↑ "Passy (75): tombeaux remarquables de la 12ème division". Cimetières de France et d'ailleurs.
- ↑ "Leon Gustave Schlumberger". BillionGraves.com
- ↑ 31,0 31,1 Cagnat, R. (1930). Páxina 341.
- ↑ Bulletin de la Société nationale des antiquaires de France. 1936. Páxina 74.
- ↑ "The Society’s Medal". Royal Numismatic Society.
- ↑ Schlumberger, G. (1891). "Une monnaie d'or byzantine inédite". En Revue Numismatique. Serie 3ª. Tomo. 10. Páxina 1 (foto de portada).
- ↑ "Schlumberger, Gustave Léon 1844-1929 Arquivado 18 de novembro de 2021 en Wayback Machine.". Digital Library Numis.
- ↑ "Schlumberger, Gustave Léon 1844-1929". WorldCat Identities.
- ↑ "Schlumberger, Gustave (1844-1929)". Persee.fr
- ↑ Pastoureau, M. (2010). "Principales publications?".
- ↑ Mélanges offerts à M. Schlumberger à l'occasion du quatre-vingtième anniversaire de sa naissance. Paul Geuthner, París, 1924.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gustave Schlumberger  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Blanchet, J-A. (1929). Obituario en Revue numismatique. Serie 4ª. Vol. 32. Páxina 1.
- Cagnat, R. (1930). "Notice sur la vie et les travaux de M. Gustave Schlumberger". En Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. 74-4. Páxinas 340-356.
- Dussaud, R. (1929-a-). "Nouvelles archéologiques: Gustave Schlumberger". En Syria. Archéologie, Art et histoire. 10-3. Páxina 284.
- Dussaud, R. (1929-b-). Obituario de Gustave Schlumberger. En Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. 73-2. Páxinas 113-117.
- Engel, A. (1884-1890). "Gustave-Léon Schlumberger". En Biographies alsaciennes avec portraits en photographie. A. Meyer, Colmar. Páxinas 35-38.
- Henri, H. (1924). "Schlumberger". En Byzantion, revue internationale des études byzantines. Páxinas 783-787.
- Ostrogorsky, G. A. (1929). "Schlumberger". En Seminarium Kondakovianum 3. Praga. Páxinas 292-329.
- Pastoureau, M. (2010). "Schlumberger, Léon-Gustave". Dictionarie Critique des Historiens de l'art. Institut national d'historie de l'art.
- Todt, K-P. (1995). "Schlumberger, Gustave". En Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. IX. Páxinas 314-316.
- Turchi, N. (1936). "Schlumberger, Léon-Gustave". En Enciclopedia Italiana (1936).
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
- Nados en 1844
- Finados en 1929
- Nados no departamento do Alto Rin
- Historiadores de Francia
- Numismáticos de Francia
- Médicos de Francia
- Galardoados coa medalla da Royal Numismatic Society
- Medievalistas
- Coleccionistas
- Membros da Sociedade Francesa de Numismática
- Membros da Académie des inscriptions et belles-lettres
- Membros da Sociedade de Anticuarios de Francia
- Doutores honoris causa pola Universidade de Atenas